غزل شماره 394 حافظ: ای روی ماه منظر تو نوبهار حسن
غزل شماره 394 حافظ غزلی عاشقانه و بسیار زیباست که به وصف معشوق میپردازد. شاعر معشوق جوان خویش را مخاطب قرار داده و میگوید صورت همچون ماه تو زیبایی فصل بهار را دارد. خال سیاه و خطوط چهرهات مرکز و مدار زیباییهاست. حافظ زیبایی را به دایرهای تشبیه کرده که نقطه وسط آن و جایی که پرگار به دور آن میچرخد چهره محبوب است.
ستاره | سرویس فرهنگ و هنر
ای روی ماه منظر تو نوبهار حسن
خال و خط تو مرکز حسن و مدار حسن
در چشم پرخمار تو پنهان فسون سحر
در زلف بیقرار تو پیدا قرار حسن
ماهی نتافت همچو تو از برج نیکویی
سروی نخاست چون قدت از جویبار حسن
خرم شد از ملاحت تو عهد دلبری
فرخ شد از لطافت تو روزگار حسن
از دام زلف و دانه خال تو در جهان
یک مرغ دل نماند نگشته شکار حسن
دایم به لطف دایه طبع از میان جان
میپرورد به ناز تو را در کنار حسن
گرد لبت بنفشه از آن تازه و تر است
کآب حیات میخورد از جویبار حسن
حافظ طمع برید که بیند نظیر تو
دیار نیست جز رخت اندر دیار حسن
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
تعبیر فال حافظ شما
در این روزها روزگارت به خوشی سپری خواهد شد. عهدی با یاری بستی که بسیار فرخنده و خوب است. زندگی روشن و سعادتمندی در انتظار توست. از نعمت داشتن خانوادهای خوب و مهربان برخوردار هستی. فرصتها را غنیمت بدان و با عقل و اندیشه، در فکر آیندهای بهتر باش و به خاطر خوشیها و پیروزیهای امروز، مغرور و خودپسند نشو. شاید بهتر باشد کمی از طمعبازی خودت کم کنی.
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰