حرف های منِ سُربی رنگی


حرف های منِ سُربی رنگی

پشت دیوار پُر از تنهایی چالشی از ، تقابل برپاست چنگ در چنگ رنگ با رنگ و چه بی پرواست میان میدان رنگ بی‌رنگی ها و چه خاکسترگون رنگ بر همه جا می پاشد! می‌دانی! گوشه‌ای از رنگِ پُر شده درشاعر:سپیده طالبی

پشت دیوار پُر از تنهایی
چالشی از ، تقابل برپاست
چنگ در چنگ
رنگ با رنگ

و چه بی پرواست میان میدان
رنگ بی‌رنگی ها
و چه خاکسترگون
رنگ بر همه جا می پاشد!

می‌دانی!
گوشه‌ای از رنگِ
پُر شده در همه ی ذهنِ من
سُربی است!
که از بهم یاختن
نورِ سیاهِ دل ها
در آن سو
با تمام ِ
روشنی های دلم در اینجا
با خودش درگیر است!

جزء دیگر که مقامی دارد
خاکستری‌ از سوخته های خودِ من ،
پُرِ از نابودیست
که به رنگِ تیره‌‌اش می‌بالد!

این چه حسی است درونِ دل من
که مرا پیر تر از پیر
بدنبال فنا می‌راند
حس انسانی ست آن؟!

دل من
پاره ، پاره
ذهن من
شاخه ، شاخه شده
و منِ بی‌درمان ،
به روی هر شاخه‌‌
بی نهایت تنها

شده‌ام باز اسیر ،
در میانِ افکار
این همه بی سامان!

جستجوگر
در پی ، گم شدنم
و نیافتنِ آنچه
به جستجویش
رفته همه‌ روح و تنم

و چه ... تناقض بسیار.....
این آخرِ خاکستر شدن است !
آخر سُربی رنگی
آخر تنهایی !

این هبوط انسانی است
اما نه که از عرش به فرش
از منِ با من بودن
به خود قعر زمان
در پسینِ نابودن!

از میان رفته و نابود شده!
یک اعدام!!!!

ناگهان ورطه‌ای
از جنسِ ِ
سردی مرگِ احساس
یا که سرمای پُر از
حسرتِ دوست
در آنسوی جهان

خسته‌ام !
خسته‌ام !
از این خودِ نامرعی
که مدام مرا ،
دور می‌دارد ،
از لذت همراه شدن
با سبزی ،
یا که پُر شدن از نارنجی
و نهایت غرق شدن در آبی
که خودِ زندگی است...

این چه دردی است
که در مغز من است ؟!
همه از پُر حرفی است !
حرف های منِ سُربی رنگی
با خودِ غمزده‌ام
چیست این بد مرگی ؟!

این همان
رنگ بی رنگی هاست
رنگِ خاکستری ِ
تنهایی است!


#سپیده_ط
97/11/23

حرف های منِ سُربی رنگی
این سروده به همراه فایل صوتی می باشد جهت شنیدن این فایل بر روی دکمه پخش کلیک کنید یا برای دانلود اینجا کلیک نمائید.

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه شعرنو

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!



بیشترین بازدید یک ساعت گذشته


انواع فونت و متن بسم الله الرحمن الرحیم برای بیو اینستا