سندروم استکهلم


سندروم استکهلم

امید به رهایی را تو سقوط دیدم چون کبوتر پر بسته در میانه پرتگاه به دیوار رسیدم همچون سربازی که آخرین شلیکش به یک پرچم بود لالایی را در زمزمه های مادر شنیدم همون موقع که سجاده‌اش رو به قبلهشاعر:سعید خرسند

امید به رهایی را تو سقوط دیدم
چون کبوتر پر بسته در میانه پرتگاه

به دیوار رسیدم همچون سربازی
که آخرین شلیکش به یک پرچم بود

لالایی را در زمزمه های مادر شنیدم
همون موقع که سجاده‌اش رو به قبله پهن میکرد

لبخند را دزدیدم از یک سندروم
قدم زدم تو خیابونای استکهلم

و تو را دوست داشتم
تو را دوست داشتم
و تو را دوست داشتم

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه شعرنو

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!



بیشترین بازدید یک ساعت گذشته


پست عجیب یکتا ناصر پس از جشن تولد شوهرش منوچهر هادی + ع کس