صمیمیت، قدرت ورود به دنیای انسانی دیگر است؛ چنان که حس کنید همسرتان را درک می کنید. بدون تردید، در زندگی مشترک مهم ترین کیفیت در روابط زناشویی خوب، داشتن صمیمیت است. قدرت ایجاد رابطه از مهم ترین مهارت هایی است که فرد می تواند داشته باشد. «صمیمیت در روابط، در میان گذاشتن عمیق ترین احساسات، رؤیاها، خواسته ها، نگرانی ها و شادی هاست و مهم تر این که صمیمیت، مستلزم خودشناسی و پرداختن به مکنونات درونی خود اوست. اگر این شناخت انجام نگیرد، رسیدن به صمیمیت در عمل غیرممکن خواهد بود». زوجهایی که در زندگی خود صمیمیت بیشتری باهم دارند، تنشهای کمتری را تجربه میکنند و به عبارتی قبل از اینکه باهم زن و شوهر باشند، شبیه دو دوست نزدیک و صمیمی باهم زندگی میکنند. این صمیمیت ۹ مؤلفه دارد که در زیر هریک از این مؤلفهها را به اختصار توضیح میدهیم.
۱) صمیمیت عاطفی: صمیمیت عاطفی به این معناست که زن و شوهر تمام احساسات مثبت و منفی خود را با همسرش سهیم شود. به عبارتی غمخوار و شریک شادی یکدیگر باشند. لازمه به وجود آمدن این صمیمیت داشتن «همدلی» با یکدیگر است. همدلی کردن در شادیها و غمها این امنیت را در افراد به وجود میآورد که موقع بروز هیجانات خود، به شریک عاطفیشان پناه ببرند و حسی را که دارند با او در میان بگذارند.
۲) صمیمیت روانشناختی: توانایی افشای موضوعات مهم و شخصی خود با همسر که برای این امر باید در ابتدا امنیت فرد در رابطه تضمین شده باشد، یعنی فرد ترس از طرد یا مسخره شدن یا تنبیه را نداشته باشد.
۳) صمیمیت عقلانی: درمیان گذاشتن عقاید و افکار و باورهای فرد با همسر خود، در برگیرنده این مؤلفه است. مهمترین عنصری که فرد باید در ایجاد و نگهداری صمیمیت عقلانی داشته باشد، «نقش گزینی» است. نقش گزینی یعنی فرد بتواند جهان را از دریچه چشمان همسرش ببیند و او را درک کند.
۴) صمیمیت جنسی: در میان گذاشتن افکار، احساسات، انتظارات و حتی خیال پردازیهای جنسی با همسر، جزء فاکتورهای این مؤلفه است.
۵) صمیمیت جسمی (غیر جنسی): نیاز به تماس جسمی و فیزیکی با همسر را صمیمیت جسمی میگویند. صمیمیت جسمی عبارت است از: گرفتن دستهای همسر و در آغوش کشیدن او.
۶) صمیمیت معنوی: در میان گذاشتن افکار، باورها و تجربههای خود در مورد موضوعات مذهبی، اخلاقی، متافیریک، معنای زندگی، رابطه با خدا و جهان پس از مرگ با همسر.
۷) صمیمیت زیباشناختی: در میان گذاشتن احساسات، افکار، باورها، تجارب فرد در مورد چیزهایی که بهدلیل زیباییشان دوست دارد. موسیقی، شعر، نقاشی و تمام فعالیتهایی را که جنبه هنری داشته باشند میتوان در این حیطه در نظر گرفت.
۸) صمیمیت اجتماعی و تفریحی: انجام فعالیتها و تجارب لذت بخش با یکدیگر. این فعالیتها میتوانند در برگیرنده فعالیتهای خانوادگی، اجتماعی، دوستانه و حتی دو نفری باشند.
۹) صمیمیت زمانی: این مؤلفه میتواند تمام حیطههای قبلی را در خود جای دهد. صمیمیت زمانی بدین معناست که افراد چقدر دوست دارند در زندگی زناشویی، برای همسر خود وقت صرف کنند. برخی افراد تمام وقتی را که خارج از وقت کاری دارند با همسر خود میگذارند و برخی دیگر زمان کمتری را در اختیار زندگی زناشویی و همسرشان میگذارند و بیشترین ترجیحشان به تنهایی یا گذراندن وقت با دوستانشان است. هرچه این صمیمیت بیشتر باشد، کیفیت زندگی زناشویی بالاتر میرود.
منبع: مجله ایران بانو
مطالب مرتبط:
علت قهرکردن در زندگی زناشویی و عوارض آن
دشمنان زندگی زناشویی از نظر روانشناسان