اختلاف در جزئیات بهانه‌ای برای رد کلیات نباشد/ اثبات اصل وجود حضرت رقیه(س) در کربلا

حجت‌الاسلام کریم مؤمنی، مدرس مرکز تخصصی امامت در گفت‌وگو با ایکنا از قم، در ارتباط با تحریفاتی که در چندسال اخیر به واقعه عاشورا وارد بود، گفت: برخی از بزرگان مطالبی را با عنوان تحریفات عاشورا منتشر کردند که تلنگر و تذکر خوب و مناسبی برای مداحان بود که در مدح و شعر خود اطلاعات نادرستی به مردم انتقال ندهند.

وی افزود: کتب تحریفات عاشورا، با هدف آگاهی‌بخشی و جلوگیری از تحریفات زندگی ائمه منتشر شد اما متاسفانه افراد سودجو و فرصت‌طلب با نیت شوم و پلید خود از آن سواستفاده کردند؛ افراد سودجو از کتب و مطالب تحریفات عاشورا برای زیر سوال بردن مسلم‌ترین مسلمات استفاده کردند.

مومنی ادامه داد: برای مثال برخی تحریفات را به حضرت علی اصغر(ع) طفل چندماهه شیرخواره امام حسین(ع) منتسب کردند در حالی که شهادت طفل شیرخواره امام حسین(ع) مسلمات تاریخ تشیع است اما شهید مطهری وقتی در کتابی مطرح کردند: آیا امام حسین(ع) در مواجهه با سپاه دشمن فرمود: «به طفل ما هم رحم کنید؟» و چون شهید مطهری در این جمله تردید داشتند متاسفانه بعد از مدتی از این جمله شهید مطهری برای زیر سوال بردن اصل ماجرای حضرت علی اصغر(ع) سواستفاده کردند.

انحراف، ریشه تاریخ را می‌زند

وی با تاکید بر اینکه کتب تحریفات عاشورا با نیت خیر منتشر شد اما راه را برای سواستفاده و بهانه معاندین بازگذاشت، افزود: انحراف خطرناک‌تر از اصل تحریف است زیرا انحراف، ریشه تاریخ را می‌زند.

مومنی در ارتباط با تحریفات منتسب با حضرت رقیه(س) بیان کرد: در اینکه امام حسین(ع) دختری سه ساله‌ای داشته که همراه کاروان به شام رفت، شکی نیست اما کتب تاریخ تشیع کلیات را بیان کرده‌است و با توجه به گذشت بیش از هزار و 400 سال از واقعه عاشورا جزئیات دقیقی در دسترس نیست و لذا تحریفات به جزئیات وارد است اما به کلیات نه.

وی با اشاره به اینکه اولین تحریف در خصوص سن کودک امام حسین(ع) مطرح است که در برخی روایات 3 ساله و برخی کتب 4 ساله عنوان شده‌آست، افزود: تحریف در خصوص سن کودک امام حسین(ع) و پرداختن به این مسئله جزئی که اهمیتی ندارد، سبب می‌شود تا بهانه‌ای دست معاندین افتد تا به راحتی اصل ماجرا را زیر سوال برند و این امر خیانت محض است؛ مسلم است که حضرت رقیه(س) دختر چند ساله‌ امام حسین(ع) است که در خرابه‌های شام به شهادت رسید.

این کارشناس مسائل دینی گفت: در زمان ائمه(ع) معصوم رسم بر آن بود که هر شخص چندین اسم و کنیه داشته‌باشد و حضرت رقیه نیز از این قاعده مستثنی نبود و ایشان با نام‌های «فاطمه صغری رقیه و ... »شناخته می‌شد، زمانی که شخصی دو لقب داشته‌باشد تاریخ‌نگار با یک نام قصه او را روایت می‌کند و تاریخ‌نگار بعدی ممکن است با نام دیگری راوی قصه او باشد اما این امر دلیل مستحکمی برای زیر سوال بردن اصل وجود حضرت رقیه نیست.

وی در ارتباط با محل شهادت حضرت رقیه که نقل‌قول‌های فراوانی در کتب مختلف نوشته شده‌است، بیان کرد: شخصی نزد پیامبر(ص) رفت و به او گفت: «می‌خواهم به جایگاهی در بهشت برسم، باید چکار کنم؟» پیامبر فرمود: «بروید پای پدرتان را ببوسید، اگر پدرتان فوت کرده پایین قبر او را ببوس و اگر نمی‌دانی قبر پدرت کجاست، به یاد پدرت یک قبر بساز و پایین قبر را ببوس، پس به همان جایگاه خواهی رسید».

مومنی افزود: ام‌البنین مادر حضرت ابوالفضل(ع) فقیه و دین‌شناس بود و 4 فرزند ایشان شهید شدند اما قبر هیچ‌کدام آن‌ها مشخص نبود و لذا 4 قبر را حفر کرده و بالای سر آن گریه می‌کردند؛ در این 4 قبر هیچ مرده‌ای نبود اما نمادی از شهدای ام‌البنین هستند، حفر قبور 4 فرزند نزد چشمان امام سجاد(ع) انجام شده و لذا اگر اشکال شرعی بر این موضوع وارد بود، ایشان قطعا می‌فرمود.

وی با تاکید بر اینکه در روایات آمده‌است که این 4 قبر به محل ملاقات روح مرده با اشخاصی که برای عبادت می‌آمدند، تبدیل شد، ادامه داد: زمانی که وجود شخص در تاریخ تایید شده‌است ولی به قبر آن شک باشد، اگر به عمد صورت نمادین بسازند و مردم برای عبادت به آن‌جا روند، همان فضیلت نصیبشان خواهد شد.

مومنی با اشاره به اینکه شهدای گمنام نیز مشابه همین روایات است، اظهار کرد: کاروان خانواده امام حسین(ع) به شام سفر کردند و دختر سه ساله امام حسین(ع) در خرابه‌های شام به شهادت رسیده‌است و در این موارد شهرت تاریخی کفایت می‌کند.

مستندات تاریخی

وی افزود: محمدمهدی حائری مازندرانی (۱۳۰۰-۱۳۸۵ق) در کتاب معالی السبطین فی احوال السبطین الحسن و الحسین آورده‌است که امام حسین(ع) 4 دختر داشت و یکی از آن‌ها رقیه بود اما در کتب دیگر اسم ایشان را فاطمه صغیره و برخی زینب«زینت دهنده پدر» نوشتند که ممکن از القاب حضرت رقیه باشد.

مومنی یادآور شد: در کتب تاریخی کلیات بیان می‌شود اما جزئیات نشده‌است و لذا در جزئیات مانند سن، نام و محل شهادت و.. اختلاف به وجود می‌آید که منجر به انحراف کشیده شدن اصل ماجرا می‌شود.

وی اظهار کرد: مقتل ابو مخنف لوط بن یحیی بن سعید بن مخنف ازدی غامدی (۱۵۷ق) از قدیمتی‌ترین کتابی است که سند نام حضرت رقیه(س) در آن به ثبت رسیده‌است، بخش عظیمی از تاریخ طبری از روی این کتاب نوشته‌اند. لوط‌ بن یحیی در این کتاب از وداع امام حسین(ع) با حضرت رقیه(س) روایت می‌کند و این اصل ماجراست که شیعه و سنی هم می‌پذیرند.

این کارشناس مسائل دینی بیان کرد: سیدبن امیر از اصحاب امام کاظم(ع) و از بزرگان رجال زمان خویش بود که در در باب حضرت رقیه(س) اشعاری سروده‌است و این اشعار به گونه‌ای سرود شده که جز بر دختر سه ساله امام حسین(ع) تاکید نداشت.

وی گفت: ابن فُندُق بیهقی متوفی 565هجری قمری در لباب الأنساب اسم حضرت رقیه(س) را به عنوان فرزند امام حسین(ع) نقل می‌کند، ابوالقاسم رضی الدین سیّد علی بن طاووس متوفی664هجری قمری در لهوف از زبان امام حسین(ع) به دخترش حضرت رقیه(س) بیاناتی را نوشته‌است.

مومنی افزود: کامل بهایی کتابی به زبان فارسی نوشته حسن بن علی طبری را از مستندات تاریخی برای اثبات وجود دختر 4 ساله امام حسین(ع) دانست و افزود: ملا آقا دربندی از بزرگان شیعه است که نام حضرت رقیه(س) در 40 داستان در مقتل خود آورده‌است.

این کارشناس مسائل مذهبی ادامه داد: شیخ صدوق از بزرگان شیعی در قرن 4 در مجلس 31 کتاب امالی صدوق ماجرایی از اسارت اهل بیت(ع) در شام نقل می‌کند و در سرمای هوای خرابه‌های شام صورت‌هایشان پوست انداخته‌بود.

اختلاف در جزئیات، اصل ماجرا را زیر سوال نمی‌برد

مدرس مرکز تخصصی امامت با تاکید بر اینکه در نقل منابع شیعی باید مثل بازرس عمل کنیم، بیان کرد: تمام کتب فوق‌الذکر از خرابه‌های شام و ورود اهل بیت(ع) و اسارت آنان در شام صحبت کردند، از طرفی کتب تاریخی دیگر هم از دختر 3 یا 4 امام حسین(ع) به نام حضرت رقیه(س) روایت کردند، آیا با وجود اختلافات جزئی می‌توان اصل ماجرای حضرت رقیه(س) را زیر سوال برد؟ .

وی تاکید کرد: شبهات به وجود آمده بهانه‌ای برای دشمنان اسلام است که مقدسات مسلمانان را زیر سوال ببرند؛ دلایل محکم برای رد کردن مستندات وجود ندارد و انحرافات وارد شده از سوی دشمنان به واقعه عاشورا حساب شده است و ما نباید با تکیه بر تحریف در جزئیات، واقعیت ماجرا را از بین ببریم.

مومنی یادآور شد: اگر اصل یک شخصیتی مسلم بود ولی در مکان وفات او تردید وجود داشت، می‌توان مکان دیگری به عنوان یادبود برای آن بزرگ بنا کرد و مسلمانان بدانند توسلات به کرامات حضرت رقیه(س) مورد قبول خواهد شد و اینکه بدانند مکان وفات ایشان دقیقا کجاست تاثیری ندارد.

وی در پایان تاکید کرد: کسانی که این سخنان را به میان می‌آورند از متون دینی اطلاعی ندارند و کسانی که قصد تخریب مذهب و تاریخ تشیع را داشته‌باشند این شبهات را بیان می‌کنند.

انتهای پیام