غزل شماره 283 حافظ: سحر ز هاتف غیبم رسید مژده به گوش

غزل شماره 283 حافظ در ایامی سروده شده که شاعر از حکومت پدر شاه شجاع در مضیقه بوده و از دست به دست شدن سلطنت بسیار خشنود است. در وقت سحرگاهان فرشته غیب به او مژده آورده که دوره حکمرانی شاه شجاع است و تو می‌توانی با خیال راحت شراب بنوشی. دورانی که نظربازان و رندان گوشه‌گیر شده بودند و حق بیان سخن نداشتند، به پایان رسید.

ستاره | سرویس فرهنگ و هنر

سحر ز هاتف غیبم رسید مژده به گوش

که دور شاه شجاع است می دلیر بنوش

شد آن که اهل نظر بر کناره می‌رفتند

هزار گونه سخن در دهان و لب خاموش

به صوت چنگ بگوییم آن حکایت‌ها

که از نهفتن آن دیگ سینه می‌زد جوش

شراب خانگی ترس محتسب خورده

به روی یار بنوشیم و بانگ نوشانوش

ز کوی میکده دوشش به دوش می‌بردند

امام شهر که سجاده می‌کشید به دوش

دلا دلالت خیرت کنم به راه نجات

مکن به فسق مباهات و زهد هم مفروش

محل نور تجلیست رای انور شاه

چو قرب او طلبی در صفای نیت کوش

به جز ثنای جلالش مساز ورد ضمیر

که هست گوش دلش محرم پیام سروش

رموز مصلحت ملک خسروان دانند

گدای گوشه نشینی تو حافظا مخروش

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

تعبیر فال حافظ شما

برای به‌دست آوردن مقصودت شجاع و صادق باش. ریا و دورویی را از خود دور کن که با آن به نتیجه‌ای نخواهی رسید. در کاری که قدم گذاشته‌ای شک و تردید جایز نیست. ناامید مباش چرا که در نهایت به مراد دلت می‌رسی.

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

شاهد فال:

غزل شماره 284 - هاتفی از گوشه میخانه دوش

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه گوناگون

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!