از شورِ لب ِ شیرین ، درحالت ِفرهادم
"آن" باش توبا من که پیغام بسی دادم
پیغام خصوصی رادرصفحه ی دل بنگر
با نوک اشاره ای، ای شمس بکن شادم
کن متصل این خطم برآن خطِ زیبایت
کز هرم ِنفس هایت ، سوزد غم ِ بنیادم
این عاشق تنهایت ، افزا به گروه ِ خود
با بند کرم بنما از غیر خود آزادم
در بند جهانم من ، ا زحیله ی ابلیسان
بارنده ترازابرم ، صوری شده ،فریادم
افسوس چو "آدم"من گازی نزدم سیبت
اما ز بهشت تو ، بیرون ز چه افتادم ؟