غزل شماره 319 حافظ: سال‌ها پیروی مذهب رندان کردم

غزل شماره 319 حافظ در زمان سلطنت شاه شجاع و وزارت خواجه تورانشاه سروده شده است. طرفداران تفسیر مادی، کلماتی مانند عنقا و صدر را اشاره به شاه شجاع و تورانشاه می‌دانند اما مفسران عرفانی این غزل را حاوی عقاید عرفانی حافظ می‌دانند. او از همه زاهدان ریاکار دور، طرفدار رندی و پاکبازی بوده و حرص را از وجود خود دور کرده است.

ستاره | سرویس فرهنگ و هنر

سال‌ها پیروی مذهب رندان کردم

تا به فتوی خرد حرص به زندان کردم

من به سرمنزل عنقا نه به خود بردم راه

قطع این مرحله با مرغ سلیمان کردم

سایه‌ای بر دل ریشم فکن ای گنج روان

که من این خانه به سودای تو ویران کردم

توبه کردم که نبوسم لب ساقی و کنون

می‌گزم لب که چرا گوش به نادان کردم

در خلاف آمد عادت بطلب کام که من

کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم

نقش مستوری و مستی نه به دست من و توست

آن چه سلطان ازل گفت بکن آن کردم

دارم از لطف ازل جنت فردوس طمع

گر چه دربانی میخانه فراوان کردم

این که پیرانه سرم صحبت یوسف بنواخت

اجر صبریست که در کلبه احزان کردم

صبح خیزی و سلامت طلبی چون حافظ

هر چه کردم همه از دولت قرآن کردم

گر به دیوان غزل صدرنشینم چه عجب

سال‌ها بندگی صاحب دیوان کردم

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

تعبیر فال حافظ شما

ناامید مباش که بالاخره تلاش‌های تو نتیجه خواهد داد و به مقصود خود می‌رسی. با دوستان مشورت کن و به سخنان دشمنان گوش فرا نده. دوست و دشمن را بشناس. عقل و تدبیر را در همه جا به کار ببند تا نادم و پشیمان نشوی. خدا را فراموش نکن، با خدا باش و پادشاهی کن.

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

شاهد فال:

غزل شماره 320 - دیشب به سیل اشک ره خواب می‌زدم

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه گوناگون

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!