راه خــــزان

پاییز در یک دم گذشت محزونتر از آدینه ها
چون طفلکی بی کینه بود در سینه آیینه ها

پاییز آیین درست فرهنگ ناب عاشقی
پاییز مرگ لحظه ها در اضطراب عاشقی .

پاییز میعاد حضور پاییز همرنگ هوس
این آسمان با ما نساخت دل را گره زد بر قفس

پاییز امید سُرور هر روز پاپیچ غرور
تا رفت از سر یاد او زین بادهای در عبور

پاییز چشمانی خمار هر برگ سرخش انتظار
هر روز بی یارت خسوف مهتاب چشمِ بیقرار

در امتداد برگریز بی برگ و باران می روم
یک لحظه افتان گه به خیز گاهی شتابان میروم

پاییز زردت می کند گر سبز باشی بر فراز
با شعرهایش شب دمد در گیسوان رمز و راز

برگ امید و آرزو سبزست در تک شاخه ای
تا برگریز لحظه ها ابرست و اشک و شانه ای

شبها که طولانی شود تقویم جانفرسا بیار
هرلحظه بی مه بودنت تا صبح دلتنگی ببار

روزی که یلدا میرسد در غایت راه خزان
نایی نماند از نفس در گاه و بیگاه خزان

پاییز ما را کشته ای کو روح در این باغ مهر
خش خش کند آمال دل در زیر پا از داغ مهر

کندوی خاطر پر شد از نیش کژاندیش زمان
شهد است بر صورت ولی زهریست در رگهایمان

عاشق شدن چون آتشست در عمق صحرای وجود
خشک و ترت گل میدهد سرتا قدم هرآنچه بود

وای از دل آتش نشین در حصر جان شعله ها
تا کی رساند مرهمی آتش نشان شعله ها

نمناکتر از برکه شد چشمان آذر دیده ام
بشکفت در پایان ماه یلدای غم در سینه ام

دیوار حائل تا کشید این درد بر اقصای دل
با ندبه راهی میبرم بر معبد مینای دل

پاییز ای عاشق نشان دستی به زلفش بر رسان
من ماندم و رویای دور اسب دوانم برنشان

پرواز بی پروا شود گر باده از یارم رسد
در صحبت تب شربتی بر جان بیمارم رسد

پیروز شهد زندگی در عشق و دیگرخواهی است
هر مصرعش مشق جواب تا منزل آگاهی است .

م.طاهری (پیروز)

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه شعرنو

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!

راه خــــزان

بیشترین بازدید یک ساعت گذشته