غزل شماره 267 حافظ: ای صبا گر بگذری بر ساحل رود ارس
غزل شماره 267 حافظ پس از آنکه شاه شجاع در سال 777 هجری به فتح تبریز نایل شد، برای او سروده و ارسال داشته است. حافظ باد صبا یا همان پیک عاشقان را خطاب قرار داده و از او میخواهد که اگر به ساحل رود ارس رفته، بر خاک آن سرزمین بوسه بزند و با این کار مشام خود را خوشبو کند؛ سپس به محبوب بگوید که حافظ از فراقش سوختهجان است.
ستاره | سرویس فرهنگ و هنر
ای صبا گر بگذری بر ساحل رود ارس
بوسه زن بر خاک آن وادی و مشکین کن نفس
منزل سلمی که بادش هر دم از ما صد سلام
پرصدای ساربانان بینی و بانگ جرس
محمل جانان ببوس آن گه به زاری عرضه دار
کز فراقت سوختم ای مهربان فریاد رس
من که قول ناصحان را خواندمی قول رباب
گوشمالی دیدم از هجران که اینم پند بس
عشرت شبگیر کن می نوش کاندر راه عشق
شبروان را آشناییهاست با میر عسس
عشقبازی کار بازی نیست ای دل سر بباز
زان که گوی عشق نتوان زد به چوگان هوس
دل به رغبت میسپارد جان به چشم مست یار
گر چه هشیاران ندادند اختیار خود به کس
طوطیان در شکرستان کامرانی میکنند
و از تحسر دست بر سر میزند مسکین مگس
نام حافظ گر برآید بر زبان کلک دوست
از جناب حضرت شاهم بس است این ملتمس
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
تعبیر فال حافظ شما
مدت زمان زیادی است که در حال انتظار هستی؛ نمیدانی که آیا او هم به همین اندازه تو را دوست دارد یا نه. اضطراب زیادی داری. غصه نخور. خودت نیز میدانی عاشقی جز عذاب و درد چیز دیگری ندارد اما به خاطر عشقت زندگی میکنی. منتظر باش خبر بسیار خوبی به تو میدهند و تو مورد لطف کسی قرار میگیری.
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
شاهد فال: