توضیح یک سکانس حاشیه‌ساز از منظر کارگردان/ تاب‌آوریمان را بالا ببریم

مهرداد خوشبخت، کارگردان تلویزیون در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایکنا درباره چرایی و چگونگی ساخت سریال «آچمز» اظهار کرد: داستان این سریال نوشته سعید فرهادی، فیلمنامه‌نویس جوان کشورمان است. وقتی این سناریو به من پیشنهاد شد به طور همزمان اثر دیگری هم پیشنهاد شده بود، اما با توجه به ظرفیتی که در این فیلم‌نامه دیدم ترجیح دادم آچمز را کارگردانی کنم، البته جدا از علاقه قلبی که به فیلمنامه داشتم سناریو را کامل و قابل قبول یافتم، زیرا معمولاً بسیاری از فیلمنامه‌ها کامل نیستند، و به همین جهت تأثیر نامطلوبی برای کلیت اثر دارند.

وی افزود: وقتی فیلمنامه را پذیرفتم، جلسات متعددی با نویسنده داشتم تا بتوانیم به یک نقطه مشترک برسیم، البته در این مسیر بحث‌هایی هم داشتیم که منتج به نتیجه شد. مثلاً من می‌خواستم قصه از جای شروع شود که «مصیب» (یکی از شخصیت‌های سریال) با سه جوان فیلم رو‌به‌رو می‌شود، اما نویسنده تأکید داشت قصه نیازمند این مقدمه است، به همین جهت توصیه او را پذیرفتم و سریال با شرایطی که شاهدش هستید، جلوی دوربین رفت. این سریال با زحمات فراوانی تولید شده است، برای مثال باید به صحنه افتادن هومن برق نورد در چاله اشاره کنم که نمونه آن کمتر در مجموعه‌های تلویزیونی رخ داده است.

این کارگردان سینما و تلویزیون ادامه داد: این سریال درباره موقعیتی سخن می‌گوید که ممکن است برای هریک از ما رخ دهد. به ویژه در موقعیت اقتصادی، اجتماعی و سیاسی موجود، این مسئله بیشتر نمود پیدا می‌کند، زیرا ممکن است بسیاری از مدیران در شرایطی نامطلوب رشد پیدا کنند و لایق پستی که در تصدی آن‌هاست نباشند.

وی درباره اقتصادی مقاومتی و جایگاه آن در سریال چنین توضیح داد: یکی از موضوعات و دغدغه‌های اصلی در این سریال بحث کم آبی است و آموزش مصرف درست می‌تواند ما را در بهبود شرایط یاری کند، به ویژه در شرایط فعلی که کشور به شدت درگیر این مسئله است به نظرم باید فرهنگ‌سازی درستی در این زمینه صورت گیرد و در این میان برای این‌که به کسی بر نخورد و برای سریال مشکلی پیش نیاید یک سازمان تخیلی به نام سازمان توسعه و منابع ایجاد کردیم.

وی درباره سکانس جنجالی این فیلم که هومن برق‌نورد برای گوسفندان سخنرانی می‌کند چنین توضیح داد: اگر بخواهم حقیقت را بیان کنیم باید گفت که ما تنها این صحنه را ضبط کردیم، چون خودمان نیز احتمال این‌که اجازه پخش بگیرد را نمی‌دادیم، البته جسارت مدیران شبکه سه هم در پخش شدن این قبیل سکانس‌ها نقش داشت و زمینه را برای دیگر شبکه‌ها هم باز کرد، زیرا سیما فیلم و پخش توصیه می‌کردند این صحنه حذف شود، اما مدیران شبکه دو و مشخصاً «مهدی آذرپندار» با اعتمادی که به عوامل داشتند، مسئولیت پخش را پذیرفتند و نمایش این صحنه اقدامی جسورانه از جانب مدیران شبکه بود.

خوشبخت در پاسخ به این سؤال که این سکانس جنجالی به چه کسی اشاره دارد؟ گفت: به هیچ وجه فرد خاصی به ویژه مدیران رده بالا، مورد نظرمان نبوده، بلکه مقدمه‌ای بود تا بگوییم آدمی که هیچ تخصص در کار‌های علمی ندارد و تنها به واسطه حرف زدن به پست‌های بالا می‌رسد، چگونه رشد می‌کند؛ اتفاقی که شاید مشابهش را بسیار دیده باشید.

وی با بیان این‌که آچمز یک سریال طنز نیست گفت: بارها بسیاری از مخاطبان از من پرسیده‌اند آیا آچمز یک اثر طنز است، از نظر من این سریال برداشتی از زندگی واقعی است، چون لحظات شاد و غمگین فراوانی در آن مشاهده می‌شود، بنابراین این سریال شکلی از زندگی است که در آن لحظه‌های متفاوتی وجود دارد.

کارگردان سریال آچمز در پاسخ به سؤال دیگری مبنی بر این‌که سانسور‌های این سریال آیا به کلیت اثر آسیب نرسانده است، گفت: در برخی از بخش‌ها پرش قصه به خوبی عیان است و نمی‌توان گفت که سانسور‌ بر روی کیفیت اثر تأثیر منفی نداشته است، اما سعی کردیم صحنه‌های مورد نظرمان را به گونه‌ای بگیریم که اگر بخش‌هایی در هر قسمت حذف شد، باز آسیب چندانی به کلیت مجموعه وارد نشود.

این کارگردان با تأکید بر اینکه نقد تزویر و دورویی از آموزه‌ای دینی و اسلامی است و ما هم این اثر را با همین نگاه تولید کردیم تأکید کرد: درباره سبک زندگی این روزها بحث‌های فراوانی در جامعه هنری وجود دارد به ویژه درباره سبک زندگی ایرانی – اسلامی. در این اثر تلاش کردم با نشان دادن آسیب‌ها به این موضوع ورود کنم و به نقد تزویر و ریاکاری بپردازم و سعی کردم بیان کنم تمسک به این شیوه‌ها محکوم به فناست.

خوشبخت درباره چینش بازیگران در «آچمز» هم گفت: اکثر بازیگران اصلی انتخاب‌های اولمان بودند. برای مثال هومن برق‌نورد و امیرحسین رستمی، سارا خوئینی‌ها و بیتا سحرخیز جزء اولویت‌ها بودند، البته از هادی عطائی و پریسا مقتدی به عنوان بازیگران تئاتر هم استفاده کردیم. البته از این ترکیب بسیار راضی‌ام زیراهمخوانی لازم با نقش‌ها را دارند.

وی در پایان تأکید کرد: سعی کردم این سریال میزانسن‌های متنوعی داشته باشد بر خلاف بسیاری از آثار که محدود و محصور در یک فضای آپارتمانی‌‌اند. تصویربرداری در صحنه‌های متفاوت و بالا بردن کیفیت اجرایی هیچ ربطی به طول زمان فیلم‌برداری ندارد، زیرا در این مجموعه ثابت شد زمان فیلم‌برداری با وجود افزایش تعداد قسمت‌ها از زمان‌بندی اولیه کمتر بود.

انتهای پیام