در سوگ «خمینی آذربایجان»

دهم آبان ماه، سالروز شهادت نیکمردی از سلاله انقلابیون دیار آذربایجان به نام آیت الله سیدمحمدعلی قاضی طباطبایی از خاندان عالم پرور «قاضی» های تبریز است که خمینی وار در برابر توطئه های دشمنان دین و انقلاب ایستاد، صبر پیشه کرد، برای پیشبرد گام به گام انقلاب، خم به ابرو نیاورد و در نهایت نیز همان گونه که خود آرزو کرده بود، « برای برپایی دین خدا»، جام شهادت سرکشید.

شهید قاضی طباطبایی در نامه ای به حضرت امام خمینی (ره)، از خدا خواسته بود تا برای برپایی دین خدا در خاک و خون بغلطد و تحقق این آرزویش بعد از دمیدن عطر بهار آزادی در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ ، خیلی به طول نیانجامید و به دست منافقین کور دل شربت شهادت نوشید تا نام و یادش به عنوان «نخستین شهید محراب» انقلاب اسلامی در صفحات تاریخ ثبت و ضبط شود.

شهید آیت الله قاضی طباطبایی در سال ۱۲۹۳ شمسی در تبریز متولد شد و در ۱۶ سالگی به همراه پدر به دستور رضاشاه به تهران و از آنجا به مشهد مقدس تبعید شد. البته ۱۲ سال بعد شهید قاضی طباطبایی برای تکمیل دروس خود راهی شهر قم شد و از آنجا بود که با حضرت امام خمینی(ره) آشنا شد.

وی پس از ۱۰ سال به نجف مهاجرت کرد تا در حوزه آن شهر از محضر بزرگانی چون آیات عظام «سیدمحسن حکیم»، «سیدابوالقاسم خویی» و «محمدحسین کاشف الغطاء» بهره ببرد.

قاضی طباطبایی پس از بازگشت به تبریز ضمن ادامه کارهای تحقیقاتی که از سالیان پیش شروع کرده بود، با همتی والا و اخلاصی کم نظیر قدم در عرصه ارشاد و تبلیغ نهاد و نتیجه ۳۰ سال تلاش برای کسب معارف و علوم اسلامی، انتشار آثار و تحقیقات از جمله ۴۰ کتاب و دهها مقاله و رساله علمی است.

پس از آغاز دوره جدید مبارزات ملت مسلمان ایران به رهبری امام خمینی(ره) در سال ۱۳۴۲ شمسی، شهید قاضی نیز به عنوان یکی از ارکان مبارزه، رهبری مردم غیور آذربایجان را به عهده گرفت و در دورانی که حتی ذکر نام امام خمینی(ره) جرم محسوب می شد، وی در منابر و سخنرانی های خود از امام(ره) به صورت علنی یاد می کرد و رژیم را به باد انتقاد می گرفت.

از آن سال به بعد تا پیروزی انقلاب اسلامی این شهید مبارز و خستگی ناپذیر یا در تبعید و زندان از شهری به شهر دیگر بود و یا به علت شکنجه های دشمن در بیمارستان بستری بود.

پس از واقعه ۱۹ دی در قم، منزل این مبارز پناهگاه مبارزان مسلمان بود و قیام قهرمانانه مردم تبریز در ۲۹ بهمن سال ۱۳۵۶ نیز با هدایت های این شخصیت عظیم صورت گرفت.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و استقرار نظام جمهوری اسلامی ایران، در مرداد سال ۱۳۵۸ طی حکمی از سوی امام خمینی(ره)، آیت الله قاضی طباطبایی به عنوان نماینده تام الاختیار و امام جمعه تبریز منصوب شد و همه هفته با حضور در مراسم باشکوه نماز جمعه به ایراد خطبه و ارشاد و راهنمایی مردم پرداخت.

سرانجام شهید قاضی طباطبایی در دهم آبان سال ۱۳۵۸، در شب همان روزی که نماز عید قربان را اقامه کرده بود و هنگام بازگشت به منزل در تاریکی شب به دست یکی از اعضای گروهک فرقان مورد اصابت سه گلوله قرار گرفت و به فیض شهادت نائل آمد و این گونه طلایه دار شهدای محراب انقلاب اسلامی شد.

در کتابخانه شهید قاضی طباطبایی هشت دستخط از امام خمینی(ره) وجود دارد که آخرین دستخط حضرت امام (ره) جواب تلگراف آیت الله قاضی در تسلیت شهادت آیت الله مرتضی مطهری به محضر ایشان است.

در قسمتی از این تلگراف شهید قاضی طباطبایی خطاب به حضرت امام(ره) می نویسد: این شخصیت بزرگ (شهید مطهری) عضو بسیار ارزنده و موثر انقلاب و تربیت یافته مکتب درس و تربیت حضرت مستطاب عالی و مورد توجه آن جناب و در حکم فرزندی از فرزندان آن ذات معظم بود، لذا غمی که از فقدان شهید بزرگوار، امام را متوجه است، وصف ناکردنی است.

سپس شهید قاضی طباطبایی این گونه آرزو می کند: ای کاش یارانش که یکی از آنان ارادتمندان می باشم، در خاک و خون بغلطیم تا دین خدا استوارتر و مسلمانان به انجام وظایف دینی تواناتر باشند؛ شاگردانت در این آرزو هستند.