کلاس مداحی با چاشنی تفریح، ورزش و گردش/ بازی کن، دو خط هم روضه بخوان
تابستان فصل حضور در کلاسهای آموزشی متفاوت برای کودکان و نوجوانان برای بهرهگیری از فرصت تعطیلات است؛ کلاسهایی که ممکن است آینده نوجوانان را به ناکجاآباد ببرد یا برعکس، رنگ و بوی دینی و مذهبی به آن ببخشد. بسیاری از خانوادهها در ایام تابستان فرزند خود را برای تضمین معنوی آیندهشان راهی کلاسهای دینی از جمله کلاس مداحی میکنند.
حسین درویش (رئوف) شاعر و مداح اهل بیت (ع) از ۱۸ سال پیش تا امروز، کلاس مداحی خود را با این شیوه برگزار کرده است. او ابتدا کلاس خود را در مسجد حضرت امیرالمومنین (ع) (مسجد مرحوم حاج علی آهی، پیشکسوت و بزرگ عرصه ستایشگری کشور) آغاز کرد. بعد راهی مسجد جابری و فرهنگسرای قرآن شد و دو سالی است که در حسینیه دو کوهه در میدان شهدا به برگزاری کلاس مداحی در طول سال مشغول است.
کلاس مداحی او روزهای چهارشنبه برگزار میشود، اما در دیگر روزها نیز برنامههای ورزشی و اردوهای جذاب از جمله فوتبال چمنی، شنا در استخرهای تهران، کوهنوردی، پینت بال، دوچرخه سواری، اردوی مشهد، اردوهای یک روزه تهرانگردی، شهربازی و ... برای بچهها برگزار میکند تا نوجوانان نیازهای مختلفشان تامین شود و در کلاس درس آماده دریافت آموزش ذاکری اهل بیت (ع) باشند.
درویش، دنیای کودکی بچههای کلاساش را خوب میشناسد. شاید به خاطر همین است که اولویت را ورزش و تفریح قرار داده و بعد از ورزش و تفریح، بنا به اقتضای سن کودکی و نوجوانی به ارائه مفاهیم مداحی به شاگردانش میپردازد. در این راستا درویش برنامههای متعددی را در کلاس چهارشنبهها برگزار میکند که در این باره میگوید: «اشعاری را به صورت هفتگی با عنوان ذاکر برای بچهها آماده کردهایم که شامل قصیده، مرثیه، شور، زمینه، سرود و ... است. در مجموع ۱۷۰ شعر انتخاب شده است و هر هفته بچهها موظفند دو شعر را حفظ و تمرین کنند. همواره تلاش شده در انتخاب این اشعار، سالم و منزه بودن مفاهیم مدنظر باشد.»
امروز اوضاع مداحی کشور دچار مشکلات و معضلات فراوانی است و گاهی انحرافاتی در این عرصه دیده میشود که موجب زیر سوال رفتن تمام فعالیت ستایشگری میشود. برخی از بزرگان و پیشکسوتان این عرصه، شرکت نکردن در کلاس درس و زانو زدن در برابر استاد را دلیل این انحرفات میدانند. درویش در کلاسهای خود تلاش کرده با ارائه محتواهایی به صورت تصویری به دانشآموزان، آفات مداحی را به آنان گوشزد کند تا مانع رواج بیش از پیش آن در نسل آینده شود.
کلاس مداحی او از نظم خاصی هم برخوردار است. تمام بچهها با لباس یک دست سبز و شالهای سفید و مشکی به فراخور ایام در کلاس حاضر میشوند. خانواده این نوگلان و ذاکرین حسینی، مادران و پدران نیز در گوشوارههای حسینی مینشینند و نظارهگر مداحی دلبندان خود هستند و با نوا و صوت آنان گاهی نیز اشک میریزند.
این کلاس مداحی، مخصوص تابستان نیست و برخلاف دیگر کلاسها در طول سال برگزار میشود. حتی کلاسهای دیگر فصول سال از ایام تابستان، پرشورتر و شلوغتر است.
در میان نونهالان و نوجوانان این کلاس مداحی که تعداد آنها به بیش از ۱۷۰ نفر میرسد، بچههایی هستند که با کمک خانواده، علم هیاتهای عزاداری کودکان و نوجوانان را در محله خود بر پا کردهاند. آنها کودکان و نوجوانان محله را دور خود جمع کرده و مداحی میکنند.
استعدادهای ناب نیز در این کلاس کم نیستند. نوجوانان با انگیزهها و اهداف مختلفی در کلاس مداحی حاضر میشوند. البته مهمترین هدف والدین از تشویق فرزندان به حضور در این کلاسها مراقبت از آنها نسبت به آسیبها و آفات زمانه است؛ زیرا معتقدند مسیر اهل بیت (ع) کشتی نجاتی برای رهایی از این آفات است.
با این همه، اقتضای سن نوجوانی رویاپردازی است که حسین درویش میگوید: «صِرف حضور نوجوانان در این کلاسها ظرفیت و فرصت است که میتوان با تلاش و برنامهریزی رویاها و آرزوهای آنان را رنگ و بو و جهت معنوی داد. در کلاس همیشه با نوجوانانی مواجهیم که رویای مشهور شدن دارند، اما در طول آموزشها، هدف آنان را به تلاش برای مدیحهسرایی بهتر در رثای اهل بیت (ع) تغییر میدهیم.»
نوجوانی که میخواهد بنیفاطمه شود!
محمد حسن محمدیها ۱۰ ساله یکی از شاگردان کلاس مداحی است که درباره هدفش از حضور در کلاس مداحی میگوید: « دوست دارم در راه اهل بیت (ع) باشم. رفیقهای خوبی که دارم همه از لطف اهل بیت (ع) است. بنابراین دوست دارم مداح شوم تا بتوانم ذرهای از کَرَم اهل بیت (ع) را جبران کنم.»
هر کدام از مداحان در میان ذوات مقدس به یکی از اهل بیت (ع) ارادت بیشتری دارند و در روضهخوانی برای ایشان حال عجیبی به دست میآوردند. محمد حسن از همین سن، عشق و علاقه زیادی به سیدالشهدا (ع) دارد و چه زمانی که خود میخواند و یا زمانی که در مجلس روضه و هیأت حاضر میشود، روضه و نوحه سیدالشهدا (ع) بیشتر به جانش مینشیند. او الگوی خود در مداحی را سیدمجید بنیفاطمه انتخاب کرده و دوست دارد روزی مثل او شود.