پایانی برای افسانه ی آفرودیت


پایانی برای افسانه ی آفرودیت

ونوس آسمانی من! دریچه ای بگشا و به زمین بیا، قدری کنارم بمان زندگی ام را رنگ شادمانی ببخش، زهره ی زیباروی من! شکسپیر را قربانی کن! پایان شعرمان را جشن بگیر . باور کن ایرج به چنین پایانی میشاعر:محمد کیامرزی

ونوس آسمانی من!
دریچه ای بگشا و به زمین بیا،
قدری کنارم بمان
زندگی ام را رنگ شادمانی ببخش،
زهره ی زیباروی من!
شکسپیر را قربانی کن!
پایان شعرمان را جشن بگیر .
باور کن ایرج به چنین پایانی می اندیشید.
اکنون زمان پایانی شاد برای افسانه ی آفرودیت است.
بیا آنگونه که میخواهیم شعر را پایان دهیم،
این شعر،شعر ماست.

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه شعرنو

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!



بیشترین بازدید یک ساعت گذشته


دارم دلبری مانند تو