به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهشهای خبری ایرنا، بازی ویدئویی ایرانی «ارباب جنگ» ساخته شرکت «پیله گیمز» به رغم کسب دو جایزه ملی، تاکنون نتوانسته است تمام امکانات و قابلیتهای موجود را فعال کند و با وجود طراحی جذاب، از ایرادات جدی در گیم پلی و طراحی رنج میبرد.
طراحی یک بازی براساس الگوهای موفق
بازی ایرانی «ارباب جنگ» به رقم شباهت در نام با یکی از مشهورترین سری بازیهای ویدئویی جهان؛ اما از لحاظ گیم پلی، به سری بازی موفق «کِرمها» (Worms) شبیه است و از این بازی الگوبرداری شده است. در بازی «ارباب جنگ»، گیمر هدایت یک تانک را برعهده دارد و در یک میدان جنگ دو بعدی، باید با تانک دیگری نبرد کند.
در ابتدای بازی، داستانی روایت میشود که چندان جذاب نیست و شخصیتهای بازی نیز ادبیات مناسبی ندارند. با این حال پس از ورود به بازی، همچون اغلب بازیهای بستر دستگاههای هوشمند همراه، گیمر با پایگاهی روبرو میشود که محل استقرار تانک او است. گیمر باید با استفاده از منابعی که در اختیار وی قرار میگیرد، برای تانک خود، سلاح و مهمات تهیه کرده و به نبرد با سایر تانکها بپردازد.
وظیفه اصلی گیمر در این بازی، توسعه منابع خود، ارتقای مداوم تانک و سلاحهای آن و نبرد با سایر گیمرها است. با وجود آنکه برای این بازی بخشهایی همچون مراحل جانبی، داستانی و بازی گروهی؛ در نظر گرفته شده است، اما گیمر تا اطلاع ثانوی امکان ورود به این بخشها را ندارد و سازندگان بازی با گذشت یکسال از عرضه آن، همچنان امکان ورود به این بخشها را فعال نکردهاند.
شخصیتهای این بازی نیز ابداعی هستند و ارتباطی با فرهنگ ایرانی یا سایر فرهنگها ندارند و هویت آنها نامشخص است. در ابتدای بازی شخصیتی منفی به نام «مملی عرَعَر» به پایگاه گیمر حمله میکند و از وی شکست میخورد. با شکست این شخصیت منفی، بازی شروع میشود. به نظر میرسد بخش آغازین بازی فاقد هرگونه محتوا و معنای فرهنگی ارزشمندی باشد. حتی نام شخصیت منفی بازی نیز به صورتی نامناسب انتخاب شده است و از کم سلیقگی طراحان آن حکایت دارد. در عین حال در طراحی شخصیتها بازی نیز نمادها و نشانههایی از فرهنگهای مختلف به کار رفته است و هیچکدام از شخصیتهای طرح شده در این بازی، اصالت فرهنگی مشخصی ندارند. جالب آن جا است که کاربر بازی، در ادامه میتواند از تصاویری همچون «آدولف هیتلر» یا «ژوزف استالین» را به عنوان نماد تصویری شخصیت خود در طول بازی انتخاب نماید.
واژگان بکار رفته از زبان شخصیتهای این بازی نیز چندان مناسب نیستتند. بکار بردن عباراتی چون «سوسک بیچشم و رو»، «سوسک بیحیا»، «نفله کردن» یا «مادربزرگ به عزا نشاندن» در این بازی که اغلب مخاطبان آن نیز نوجوانان هستند، چندان مناسب به نظر نمیرسد.
همچون اغلب بازیهای ویدئویی ایرانی، صداگذاریهای خوبی برای این بازی صورت پذیرفته است و در این صداگذاری از لهجههای اقوام ایرانی استفاده شده است؛ هرچند که ممکن است این اقدام نیز مورد پسند بسیاری قرار نگیرد.
یک گیم پلی با ایرادات جدی
با وجود کسب دو جایزه معتبر اما؛ گیم پلی بازی ارباب جنگ ایراداتی جدی دارد. اولین ایراد جدی در بازی ارباب جنگ، غیرمشخص بودن نحوه مبارزه با حریفان است. در حالی که گیمر باید شلیک خود به سمت حریف را هدایت و برنامهریزی کند؛ اما هیچ روش مشخص و ثابتی برای تنظیم و انتخاب زاویه و شدت شلیک وجود ندارد.
در واقع گیمرهای بازی باید چند بار آزمون و خطا نمایند تا در نهایت بتوانند شلیک موفقی به سمت حریف داشته باشند. شلیک موفق در این بازی حتی با تکرار و تمرین فراوان نیز ممکن نیست و باز هم احتمال خطا در حمله به حریف وجود دارد. همین مسئله انجام بازی را برای هر گیمری دشوار و گاهی خسته کننده و کسالت بار میکند.
با وجود تعداد بسیار زیاد مهمات مختلف در این بازی، عملکرد اغلب مهمات یکسان یا بسیار مشابه است و تفاوت چندانی در کاربری این سلاحها به چشم نمیخورد.
مشکل دیگری که در این بازی به چشم میخورد، عدم تناسب در تولید و استفاده از منابع است که باعث میشود گیمر نتواند روند عادی خرید و فروش و ساخت و ساز پایگاه را همچون بازیهای مشابه صورت دهد، از همین رو امکان ارتقای منطقی و منظم بخشهای مختلف پایگاه گیمر در بازی میسر نیست.
طراحی گرافیکی بازی نیز هرچند قابل قبول است؛ اما چشمگیر نیست. طراحان این بازی میتوانستند اثری بسیار بهتر و جذابتر را به مخاطبان عرضه و آنان را به انجام این بازی ترغیب نمایند. با این حال به نظر می رسد استقبال قابل قبولی از این بازی صورت پذیرفته است و گیمرها در بخش آنلاین این بازی، کمتر با حریفان جعلی روبرو میشوند.
ارباب جنگ ایرانی، منتظر رفع نقایص
با وجود آن که یکسال از تولید و انتشار بازی ارباب جنگ میگذرد؛ اما بازی ارباب جنگ همچنان نقایصی جدی دارد و به نظر نمیرسد که برنامهای برای رفع این نقایص اعلام شده باشد. پایگاه اینترنتی شرکت «پیله گیمز» نیز هیچگونه اطلاعاتی در این باره در اختیار کاربران نمیگذارد و تارنمای رسمی شرکت سازنده بازی، فاقد هرگونه اطلاعاتی درباره فعالیتهای این شرکت است. مسئلهای که به حتم یک امتیاز منفی جدی برای این بازی محسوب می شود.
شرکت پیله گیمز در شبکههای اجتماعی نیز چندان فعال نیست و اطلاعات قابل قبولی را به مخاطبان خود ارایه نمیکند. همچنین زمان مشخصی نیز برای ارائه نسخههای جدید از این بازی در پایگاه رسمی یا حسابهای کاربری این شرکت در شبکههای اجتماعی، اعلام نشده است.
حال باید دید آیا تولید کنندگان این بازی، به رغم وجود برخی نواقص و ایرادات موجود در این بازی، تمایل دارند که در نسخههای بعدی آن، اقدام به رفع مشکلات و بهبود شرایط بازی نمایند یا آنکه همچنان این ایرادات و مشکلات برجای خواهد ماند و این بازی از تبدیل به یک بازی رها شده خواهد شد.