نشست ضد ایرانی ورشو یارگیری جدید واشنگتن

آرمان- نشست ضد ایرانی ورشو که در اصل به میزبانی ایالات متحده و از سویی طرح جان بولتون مشاور امنیت ملی ترامپ برای نبرد نظامی با ایران و همراهی متحدان عرب واشینگتن، موضوعاتی است که همزمانی آن با هم قابل تأمل است. اما ابتدا باید ریشه دعوای آمریکا با ایران را مورد ارزیابی قرار داد. خصومت اصلی آمریکا با جمهوری اسلامی ایران، بر سر رژیم صهیونیستی است. در این باره هیچ فرقی بین اتحادیه اروپا و یا حتی روسیه نیست زیرا آنها متحدان رژیم صهیونیستی هستند. اینکه بیش از 70کشور و سازمان و نهاد بین‌المللی را به ورشو لهستان دعوت کرده‌اند، برای این است که اگر آمریکا بخواهد عملیات نظامی علیه ایران انجام دهد، از کشورهای مختلف یار‌گیری کرده باشد و به اقدام خود رنگ بین‌المللی بدهد. اینکه کشورهای عرب منطقه خواهان جنگ آمریکا علیه جمهوری اسلامی هستند، اتفاق عجیبی نیست، آنها از سال‌ها قبل و از زمان جورج بوش این تقاضا را داشتند و ملک عبدا... شخصا خواستار این امر بود و در اسناد منتشر شده ویکی‌لیکس هم به آن اشاره شده است. متاسفانه خصومت‌ورزی اعراب حوزه خلیج فارس با ایران، سابقه زیادی دارد و عجیب نیست زیرا هماره زیر پرچم واشینگتن به خصومت‌ورزی علیه تهران ادامه داده‌اند. جان بولتون مشاور امنیت ملی ترامپ و پمپئو وزیر امورخارجه آمریکا هم اشاره داشتند که باید تحریم‌ها علیه ایران به قدری ادامه یابد تا این کشور را له کند! آنها از عبارتی استفاده کردند که در عرصه دیپلماتیک مرسوم نیست. از سویی آنها خواهان دور کردن تهدیدات علیه رژیم صهیونیستی هستند. در این بین تل‌آویو از تهدیدات آمریکا علیه جمهوری اسلامی، نهایت سودجویی را می‌کند و عمیقا تمایلی به برداشته شدن سایه جنگ یا برداشته شدن تحریم‌ها ندارد. رژیم صهیونیستی می‌داند که اگر فشار از ایران برداشته و یا کاسته شود، توجه بین‌المللی به سمت این رژیم سوق پیدا خواهد کرد و آنها برای تن دادن به قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل تحت فشار قرار خواهند گرفت و باید شهرک‌سازی را متوقف کنند، از افزایش سفارتخانه‌ها در قدس دست بکشند و دست از تعدی به خاک فلسطین بردارند و... اما چرا لهستان میزبان و مکان نشست ضد ایرانی شده است؟ باید به نوعی جنگ سرد جدید بین غرب و شرق اشاره کرد. حقیقت این است که کشورهای اتحادیه اروپا، خواستار این هستند که جمهوری اسلامی سیاست دیگری در سطح بین‌الملل اتخاذ و به اصطلاح در ابعاد خود بتواند در سطوح مختلف سیاسی و اقتصادی اقدام کند و از برخی فعالیت‌هایش بکاهد. این مساله برای غربی‌ها بسیار حساس و حائز اهمیت است. در این باره باید مقامات ایران راهی را اتخاذ کنند تا حساسیت‌ها در این زمینه کاهش یابد تا بتوان به ادامه همکاری اروپا با ایران به‌ویژه در زمینه برجام امیدوار بود. ایران صلح‌طلبی خود را به اروپایی‌ها نشان داده وامید است همه در سایه صلح به تعهدات بین‌المللی پایبند بمانند.