یاوه های مد روز

بهار 1996 نشریه آمریکائی Social Text که در زمینه ی مطالعات حرمت فراوان دارد، مقاله یی با عنوان غریب (گذر از مرزها: به سوی هرمنوتیک دگرسان کننده ی گرانش کوانتومی) به چاپ رساند. آلن سوکال، نویسنده ی مقاله، با نقل بسیاری از گفته های اندیشمندان برجسته ی فرانسوی و آمریکائی آرای خود را به کرسی نشانده بود. کمی بعد، سوکال آشکار کرد که مقاله ی او یک مقاله ی هجو آمیز بوده است. هدف او آن بود که با طنز و شوخی به رسم رایج کاربرد نادرست اصطلاحات علمی و استنتاج بی قید و بند مفاهیم علوم اجتماعی از علوم طبیعی بتازد. به بیان کلی تر، هدف او رد نسبیت گرایی پسامدرن بود-گرایشی که حقیقت را قرار داد محض اجتماعی می داند.
شوخی سوکال در مراکز روشنفکری سراسر جهان جر و بحث پرجوش و خروشی برانگیخت.
در یاوه های مد روز سوکال همراه با ژان برک مونت، فیزیکدان بلژیکی، به گردآوری و تحلیل یک رشته پاره متن می پردازند تا نشان دهد ژاک لکان و ژولیا کریستوا و لوس ایره یگره و برونو لاتور و ژان بودریار و ژیل دلوز و فلیکس گواتری و پل ویریلیو چه گونه از فیزیک و ریاضی بهره می گیرند تا هاله هایی از رازورزی و ابهام به سخن خود دهند. این دو نشان می دهند که پادشاه، در پس ظاهر اصطلاحات خیره کننده و عالمانه، برهنه است.