عزیز همیشه و هنوز من
چشم های مهربانت را که میبندی
با خودم میگویم
چقدر خوب شد که خدا
کلمه را آفرید
وگرنه من
چطور میتوانستم
بدون آنکه به چشمانت نگاه کنم
بدون آنکه دستانت را بگیرم
بدون آنکه درآغوش بگیرمت
بگویم
دوستت دارم
چشم های مهربانت را که میبندی
با خودم میگویم
چقدر خوب شد که خدا
کلمه را آفرید
وگرنه من
چطور میتوانستم
بدون آنکه به چشمانت نگاه کنم
بدون آنکه دستانت را بگیرم
بدون آنکه درآغوش بگیرمت
بگویم
دوستت دارم