بَعدِتو دیگر مرا، فصلِ خَزانَم رِسَدْ
کاردْ دگر بی گمان، بر لبِ جانم رسد
هر طَرَفی می رِسد دردُ و غمِ بی امان
این بِرَفت آن یِکی وصلِ به آنم رسد
می کٌشَتَم دردُ و غم گرچهِ که باشم جوان
خَنجَرِ هجران تَنِ جسمِ جوانم رسد
دستِ غمِ پُر تَوان می بُرَدَش گَردَنَم
گویْ موذن اَذان وقتِ اَذانم رسد
نیستْ تَحَمُّل دِگر حالِ دلِ خونِ من
آه مگر می شود صبرُ و توانم رسد
گر بزنم حرفِ غمْ کوکِ غَمِ سازِ من
خوشْ بِرَقصَدْ قَلَم غمْ به بَیانم رسد
دفتَرِ شِعرِ مجید حرفْ به جُز غَم نزد
هر که زَنَد ردِّ آن او به نِشانم رسد
مجید درگاهی،میم دال
کاردْ دگر بی گمان، بر لبِ جانم رسد
هر طَرَفی می رِسد دردُ و غمِ بی امان
این بِرَفت آن یِکی وصلِ به آنم رسد
می کٌشَتَم دردُ و غم گرچهِ که باشم جوان
خَنجَرِ هجران تَنِ جسمِ جوانم رسد
دستِ غمِ پُر تَوان می بُرَدَش گَردَنَم
گویْ موذن اَذان وقتِ اَذانم رسد
نیستْ تَحَمُّل دِگر حالِ دلِ خونِ من
آه مگر می شود صبرُ و توانم رسد
گر بزنم حرفِ غمْ کوکِ غَمِ سازِ من
خوشْ بِرَقصَدْ قَلَم غمْ به بَیانم رسد
دفتَرِ شِعرِ مجید حرفْ به جُز غَم نزد
هر که زَنَد ردِّ آن او به نِشانم رسد
مجید درگاهی،میم دال