به گزارش خبرنگار مهر، شام غریبان از مراسم مذهبی شیعه است که در غروب روز عاشورا برگزار می شود. سوزاندن خیمههای اهل بیت حسین بن علی(ع) و به اسارت گرفتن اهل بیت توسط لشکر یزید بن معاویه درون مایهٔ این مراسم است، در این مراسم عزاداران با روشن کردن شمع به عزاداری میپردازند.
شام غریبان کم و بیش مانند یک مجلس روضه است، با این تفاوت که در این جلسه، چراغ روشن نمیکنند و با افروختن چند شمع، روشنی کمی به مجلس میدهند. دستههای عزادار، عَلَم و کتل برنمیدارند و زنجیر و سینه نمی زنند، بلکه با صفوفی نسبتاً منظّم به مجلس میآیند، با گریبانهای باز و با سکوت و متانت، مهموم و مغموم حرکت میکنند یا مینشینند.
سرانجام روضهای خوانده میشود که بیشتر به وقایع شب یازدهم محرم سال ۶۱ق و سرنوشت اعضای خاندان امام حسین(ع) مربوط میشود.
در این سوگواری از کودکان و نونهالان برای تمثیل واقعه عاشورا استفاده میشود. این مراسم یادآور آوارگی اهل بیت امام حسین(ع) و اسیران و کودکان بازمانده از کربلا است که در غروب عاشورا، بی پناه در تاریکی شب، در بیابان کربلا به سر میبردند.
در شام غریبان نوحه خود را آرام و بیسروصدا میخوانند. گاهی همه مینشینند و یک بند اشعار خود را نشسته میخوانند و بعد برای خواندن بند دوم بلند میشوند و در حال راهرفتن مصرع دوم را تمام میکنند و با این کیفیت افتان و خیزان وارد مجلس شده و خارج میشوند.
در مراسم شام غریبان در حرم امامزاده حسین(ع) خادمان حرم و مردم شمع دست گرفتند و در سوگ حسین عزاداری کردند.
در شام غریبان ارادتمندان سالار شهیدان با راه انداختن دستههای عزاداری، زنجیرزنی در خیابان ها، مساجد، حسینیه ها، تکایا و اماکن مقدس با مدیحه سرایی، اشک ماتم ریختند.
مردم قزوین در مراسم شام غریبان، با روشن کردن شمع به سوگ شهدای کربلا نشستند و با حضرت زینب (س) همدردی کردند.
در این مراسم پرفیض و معنوی که با حضور خیل عظیم مشتاقان اهل بیت (ع) برپا شد، سخنرانان عظمت و غربت خاندان عصمت و طهارت (ع) را تبیین کردند.
در شب تاسوعا دستههای عزادار از مسجد و تکایا به طرف امامزاده سلطان سید محمد به راه میافتند و آنجا تجمع میکنند و در شب عاشورا به سمت امامزاده حسین (شاهزاده حسین) میروند.
همچنین در مناطق روستایی، اهالی هر روستا در این شب به امامزاده محل رفته و تا قبل از طلوع آفتاب سینه زنی می کنند و پس از نماز صبح به طرف روستای خود حرکت میکنند.