تو از کدام شب می آیی
که هر چقدر چراغ برایت روشن می کنم، باز هم تاریکی..
تو از هزاران بیابان گذشته ای
طبیعی بود که کلماتت طعم خاک می داد..
که هر چقدر چراغ برایت روشن می کنم، باز هم تاریکی..
تو از هزاران بیابان گذشته ای
طبیعی بود که کلماتت طعم خاک می داد..