درمان خود ارضایی در کودکان، چگونه می توانید کمکش کنید؟

این مقاله با توجه به نیاز شدید والدین برای کسب اگاهی در زمینه رفتار شبه خودارضایی در کودکان است. مسئله ای که بسیاری از والدین با نگرانی به کلینیک مراجعه کرده و گاها با رفتارهای نادرست و قضاوت های اشتباه کودک رو دچار مشکلات هیجانی می کنند.

استمناء به معنای خود ارضایی برای کسب لذت و خودآرامی است. کودکان ممکن است به خود دست یا اشیای دیگری بمالند. خودارضایی بیش ازیک بررسی ساده اندام های تناسلی است که معمولا در ۲سالگی هنگام استحمام مشاهده می شود. در حینخودارضایی یک کودک معمولاً دارای چهره ای خیره، گرگرفته و شیفته به نظر می رسد. کودک ممکن است اغلب چندین بار در هر روز یا فقط یکبار در هفته تحریک شود. ولی آن به طور معمول تر هنگام خواب آلودگی، خستگی، تماشای تلویزیون یا استرس رخ می دهد.

خودارضایی ناگهانی یک رفتار نرمال در بسیاری ازکودکان خردسالان و پیش دبستانی است. حدود یک سوم کودکان در این گروه سنی خودارضایی را هنگام کاوش اعضای بدن خود کشف می کنند. آنهاصرفاً به دلیل آنکه آن حس خوبی به دست می دهد به این عمل ادامه می دهند. برخی از کودکانمکرراً خود ارضایی می کنند زیرا آنها از چیزهایی همچون گرفتن پستانک احساس ناخشنودی می کنند. برخی دیگر هم این کار را در واکنش به تنبیه یا فشارناشی از توقف کامل خودارضایی انجام می دهند.برای آنهیچ گونه دلایل پزشکی وجود ندارد و تحریک ناحیه تناسلی که موجب درد یا خارش می شود نیز ناشی از خودارضایی نیست.

با کشف خودارضایی کودکخیلی کم می تواند آن را یکباره کنار بگذارد. کودک شما ممکن است آن را کنار نگذارد همانطور که اغلب اگر چنین باشد با ناتوانی یا بدبختی هایی علاج پذیر مرتبط است. در سن ۵ یا ۶سالگی اکثر کودکان قوه تشخیص و احتیاط را یاد می گیرند و تنها به طور خصوصی مرتکب این کار می شوند.خودارضایی تقریباً در دوره بلوغ و در واکنش به تغییرات هورمونی نرمال و سائق های جنسی امری همگانی و جهان شمول تلقی می شود.

خودارضایی موجب هیچ گونه صدمه فیزیکی یا آسیب به بدن نمی شود. آن مفرط یا غیرنرمال نیست مگر آنکه عمداً در مکان های عمومی و پس از سن ۵یا ۶سالگی دیده شود وبه معنای شهوتی، بی قاعده یا دارای انحراف جنسی بودن کودک شمانیست. فقط اگر بزرگسالان از خودارضایی کودک عصبانی شوند و آن را عملی کثیف یا بد جلوه دهند موجب صدمات هیجانی از قبیل احساس گناه و فوبیای جنسی خواهد شد.

کنارگذاشتنکامل خودارضایی غیرممکن است. این واقعیت را بپذیرید که کودک شما آن و لذاتش را فهمیده است. تنها چیزی که شما می توانید آن را کنترل کند، مکان انجام این کار است.چشم پوشی از آن فقط در حمام و اتاق خواب یک کار معقول است. ممکن است به کودک خود بگویید؛ بهتر است آن را هنگامی که خسته ای در اتاق خوابت انجام دهی؛ اگر خودارضایی برای شما اهمیتی ندارد دیگر جایی که در آن خودارضاییانجام شود مهم نیست، زیرا کودک شما می فهمد که می تواند آن را آزادانه و در هر شرایطی انجام دهد.

کودک خود را تنها در این لحظات تنها بگذارید وبه اودائماًنگاه نکنید، نباید اورا از خوابیدنبر روی شکم منع کنیدو یا اگرمشاهده کردید که دست هایش را در وسط پاهایش قرار دادهاو را مورد بازخواست قرار ندهید.

نخست، سعی کنید حواس کودک خود را به سمت اسباب بازی یا فعالیتی خارجی منحرف کنید. اگر این کار میسر نشد، او را تفهیم کنید: می دانم که این حس خوبی است و انجام دادن آن در اتاق یا اتاق خواب بالامانع است اما، آن را در نشیمنگاه و وسطخانه یا در حضور افراد دیگری انجام نده. در زمان ۴یا ۵سالگی کودکان به احساسات افراد دیگر حساس هستند و اینکه باید تنها در خلوت خودارضایی نمایند را درک می کنند. کودکان خردسال ممکن است برای انجام این کارمجبور به رفتن به اتاق خود شوند.

از مراقب یا معلم کودک بخواهید تا به خودارضایی ابتدا با پرت کردن حواس کودک واکنش نشان دهد. اگر این کار میسر نشد آنها باید توجه کودک را با عباراتی مانند بیا من و تو الان اینجا و از کنار هم بودن لذت ببریم و بازی کنیم. در مدرسه باید عملخودارضایی تنها هنگام چرت زدن مورد بی توجهی واقع شود.

برخی از کودکان درصورتی که در آغوش کشیدن و نوازش بیشتری را در روز دریافت کنند کمتر دست به خودارضایی می زنند. سعی کنید اطمینان یابید که کودک شما روزانه دست کم روی هم رفتهیک ساعت خاصی محبت فیزیکی شما را اخذ می کند.

رایج ترین اشتباهی که والدین انجام می دهند تلاش برای رفع کامل خودارضایی است. این کار منجر به ناتوانی می شود که والدین مجبورند از آن غفلت کنند. کودکان نباید به خاطر خوارضایی مورد تنبیه فیزیکی شوند، نه بر سر آنها فریاد زده شود و نه صحبتی از آن گفته شود. خودارضایی را به عنوان کاری بد، کثیف، شریرانه یا غیرشرعی برچسب نزنید و دستان کودک خود را نبندید یا از هرگونه محدودیتی در این مورد خودداری کنید. همه این شیوه ها تنها به مقاومت و احتمالا بعدا به بازداری های جنسی منجر می شوند.

در صورت مشاهده موارد زیر فوراً تماس بگیرید:

-کودک شما به طور مستمر در حضور افراد دیگر به این کار ادامه می دهد.

-فکر می کنید کودک شما توسط شخصی برای این کار تحریک شده است.

-کودک شما در جهت ارضاشدن از طریق دیگران تلاش می کند.

-احساس می کنید کودک شما غمگین یا افسرده است.

-شما انتظار هیچ گونه خودارضایی را از کودک خود را نداشتید.

-این عمل در ظرف یک ماه بهبود نمی یابد.

-سؤالات یا نگرانی های دیگری دارید.