غزل شماره 334 حافظ: گر دست رسد در سر زلفین تو بازم

غزل شماره 334 حافظ با ساختاری عاشقانه نه از سوز دل یک عاشق که با قلم و اندیشه یک شاعر مستعد و در ایام جوانی شاعر سروده شده است. اگر دست حافظ یک‌بار دیگر به موهای معشوق برسد، سرش را همچون گوی بارها به چوگان زلف او خواهد باخت. هرچند که گیسوان بلند محبوب عمر شاعر است اما از آن عمر دراز چیزی در دست ندارد و عمرش کوتاه است.

ستاره | سرویس فرهنگ و هنر

گر دست رسد در سر زلفین تو بازم

چون گوی چه سرها که به چوگان تو بازم

زلف تو مرا عمر دراز است ولی نیست

در دست سر مویی از آن عمر درازم

پروانه راحت بده ای شمع که امشب

از آتش دل پیش تو چون شمع گدازم

آن دم که به یک خنده دهم جان چو صراحی

مستان تو خواهم که گزارند نمازم

چون نیست نماز من آلوده نمازی

در میکده زان کم نشود سوز و گدازم

در مسجد و میخانه خیالت اگر آید

محراب و کمانچه ز دو ابروی تو سازم

گر خلوت ما را شبی از رخ بفروزی

چون صبح بر آفاق جهان سر بفرازم

محمود بود عاقبت کار در این راه

گر سر برود در سر سودای ایازم

حافظ غم دل با که بگویم که در این دور

جز جام نشاید که بود محرم رازم

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

تعبیر فال حافظ شما

هدف و مقصود بسیار بزرگی در سر داری. شرط لازم برای رسیدن به آن داشتن اراده قوی و تلاش فراوان است. اگر دست از طلب برنداری به‌زودی موفق و پیروز خواهی شد. اجازه نده مغرضان و حسودان تو را ناامید کنند. تنها چشم به هدف بدوز و به خدا توکل کن.

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

شاهد فال:

غزل شماره 335 - در خرابات مغان گر گذر افتد بازم

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه گوناگون

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!