بازگشت طرد شده‌ها

محسن وظیفه - نخستین اردوی تیم ملی کشتی آزاد با توجه به دعوت تعدادی از کشتی‌گیران نامدار و مطرح تیم ملی به سورپرایزی برای همه علاقه‌مندان به کشتی تبدیل شد. غلامرضا محمدی با عمل به همان وعده قبلی خود که در نخستین روزهای حضورش در کادر فنی تیم ملی داده و گفته بود با شروع اردو همه‌ قهرمانان را به اردوی تیم ملی دعوت می‌کند، نشان داد که می‌خواهد به رویه نادرست سال‌های اخیر کشتی که با یک باخت کشتی‌گیر را به خانه می‌فرستادند و او را تمام شده معرفی می‌کردند، پایان بدهد و راه جدیدی را در کشتی شروع کند. این کار محمدی یعنی احترام گذاشتن به قهرمانی که سال‌ها برای بالا رفتن پرچم ایران تلاش کرد؛ اتفاقی که در دوره رسول خادم هرگز دیده نشد.

کشتی ایران راه و روش جدیدی را در پیش گرفته است. بعد از به بن‌بست رسیدن برنامه‌های رسول خادم در کشتی حالا غلامرضا محمدی تلاش دارد با همان روش قبلی خود تیم جدیدی را بسازد. در این روش غلامرضا محمدی با دعوت از همه کشتی‌گیران طرد شده به اردوی تیم ملی سعی دارد که آنها را در کنار جوانان قرار بدهد و یک نسل جدید را بسازد. در این روش برای معرفی کشتی‌گیر جدید، قدیمی‌های تیم ملی را بیرون نمی‌کنند بلکه جوانان را در کنار ستاره‌های کشتی قرار می‌دهند و فضای رقابتی را به وجود می‌آورند. این یعنی حفظ احترام ستاره‌هایی که احساس می‌کنند توانایی کشتی گرفتن را دارند و البته کار کردن روی نفرات جدید در تیم ملی کشتی آزاد.

تلفیقی از جوانان و ستاره‌ها
غلامرضا محمدی برای این اردو از 35 کشتی‌گیر دعوت به عمل آورده که از این جمع تعدادی از کشتی‌گیران سال‌های اخیر هستند و تعدادی هم کشتی‌گیرانی هستند که از تیم‌های نوجوانان و جوانان به اردوی بزرگسالان دعوت شده‌اند. به طور مثال مهدی تقوی، رضا یزدانی، حسن رحیمی، بهنام احسان‌پور، سیداحمد محمدی و کمیل قاسمی از جمله کشتی‌گیران نامداری هستند که بعضا در سال‌های اخیر هر یک به بهانه‌ای از تیم ملی دور ماندند اما حالا به دعوت غلامرضا محمدی به تیم ملی بزرگسالان رسیده‌اند. در کنار این نفرات چهره‌های جوان و آینده‌دار هم حضور دارند؛ علیرضا سرلک، ایمان صادقی، امیرحسین مقصودی، پیمان بیابانی، امیرحسین کاووسی، محمد نخودی، یونس امامی، احمد بذری، عباس فروتن، امین طاهری و حسین شهبازی از جمله نفرات جوانی هستند که به اردوی تیم ملی دعوت شده‌اند. این همه کشتی‌گیر خوب در نخستین مرحله اردوی آماده‌سازی این نکته را متذکر می‌شود که کفگیر کشتی ایران به ته دیگ نخورده و هنوز هم کشتی‌گیرانی را دارد که اگر برنامه‌ریزی صحیح و اصولی وجود داشته باشد، بتوانند به موفقیت برسند.

---

مهدی تقوی و حسرت از دست رفتن زمان
در بین نفرات دعوت شده به اردوی تیم ملی نام ستاره‌هایی دیده می‌شود که از استثناهای دوره خود بودند اما با مدیریت رسول خادم هرگز نتوانستند کنار بیایند و همین باعث شد تا آنها سال‌های طلایی کشتی خود را از دست بدهند. الان مهدی تقوی سی و یک ساله است اما وقتی آخرین بار دوبنده تیم ملی را به تن کرد 25 ساله بوده؛ رفت و برگشتی که شش سال طول کشید. یا رضا یزدانی که 34 ساله است و او هم برای آخرین بار در المپیک ریو به میدان رفت. او در سال‌های گذشته انواع و اقسام مشکلات را پشت سر گذاشت اما در این بین دیدن نام تقوی در بین نفرات دعوت شده به اردوی تیم ملی یک حسرت بزرگ را در ذهن‌ها تداعی می‌کند. حسرتی که حاصل از دست دادن زمان توسط کادر فنی قبلی است. تقوی این شش سال را کجا بود؟ چرا او در 25 سالگی از کشتی طرد شد؟ تقوی برای مسابقات جهانی 2015 در فینال انتخابی تیم ملی مغلوب حسن یزدانی شد اما همان موقع او 26 یا 27 ساله بوده، چرا او را به حال خود رها کردند؟ البته سوال درباره مهدی تقوی بسیار است و حتما هم درباره تقوی، رسول خادم باید پاسخی برای ارائه کردن داشته باشد. چرا تقوی که در سال 2011 قهرمان جهان شده بود، در المپیک 2012 لندن نتوانست به مدال برسد و چرا 20 روز قبل از اعزام به المپیک لندن مربیان تیم ملی با او درگیر شدند؟ چرا او بعد از المپیک لندن خوب هدایت و حمایت نشد تا حالا بعد از شش سال او را در اردوی تیم ملی ببینیم در حالی ‌که به جای دو مدال طلای جهان می‌توانست 6 مدال طلا داشته باشد. چه کسی پاسخگوی هدر رفتن این زمان است؟

دوری از اشتباهات خادم
یکی از خوبی‌های کار غلامرضا محمدی این است که همه را به یاد تصمیمات اعضای شورای فنی و کادر فنی تیم ملی کشتی آزاد در سال‌های گذشته می‌اندازد. یادآوری نکاتی آزاردهنده اما مهم که نشان می‌دهد غلامرضا محمدی قرار نیست همین روش را تکرار کند. سال 2014 و بعد از مسابقات جهانی ازبکستان وقتی رضا یزدانی در مصاف با کشتی‌گیر دوپینگی ترکیه شکست خورد، موجی به راه افتاد که یزدانی تمام شده است و باید به خانه برود. این موج را رسول خادم و اعضای شورای فنی به راه انداختند. تصمیمی احساسی که بعدها درباره خیلی‌های دیگر هم تکرار شد اما نکته قابل توجه این بود که همین رضا یزدانی تمام شده دو سال بعد با آشیل پاره راهی المپیک ریو شد! این روند عجیب درباره خیلی‌های دیگر هم تکرار شد؛ مهدی تقوی، یونس سرمستی، پیمان یاراحمدی، امیر محمدی و خیلی‌های دیگر که جوان بودند اما با سلیقه کادر فنی و شورای فنی مهر تمام شده به پیشانی آنها خورد.

چرا رسول به حقش نرسید؟
یکی از اشتباهات بزرگ رسول خادم همین بود که احساسی و بعضی مواقع هم با لجبازی تیم خود را انتخاب می‌کرد و حاصل همین نوع تفکرات باعث شد تا او در نهایت نتواند در کشتی به آنچه که حقش بود، برسد. در کشتی خیلی از قهرمانان به خاطر لجبازی و تصمیمات احساسی زودتر از آنچه که حقشان بود، توسط رسول خادم به طور مستقیم و یا غیرمستقیم خانه‌نشین شدند و شاید همین باعث شد تا خادم در کشتی زمین بخورد. اگر لجبازی رسول خادم در راه برگزاری انتخابی تیم ملی با آن روش غلط نبود، شاید حمید سوریان، امید نوروزی و قاسم رضایی در کشتی فرنگی و مهدی تقوی، رضا یزدانی، کمیل قاسمی، حسن رحیمی، مسعود اسماعیل‌پور و سیداحمد محمدی الان چند مدال جهانی بیشتر داشتند. این روند دیگر نباید تکرار شود و دعوت کردن از همه کشتی‌گیران این نوید را می‌دهد که کشتی با همدلی کار خود را پیش می‌برد.

کشتی گیرانی که بالای 30 سالگی هم صاحب مدال های جهانی شدند

در طول تاریخ کشتی آزاد و فرنگی دنیا، تعداد کشتی گیرانی که در سن بالای 30 سال صاحب مدال های جهانی شدند، کم نیست و در چهار و پنج دهه گذشته می توان به نام های مطرحی اشاره کرد.
به عنوان مثال باید از ستاره بزرگی چون «عبدالله موحد» کشتی گیر شاخص و سرشناس کشتی آزاد ایران و دارنده پنج مدال طلای جهان و مدال طلای بازی های المپیک 1960 مکزیکوسیتی در وزن های 70 و 68 کیلوگرم نام برد که نخستین مدال طلای جهان خود را در سن 28 سالگی و در مسابقه های جهانی 1968 منچستر انگلیس بدست آورد. در واقع موتور قهرمانی موحد از سن 28 سالگی به اصطلاح تازه راه افتاد و دور خود را آغاز کرد. در واقع موحد تا سن 33 سالگی برای ایران از میدان های جهانی و المپیک مدال آوری کرد. آن هم مدال هایی از جنس و رنگ طلا. در همان دوران، قهرمانانی چون «محمود آتالای» از ترکیه، «اینو ولچف» و «اسماعیل یوسینف» از بلغارستان که از رقیبان عبدالله موحد بودند، در سن بالای 30 سالگی برای کشور خود مدال های جهانی می گرفتند.
زنده یاد پهلوان «علیرضا سلیمانی» هم در سن 33 سالگی در مسابقه های کشتی قهرمانی سال 1989 جهان در شهر مارتینی سوییس صاحب مدال طلای وزن فوق سنگین کشتی آزاد شد.
«فردین معصومی» دارنده دو مدال نقره و برنز کشتی آزاد جهان در وزن فوق سنگین جهان در سن بالای 30 سالگی به مدال نقره مسابقه های جهانی 2009 هرنینگ دانمارک دست پیدا کرد.
در چند دهه اخیر هم می توان به اسامی کشتی گیران خارجی همچون بروس بومگارتنر از آمریکا، والنتین یوردانف از بلغارستان، زنده یاد اصلان بیک خادراتسف، ماخاربک خادارتسف، سرگئی بلوگلازوف، آرسن فادازیف و لری خابه لوف از روسیه اشاره کرد که توانستند تا سن بالای 30 هم برای کشور خود صاحب مدال های جهانی و برخی از آنها حتی صاحب مدال های المپیک شوند.

---

از باتیروف 33 ساله تا مهدی تقوی 31 ساله
مسن‌های قهرمان تا ستاره‌های خانه‌نشین
شاید یکی از ایرادها به تصمیم اخیر غلامرضا محمدی این باشد که کشتی‌گیرانی را به اردوی تیم ملی دعوت کرده که بالای 30 سال دارند. 30 به بالاهایی که مدت زمان زیادی شانس حضور در تیم ملی را از دست دادند. این ایراد در حالی به تصمیم سرمربی جدید تیم ملی وارد است که این روزها ورزش حرفه‌ای سن را ملاک نمی‌داند. بررسی نتایج مسابقات جهانی امسال در کشتی آزاد هم به وضوح نشان می‌دهد که این کشتی‌گیران با همین شرایط سنی هم امسال می‌توانستند به مدال برسند. 8 کشتی‌گیر امسال در مسابقات جهانی بوداپست به مدال رسیدند که 30 یا 30 به بالا سن داشتند. از بونه رودریگز و فرانکلین کاستیلو کوبایی گرفته تا تیموراز فریف اسپانیایی کشتی‌گیرانی بودند که 30 به بالا سن داشتند اما طلا و برنز مسابقات جهانی را کسب کردند. وقتی این کشتی‌گیران می‌توانند به مدال برسند چرا مهدی تقوی یا رضا یزدانی نتوانند؟ بونه رودریگز از کوبا متولد 1983 است که با 35 سال سن توانست به مدال طلای وزن 61 کیلوگرم برسد و نام خود را به‌عنوان مسن‌ترین کشتی‌گیر این دوره ثبت کند و حالا رضا یزدانی با 34 سال سن چرا نباید به این مهم فکر کند؟
مهدی تقوی در وزن 74 کیلوگرم در حالی به اردوی تیم ملی دعوت شده که جردن باروفس به‌عنوان چهره شاخص این وزن که امسال به مدل برنز رسید، سی ساله است و نخستین طلای خود را در مسابقات جهانی 2011 در حالی کسب کرد که مهدی تقوی آخرین طلای جهانی خود را در وزن 66 کیلوگرم به دست آورد. البته در وزن 74 کیلوگرم امسال یک کشتی‌گیر جوان روسی به نام زائوربک سیداکوف به مدال طلا رسید که 22 ساله است.
آدام باتیروف روس که برای تیم ملی بحرین کشتی می‌گیرد و از هم‌دوره‌های مهدی تقوی است در وزن 70 کیلوگرم امسال به مدال نقره رسید. او متولد 1985 است و 33 ساله است و این یعنی اینکه او در حالی مدال نقره را به دست آورد که دو سال از مهدی تقوی بزرگتر است اما در اینجا مهدی تقوی به‌عنوان کشتی‌گیری که تمام شده به خانه فرستاده شد! آن ‌هم 6 سال پیش در حالی‌ که او 25 ساله بوده است.
مهم‌ترین نمونه این دوره از مسابقات جهانی پرویز هادی است که در 30 سالگی به نخستین مدال جهانی خود رسید. پس می‌توان گفت سن ملاک نیست، انگیزه و برنامه‌ریزی مهم است که باید دید کدام یک از کشتی‌گیران مسن دعوت شده به اردوی تیم ملی از آن برخوردار هستند.

سی ساله‌های قهرمان
در مسابقات جهانی 2018 بوداپست حداقل 8 کشتی‌گیر مسن و به زعم شورای فنی کشتی آزاد تمام شده به مدال جهانی رسیدند. از طلا گرفته تا نقره و برنز سهم این کشتی‌گیران بود. حال باید دید چه اتفاقی برای کشتی‌گیران ایرانی که توسط محمدی به اردو دعوت شده‌اند رخ می‌دهد؟
احمد چاکایف متولد 1987- مدال برنز وزن 65 کیلوگرم
آدام باتیروف متولد 1985 – مدال نقره وزن 70 کیلوگرم
فرانکلین کاستیلو متولد 1987 – مدال برنز وزن 70کیلوگرم
جردن باروفس متولد 1988 – مدال برنز 74 کیلوگرم
تیموراز فریف متولد 1986- مدال برنز وزن 86 کیلوگرم
ایوان یانکوسکی متولد 1987 – مدال نقره 92 کیلوگرم
پرویز هادی متولد 1987 – مدال برنز 125 کیلوگرم