تجسس در زندگی دیگران؛ پدیدآورنده آسیب‌های اخلاقی

به گزارش ایکنا از خراسان‌جنوبی، در قرآن کریم یکی از گناهان بزرگ، تجسس در امور دیگران به شمار می‌رود که مقصود از این تجسس، کشف عیوب دیگران است.

در روایتی از امام صادق(ع) آمده است: اگر کسی لغزش‌ها و گناهانی را که از مومنین با دو چشم خود دیده و یا با دو گوش خود شنیده باشد و برای دیگران بازگو کند او از مصاریق این آیه شریفه است که می‌فرماید: آنان که نقل و پخش کردن کار بد در میان مومنان را دوست دارند، در آخرت برایشان عذابی دردناک وجود دارد.

حضرت امیرالمومنین(ع) در نامه معروف خود به مالک اشتر به عنوان حاکم مصر چنین می‌نویسد: کم ارج ترین افراد نزد تو باید کسانی باشند که نسبت به کشف و پخش عیوب و اسرار مردم حریص تر و بی باک ترند برای اینکه نوعا مردم دارای عیوبی هستند که حاکم برای پنهان داشتن آن‌ها از همه سزاوارتر است. پس هرگز در صدد کشف کردن آن لغزش‌هایی که پنهان از تو صورت گرفته بر نیا؛ چون تو به عنوان حاکم مسلمین فقط مسئول پاکسازی جامعه از آلودگی‌های آشکار و ظاهری هستی، درباره لغزش‌های پنهان مردم خداوند خود داوری خواهد کرد. بنابراین تا آنجا که می‌توانی اسرار مردم را پنهان نگه دار تا خداوند نیز اسرار تو را از مردم پنهان نگه دارد.

زهرا استانستی، مدیر عامل موسسه قرآن پژوهی اولی الابصار بیرجند در گفت‌وگو با ایکنا اظهار کرد: حریم خصوصی مفهومی است که تعریف آن به شرایط محیطی بستگی دارد.

وی ادامه داد: در واقع، حریم خصوصی خط قرمزی برای حدود حضور جامعه در زندگی شخصی افراد محسوب می‌شود.

مدیر عامل موسسه قرآن پژوهی اولی الابصار بیرجند بیان کرد: قرآن کریم آن گاه که از آسیب‌های اخلاقی و شخصیتی انسان‌ها سخن می‌گوید، تجسس در امور و زندگی شخصی دیگران را یاد می‌کند و ایمان آورندگان را از استمرار این رفتار ناپسند اخلاقی بر حذر می‌دارد.


استانستی اظهار کرد: خداوند در قرآن می‌فرماید: ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از بسیاری از گمان‌ها بپرهیزید که پاره‌ای از گمان‌ها گناه است و جاسوسی مکنید و بعضی از شما غیبت بعضی نکند. آیا کسی از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده‌اش را بخورد؟ از آن کراهت دارید، از خدا بترسید که خدا توبه پذیر و مهربان است.

وی تصریح کرد: در منابع اسلامی نظیر قرآن، سنت و اجماع، احکام متعددی درباره وجوه مختلف حریم خصوصی وجود دارد.

مدیر عامل موسسه قرآن پژوهی اولی الابصار بیرجند بیان کرد: البته اصطلاح حریم خصوصی در آیات قرآن و در روایات اسلامی استعمال نشده است و موضع اسلام در مواجهه با حریم خصوصی، موضع به ‌اصطلاح تحویل‌گرایانه است.

استانستی یادآور شد: به این معنا که حریم خصوصی، در قالب احاله به حقوق و آزادی‌های دیگر نظیر حق مالکیت، منع تجسس، اصل برائت، منع سوء‌ظن و اشاعه فحشا و سب و هجو، قذف، سخن چینی و غیبت و خیانت در امانت مطرح شده است.

نباید تردید داشت که بدگمانی نسبت به دیگران و نیز بدگویی در غیاب آنان، با تجسس برای یافتن نقطه ضعف ها یا عیوب پنهانی، پیوندی تنگاتنگ دارد. نباید از یاد ببریم که خداوند با تمام عظمتش عیوب بندگان را پنهان نگه می‌دارد.

زهرا حمیدی
انتهای پیام