سیل خانه های تب دار را به پاشویه فرو برد

سیل خانه های تب دار را به پاشویه فرو برد.

کاریکلماتور های نائله یوسفی :

لوح تقدیرش ساده لوحی بود. راستی را از چوب یاد گرفتم که تا راست نباشد به کار نمی آید. به دیوان خانه رفتم ولی به دیوانه خانه تحویل داده شدم. سیل خانه های تب دار را به پاشویه فرو برد. دست به سیاه و سفید نمی زد ولی زیر چشم ها را خوب کبود می ساخت. او از فَر به جام رسید و من به جان رسیدم. رویش را زمین انداختم، سبز شد. از نبوغ، بوقش را داشت! دکتر پرسید دوربین یا نزدیک بین هستی گفتم دهان بینم! گفت سرآوردی مگر؟ گفتم سرخر آوردم! همه دوش به دوش آدم نیستند بعضی سپر به سپر می شوند. ماهی سنگسر، دل مهربانی دارد.