مشکلاتی که زر وجود انسان را طلا می‌کند

به گزارش ایکنا از خراسان‌جنوبی، انسان از همان آغاز زندگی در رنج سختی است. از زمانی که در رحم مادر قرار دارد و مراحل مختلف رشد را طی می‌کند تا زمانی که متولد می‌شود و با گریه زندگی دنیایی خود را آغاز می‌کند.

انسان از زمان کودکی، نوجوانی و جوانی و بالاخره در هنگام پیری مراحلی از سختی‌ها و درد و رنج‌هایی را طی می‌کند که اگر بیشتر به آن توجه کنیم هر کدام از آن‌ها برای تکامل و طی کردن مراحل رشدمان لازم است. پس بهتر است در زمان طوفان‌های سخت زندگی به آثار آن توجه کرد.

پروانه برای بیرون آمدن از پیله سعی می‏‌کند و رنج و زحمت می‌‏کشد، این رنج و زحمت همانند ورزشی است که بال و پر او را تقویت کرده و او را برای زندگی در این دنیا آماده می‏‌کند. می‌شود از این رفتار پروانه برای زندگی خود درس گرفت همانطور که از تمام رفتارهای طبیعت خداوندی می‌توان درس‌هایی گرفت.

خداوند در قرآن می‌فرماید: لقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِی کَبَدٍ؛ راستى که ما انسان را در سختی و رنج و مشکل آفریدیم. آیه ۴ سوره بلد.

در قسمتی از آیه ۱۵۴ سوره آل عمران خداوند امتحان الهی را موجب تکامل و تربیت انسان دانسته است و می‌فرماید: وَلِیَبْتَلِیَ اللَّهُ مَا فِی صُدُورِکُمْ وَلِیُمَحِّصَ مَا فِی قُلُوبِکُمْ وَاللَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ؛ اینها براى این است که خداوند آنچه را در دل‌هاى شماست بیازماید و آنچه را در قلب‌هاى شماست پاک گرداند و خدا به راز سینه‏‌ها آگاه است.

همچنین خداوند در آیه ۱۶ سوره توبه امتحان را موجب بازشناسی مومنان دانسته است و می‌فرماید: اَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تُتْرَکُوا وَلَمَّا یَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِینَ جَاهَدُوا مِنْکُمْ وَلَمْ یَتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلَا رَسُولِهِ وَلَا الْمُؤْمِنِینَ وَلِیجَةً وَاللَّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُون؛ َآیا پنداشته‏‌اید که به خود واگذار مى‌شوید و خداوند کسانى را که از میان شما جهاد کرده و غیر از خدا و فرستاده او و مؤمنان محرم اسرارى نگرفته‏‌اند معلوم نمى‌دارد و خدا به آنچه انجام مى‏ دهید آگاه است.

حضرت علی(ع) می‏‌فرماید: «و لکن اللّه‏ یختبر عباده بانواع الشدائد و یبتلیهم بضروب المکاره اخراجا للتکبر من قلوبهم و اسکانا للتذلل فی نفوسهم و لیجعل ذلک ابوابا فتحا الی فضله و اسبابا ذللا لعفوه؛ خداوند همواره بندگان خود را به انواع شداید مواجه می‏‌کند و اقسام کوشش‌‏ها و مجاهدت‌‏ها را پیش پای آنها می‏‌گذارد، تکالیفی گوناگون برخلاف طبع آسایش ‏طلب آنها بر آنها مقرر می‏‌دارد تا غرور و تکبر از دلشان بیرون رود، نفوس‏شان به عبودیت خدا رام گردد و این وسیله‏‌ای است برای اینکه درهای فضل و رحمت پروردگار به روی آنها گشوده شود».

امام علی(ع) در حدیثی دیگر چنین می‏‌فرماید: «ان‏ اللّه‏ یبتلی عباده عند الاعمال السیئة بنقص الثمرات و حبس البرکات و اغلاق خزائن الخیرات لیتوب تائب و یقلع مقلع و یتذکر متذکر و یزدجر مزدجر؛ خداوند بندگان خود را که گناهکارند با کمبود میوه‏‌ها و جلوگیری از نزول برکات و بستن در گنج‏‌های خیرات، گرفتار می‏‌کند. برای آنکه توبه‏‌کننده باز گردد. گناهکار دل از معصیت بکند و پند گیرنده پند گیرد و بازدارنده راه نافرمانی را بر بندگان ببندد».

در این سخن در واقع یکی از آثار سختی‌ها و رنج‌های زندگی که همان توبه و بازگشت به سوی خداست بیان شده است، توبه‌ای که سبب تکامل انسان است و شاید بدون تحمل سختی‌ها ممکن نشود.

از پیامبر اسلام(ص) چنین نقل شده است: «إِنَّ الرَّجُلَ لَیَکُونُ لَهُ الدَّرَجَةُ عِنْدَ اللَّهِ لَا یَبْلُغُهَا بِعَمَلِهِ یُبْتَلَى بِبَلَاءٍ فِی جِسْمِهِ فَیَبْلُغُهَا بِذَلِکَ؛ برای مرد در نزد خداوند درجه و مقام است که به وسیله عمل خود نمی‌‌تواند به آن برسد پس خداوند بدن او را گرفتار می‌‌گرداند، به این وسیله به آن مقام نائل می‌‌گردد».

بنابراین خداوند برای اینکه انسان شایسته اشرف مخلوقات شود، او را در تنگناهای زندگی قرار می‌دهد تا ببیند چقدر شایسته بنده خدا بودن است.
صبر، بیمه‌ای در هنگام مشکلات
مشکلات و سختی‌های زندگی به ما کمک می‌کنند که صبور باشیم و این صبر شخصیتمان را قوی‌تر کرده و کمکمان می‌کند و این یکی از آثار مهم سختی‌ها است.
اما در میان این مشکلات، صبر یکی از نعمت‌هایی است که خداوند متعال در وجود انسان قرار داده است. صبر در هر فردی به هر اندازه‌ای وجود دارد و در طول زندگی با ایمان و تقوا، تقویت می‌شود.
خداوند در آیه 200 سوره آل عمران می‌فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ؛ اى کسانى که ایمان آورده‏‌اید صبر کنید و ایستادگى ورزید و مرزها را نگهبانى کنید و از خدا پروا نمایید، امید است که رستگار شوید».
شکیبایی راه گذر از مشکلات است که نعمت‌های زندگی را به انسان هدیه داده و آرامشی وصف ناپذیر به صابر می‌دهد تا آنجا که خداوند به صابران بارها مژده می‌دهد.
دعا کلیدی است که خداوند در وجود انسان قرار داده است تا با آن قفل صحبت با خداوند شکسته شده و در هنگام مصائب و مشکلات با دعا و توسل آرامش یابد.
در میان تمام طوفان‌های زندگی باید به خداوند اعتماد کرد، به او توسل جست و در نهایت امید و ایمان را در دل قوی‌تر کرد و این آیه را همواره در دل خود زمزمه کرد که «إِنَّ مَعَ العُسرِ یُسرًا».

زهرا حمیدی
انتهای پیام