امکان مشاوره‌های ارزان قیمت و با کیفیت در جامعه وجود ندارد

به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، لیلا ارشد روز گذشته 6 آذرماه در سلسه نشست‌های اندیشه شهر تحت عنوان «مامنی برای من» با نگاهی به وضعیت زنان و دختران خشونت دیده و آشنایی با مراکز خانه امن که در دانشکده مهندسی دانشگاه فردوسی برگزار شد، اظهار کرد: در حال حاضر پیشگیری سطح یک و دو را در کشور نداریم و اینکه امکان مشاوره‌های ارزان قیمت و با کیفیت در جامعه ما وجود ندارد، به طور مثال اگر زنی در خانه مورد خشونت قرار گرفت با مشاوره‌هایی که به فرد داده می‌شود متوجه می‌شود باید چه کاری انجام دهد. در حال حاضر پیشگیری سطح سه را داریم و اگر پیشگیری سطح یک و دو را داشته باشیم و فرزندانمان بتوانند در مواجه با مسائل از ابزاری کمک بگیرند که سلامت خود را حفظ کنند، آن‌وقت پیشگیری سطح یک را داریم.

وی ادامه داد: ما هنوز یک بانک اطلاعاتی برای تجاوزگران نداریم تا بر اساس آن روالی را پیش ببریم که آن‌ها حداقل حق کار با زنان و کودکان را نداشته باشند. ناظم برای افرادی که می‌خواهند در حیطه زنان و کودکان کار کنند باید پرونده‌های روانی ایجاد کنیم تا مشخص باشد که آن‌ها افراد سالمی هستند.

ارشد گفت: سازمان بهداشت جهانی، 10 مهارت را برای آموزش به کودکان، نوجوانان و جوانان در مقاطع مختلف تحصیلی لازم دانسته که آموزش داده شود و به عنوان ابزار مهارتی مورد استفاده قرار گیرد. بسیاری از قاتلان به این موضوع اقرار می‌کنند که دلیل ارتکاب به جرم آن‌ها از یک چشم تو چشم شدن در خیابان آغاز شده است. آیا ما یاد گرفتیم که وقتی با دیگران چشم تو چشم می‌شویم باید چه ‌کار کنیم و چگونه صحنه را ترک کنیم. ما هنوز در مورد پیشگیری سطح دو، مددکاران جتماعی در مدارس نداریم.

ارشد با بیان اینکه در جامعه امروز به دلایل مختلف شاهد افزایش آسیب‌های اجتماعی هستیم، تصریح کرد: به طور مثال سن تن فروشی و اعتیاد کاهش یافته، انتقال ویروس ایدز بیشتر از طریق ارتباط جنسی در حال افزایش است، زنان بیشتر درگیر اعتیاد شدند و نیز سالمند آزاری رو به افزایش است.

وی خاطرنشان کرد: از نظر مسائل فرهنگی دچار کاستی‌هایی هستیم که انتظار می‌رود روی آن‌ها کار شود. در حال حاضر بانویی که مورد آزار قرار گرفته به مراکز مشاوره‌ای مراجعه می‌کند، از کنایه‌های نابه جا برایش استفاده می‌شود، بنابراین زنان تصور می‌کنند اگر در این زمینه به مرکزی مراجعه کنند این انگ به آن‌ها زده خواهد شد که خودشان مقصر هستند.

ارشد عنوان کرد: هنوز این خرده فرهنگ وجود دارد که می‌گوییم اگر زنان بفهمند خانه‌های امن وجود دارد از خانه خود بیرون می‌آیند، در حالی که اگر زنان امنیت داشته باشند و زندگی آن‌ها خوب باشد چرا باید خانه خود را ترک کنند و در خانه امن محبوس شوند و حق نداشته باشند تا از آن محل خارج شوند.

موسس مرکز خانه خورشید تهران بیان کرد: وقتی از زنان، دختران و کودکان در خانه به‌اندازه‌ای در تنگنا قرار می‌گیرند و شرایط از جهت‌های گوناگون برایشان بسیار سخت می‌شود که مجبور به ترک خانه هستند، نمی‌توان نام این کار را فرار از خانه گذاشت، آن‌ها فرار نکردند بلکه به دلیل شرایط بد و خشونت‌های موجود در خانه مجبور شدند خانه را ترک کنند و به جایی دیگر پناه ببرند.

وی اضافه کرد: عده‌ای از زنان حتی در خانه‌های امن هم آرامش ندارند زیرا می‌ترسند که هر لحظه همسر آن‌ها بیاید و او را تحویل دهند. قانون در اینجا از این بانوان چه حمایتی می‌کند؟ همچنین گاهی پلیس آموزش کافی در این زمینه ندیده است و نحوه برخورد با افراد آسیب‌دیده را نمی‌داند. پلیس‌های زن باید آموزش کافی ببینند و نقش حامی برای زنان آسیب دیده داشته باشند.

این مددکار اجتماعی ضمن تاکید بر اینکه جای خالی قوانین حمایتی را بسیار می‌بینیم، بیان کرد: قوانین حمایتی برای زنان محدود است و به دلیل تمام محدودیت‌هایی که دارند، باید برای زنان در اینجا تبعیض مثبت گذاشته شود. اورژانس اجتماعی مجوز ورود به خانه را ندارد و گاهی در بعضی موارد چند روز طول می‌کشد تا مجوز ورود گرفته شود و این موضوع باعث می‌شود مجرم نقل مکان کند.

موسس مرکز خانه خورشید تهران اظهار کرد: در آلمان اگر مردی همسر خود را مورد خشونت قرار دهد، شوهر را از خانه بیرون می‌کنند و براساس میزان آسیبی که به همسر خود رسانده مجازات می‌شود، به عنوان مثال حق ندارد یک ماه به خانه بیاید.

وی افزود: ما نیازمند این هستیم که قوانین منعطف‌تری داشته باشیم، همچنین در برخی مواقع قوانین ما تلخ، سخت و ترسناک هستند. گاهی شکایت‌هایی انجام می‌دهیم اما قوانین از کنار این شکایت‌ها نرم می‌گذرد. قوانین باید برابر و عادلانه باشد و از فرد آسیب‌دیده به درستی حمایت کند در بسیاری مواقع قربانیان امروزه می‌توانند در آینده جزء کسانی باشند که خشونت روا می‌دارند. به عنوان مثال کودکی که مورد تعرض قرار گرفته بود و خودش هم به کودکان دیگر تجاوز می‌کرد و آن‌ها را می‌کشت، اگر این افراد را در همان زمانی که مورد آسیب قرار می‌گیرند، درمان می‌کردیم و از حمایت‌های اجتماعی برخوردار می‌شدند، در آینده دست به چنین رفتارهایی نمی‌زدند و از جامعه انتقام نمی‌گرفتند.

این مددکار اجتماعی عنوان کرد: لایحه حمایت از کودک و خانواده 10 سال است در مجلس مانده و سوال ما این است که از فرزندانمان مهم‌تر چه داریم؟ چرا ما شورای عالی کودک نداریم در حالی که آخرین شورای عالی‌ای که به‌ وجود آمده شورای عالی فضای مجازی است. حتی برای موتورسواری در کشور نیاز به گرفتن گواهینامه است، اما برای فرزنددار شدن تنها یک آزمایش ادرار و عکس ریه می‌خواهند و سلامتی افراد از نظر روانی بررسی نمی‌شود. چرا برای فرزند دار شدن قرار نیست هیچ آموزشی ببینیم؟

مشاوره، تنها راه درمان افرادی که مواد صنعتی مصرف می‌کنند
ارشد با بیان اینکه یکی از خواسته‌های ما این است که با دفترچه‌های بیمه بتوانیم خدمات روانشناختی دریافت کنیم، گفت: می‌توانیم به افرادی که هروئین، تریاک و مشتقات آن‌ها را مصرف می‌کنند، با دارودرمانی به آن‌ها کمک کنیم اما تنها راهکار درمان افرادی که مواد صنعتی استفاده می‌کنند، مشاوره است.

وی درخصوص روند رفتن به خانه‌های امن، بیان کرد: افراد باید به 123 زنگ بزنند. سپس به اداره‌ای زیر نظر سازمان بهزیستی بروند و تشکیل پرونده دهند تا بتوانند به خانه امن بروند. نگهداری خانه‌های امن طولانی مدت نیست چیزی حدود 20 روز یا یک ماه است و زنان در شرایطی به خانواده خود بازگردانده می‌شوند که اتفاق خاص و مناسبی در خانواده رخ ندهد.

موسس مرکز خانه خورشید تهران خاطرنشان کرد: ما نیازمند شبکه‌‌سازی و ایجاد اتحادیه‌های نهادهای مدنی هستیم و معتقد نیستم که اگر تعداد نهادهای مدنی افزایش یابد موازی کاری انجام می‌شود و اگر شبکه داشته باشیم می‌توانیم قوی‌تر عمل کنیم تا کاستی‌های دولت بهتر رفع شود.

انتهای پیام