آسیب جبران‌ناپذیر آلودگی‌ها به سطح جنگل

محمد نجاتی در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه عمدتا آلودگی‌های عرصه‌های جنگل به چند دسته تقسیم شده و آنچه امروز مشاهده می‌کنیم آلودگی‌هایی است که منشاء انسانی دارد، اظهار کرد: برای نگهداری عرصه جنگل‌ها باید با یک عزم و اراده بسیار قوی به مبارزه بپردازیم و با اراده‌ی قوی‌تر ریشه‌های آن را بررسی کنیم.

وی با اشاره به اینکه نوع دیگر از آلودگی‌های جنگل مربوط به باران‌های اسیدی است، تصریح کرد: آلودگی بارش‌ باران‌های اسیدی ترکیب خاک را به هم می‌زند و گیاهان بسیاری را از بین می‌برد اما آلودگی‌های انسانی در مقاطع مختلف در جنگل وجود دارد.

عضو شورای عالی شبکه سازمان مردم نهاد مازندران با بیان اینکه دست‌اندازی انسان به طبیعت خود به خود آسیب‌های زیادی را به عرصه‌های جنگلی وارد می‌کند، گفت: تجاوز به عرصه‌های جنگلی خوب ترکیب جنگل‌ها را به هم زده و وسعت جنگل‌ها را کم می‌کند.

نجاتی در ادامه با اشاره به برهم زدن ترکیب جنگلی اکوسیستم منطقه را به هم می‌ریزد، افزود: توسعه روستاها و ایجاد شهرک‌ها توسط خوش‌نشین‌ها هر یک آسیب‌های خاصی را به عرصه‌های جنگل‌های ما می‌زنند زیرا در حاشیه جنگل و درون جنگل این بناها احداث شده و کلا بافت این منطقه را بر هم می‌زنند.

وی با بیان اینکه در جایی که انسان نفوذ پیدا می‌کند آلودگی‌های شیمیایی را ایجاد و آلودگی‌های بیولوژیک را به همراه دارد، تصریح کرد: منازل مسکونی و باغ‌هایی که خوش‌نشین‌ها احداث می‌کنند نیاز به سمپاشی و کود داشته که آنجا را از حالت طبیعی آن خارج می‌کنند.

عضو شورای عالی شبکه سازمان مردم نهاد مازندران خاطرنشان کرد: هر خاکی برای زنده بودن از میکرو ارگانیسم‌های خاک یا اندام‌های گیاهی استفاده کرده و وقتی ما سمپاشی می‌کنیم یا کود بیش از حد می‌دهیم بافت آن را به هم زده و این ترکیب خودش یک نوع آلودگی شیمیایی و آلودگی بیولوژیک برای وضعیت اکوسیستم به وجود می‌آورد.

نجاتی با ابراز تاسف از اینکه با گسترش شهرها چرخه حیات روستایی و طبیعت بر هم خورده است، اظهار کرد: صدای پرنده‌ها دیگر شنیده نمی‌شود و به جای آن شاهد آلودگی‌های صوتی، تخریب محیط زیست و انواع و اقسام صداهایی هستیم که آرامش پرندگان یا جانوران دیگر را از بین می‌برد.

وی با اشاره به اینکه آلودگی‌های شیمیایی فقط از بین بردن میکروارگانیسم ها نیست، تصریح کرد: آب سر چشمه‌ها در دل جنگل‌های بکر را با لوله‌کشی به شهرک‌هایی که می‌سازند فرستاده و تبدیل به فاضلاب می کنند و به همین صورت به پایین هدایت می‌شود یا به عرصه رودخانه ها می افتد یا به سطح زمین نفوذ می‌کند.

عضو شورای عالی شبکه سازمان مردم نهاد مازندران یادآور شد: آلودگی منابع آب‌های زیرزمینی چشمه های پایین دست را آلوده می‌کند که خود منبع تمام آلودگی‌ها در عرصه جنگلی خواهد بود، به طور مثال به شکل وحشتناکی در فاصله ۱۵ الی ۲۰ کیلومتری جنگل محل دپوی زباله‌ها بوده و این در حالیست که جلوی چشم ما جنگل‌ها نابود می‌شود.

مظلوم‌تر از جنگل نداریم

نجاتی با بیان اینکه می‌توان آگاهانه، سیستماتیک و با ترابری خاص توسط شهرداری‌ها از جنگل محافظت کرد، گفت: در مازندران لجن‌کش‌ها در نقاط مختلف جنگل فاضلاب را تخلیه می‌کنند مانند جنگل کشپل نور که این فاضلاب‌ها وارد سفره‌های زیر زمینی شده و مزارع کشاورزی را آلوده می‌کند.

وی با اشاره به اینکه شهرک‌های پایین دست هم، هر کدام برای آبیاری و گاهاً آب شور چاه می‌زنند، افزود: این آب سرشار از میکروب و فوق‌العاده خطرناک است و موجب سرطان‌هایی می‌شود که امروزه می‌بینیم و این از بی‌توجهی است که ما در مناطق مختلف جنگل‌های شمال کشور شاهد هستیم.

عضو شورای عالی شبکه سازمان مردم نهاد مازندران با بیان اینکه بیماری سرطان در مازندران به خصوص در شهرهای بابل، محمودآباد و فریدونکنار به شدت افزایش داشته و می‌توان با مراجعه به بیمارستان شهید رجایی بابل متوجه این امر شد، بیان کرد: شیرآبه زباله‌های عمارت آمل وارد رودخانه می‌شود و رودخانه منبع تغذیه کننده آب‌های مزارع کشاورزی و دشت وسیع در این مناطق است و با یک کار میدانی می‌توان به این نتیجه رسید.

نجاتی یادآور شد: سایت تخلیه زباله چمستان نیز از این قائده مستثنی نبوده و کمین‌گاه خشک شده یک سری جانوران است که این نوع جانوران منتقل کننده بیماری هستند و متاسفانه راه گریزی در حال حاضر پیش پای ما نیست.

وی با اشاره به اینکه با فرهنگ‌سازی تفکیک زباله می‌توان گامی در راستای وضعیت بد آلودگی‌های زیست محیطی در مازندران برداشت، خاطرنشان کرد: فرهنگ سازی باید از طریق صدا و سیما و با آموزش‌های لازم ارائه شود تا مصرف بهینه و تفکیک زباله در بین مردم آگاه‌سازی شود.

انتهای پیام