گزارش روزنامه لبنانی | سفر اخیر مقامات آمریکا به عراق و تشدید بحران

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، به نظر می‌رسد، سفرهای اخیر مقامات مسئول آمریکایی به عراق، بی‌ارتباط با تشدید بحران و خشونت در استان‌های جنوبی عراق نباشد.

روزنامه الاخبار لبنان با اشاره به این مسئله، طی گزارشی نوشت: ظاهرا «فتنه‌ای» که بغداد و همپیمانانش تلاش می‌کردند، از آن دور بمانند، در سایه تلاش‌های آمریکا و همپیمانانش در تشدید فشارها علیه ایران، روی داد. در حالی که عملکرد نیروهای سیاسی نیز در سطح مناسب نبود، چند دلیل موجب شکست عادل عبدالمهدی در فعالسازی چرخه اصلاحات بود.

روزنامه الاخبار این دلایل را این‌گونه بر می‌شمرد: بی‌پروایی برخی گروه‌ها و سرمایه‌گذاری برخی دیگر بر روی مطالبات مردم خشمگین حاضر در خیابان‌ها، سردرگمی نخست‌وزیر و ناتوانی‌اش در اتخاذ موضعی مناسب و پافشاری تظاهرات‌کنندگان بر «جهل» رهبریشان که موجب شد تا ایجاد شکاف در صفوف آنها تسهیل شود و آنها به قربانیانی سوخته برای تحقق اهداف سیاسی بزرگتر تبدیل شوند.

بر اساس این گزارش، آنچه در این میان، عرصه را پیچیده‌تر می‌کند، اعمال فشارهای داخلی و بین‌المللی علیه نیروهای امنیتی به منظور محدود کردن فعالیت آنهاست که این امر موجب می‌شود تا آنها در معرض فروپاشی قرار گیرند.

بازگشت به نقطه صفر

الاخبار نوشت، بحران سیاسی در عراق از اول اکتبر گذشته آغاز شد و تلاش‌ها برای مهار و حل و فصل آن، بی‌نتیجه ماند در سایه ناتوانی دولت و پارلمان و گروه‌های سیاسی در اثبات جدیتشان برای اجرای بسته اصلاحات پیشنهادی، دیگر از نظر سیاسی یا امنیتی، اقتصادی و اجتماعی بارقه امیدی باقی نماند. این در حالی است که در سایه شکسته شدن دیوار اعتماد میان طبقه حاکم و مردم، باید گام‌هایی حقیقی برای اجرای اصلاحات برداشته می‌شد.

در ادامه این گزارش آمده است: اقدام اخیر اغلب گروه‌های سیاسی در امضای نقشه راهی که به «میثاق شرف» معروف شد و تهران نقش مهمی در تدوین آن داشت، با بازتاب مثبتی از سوی مرجعیت عالی شیعیان در عراق (آیت‌‌الله سید علی السیستانی) همراه شد. نقشه راهی که در رأس اولویت‌های آن، تسریع تدوین قانون جدید انتخابات و قانون کمیسیاریای عالی انتخابات قرار داشت و به منزله کلید عبور از بحران بود. اما عملا، دولت به چند دلیل نتوانست به خوبی چرخ اصلاحات را حرکت دهد.

بخشی از این مسئله به بی‌اعتنایی گروه های سیاسی و امروز و فردا کردن آنها مربوط بود و بخشی دیگر به فقدان سازوکارهای اجرایی مناسب در دولت عراق بود و بخش سوم به تحرکات واشنگتن و همپیمانان منطقه‌ای آن برای شعله‌ورتر کردن آتش روشن شده در کشور مرتبط بود.

تمامی این مسائل، عبدالمهدی را بر آن داشت تا از خطری که نظام و دولت عراق را تهدید می‌کرد، دوری کند. زیرا در صورت تداوم این وضعیت، احتمال درگیری داخلی خطرناک بسیار قوت می‌گرفت. این هشدارها با اطلاعاتی که میان سرویس‌های امنیتی و دولتی و نهادهای تاثیرگذار سیاسی مبادله می‌شد و از تشدید درگیری‌ها در استان‌های جنوبی و تلاش برای بازگشت به نقطه صفر درگیری‌های داخلی و توطئه درگیری شیعی - شیعی حکایت داشت، همزمان شد.

آنچه طی چند ساعت اخیر در استان نجف اشرف، شاهد بودیم، نمونه کاملی از این سناریوهاست. بر اساس اطلاعات به دست آمده، در حوادث نجف اشرف سه طرف نقش داشتند که عبارتند از:

۱- نیروهایی وابسته به «عدنان الزرفی» نماینده ائتلاف «النصر» به ریاست «حیدر العبادی» نخست‌وزیر سابق و نیروهایی که به نزدیکی‌شان به سفارت آمریکا معروفند.

۲- نیروهای تندروی دینی امثال طرفداران جریان‌های الصرخی، الیمانی و شیرازی که از استان «الدیوانیه» خود را به نجف رسانده بودند.

۳- گروه‌هایی وابسته به جریان صدر که سوالاتی درباره کسی که آنها را هدایت می‌کند، وجود دارد و در عین حال گفته می‌شود که این نیروها از شخص خاصی اطاعت نمی‌کنند.

بر اساس اطلاعات موجود، نشست این سه گروه موجب انجام تحرکات مشکوکی نظیر آتش زدن کنسولگری ایران و تهدید بخش قدیمی شهر نجف اشرف شد که محل زندگی آیت الله سیستانی است.

در ادامه این یادداشت آمده است: با وجود آنکه منابع آگاه در بیت مرجعیت عالی شیعیان تهدید مرجعیت را رد می‌کنند و تاکید دارند که اوضاع در بخش قدیمی شهر نجف اشرف، آرام است، اما برخی فرماندهان در سازمان الحشد الشعبی می‌گویند که برخی تیپ‌های نظامی در حاشیه بخش قدیمی شهر نجف برای جلوگیری از هرگونه تهدید احتمالی، به حالت آماده‌باش درآمده‌اند.

در همین راستا نیز، سازمان الحشد الشعبی به همه هشدار داد که به هیچ بهانه‌ای خود را به این منطقه نرسانند. در سایه شکنندگی عملکرد نهاد امنیتی عراق که شاهد عقب‌نشینی آنها تحت فشار طرف های سیاسی مختلف در حوادث الناصریه و نجف اشرف بودیم، بعید نیست که این مسئله درسایه فشارهایی که الزرفی بر روی نیروهای امنیتی وارد می‌کند، در استان‌های جنوبی عراق نیز تکرار شود.

تمامی این حوادث، یادآور شرایط سقوط موصل در ژوئن سال ۲۰۱۴ به دست داعش است. امری که ناقوس خطر را در کشور به صدا در‌ می‌آورد و درباره سناریوهایی خطرناک‌تر از سناریوی کنونی در عراق، هشدار می‌دهد.

در این میان عبدالمهدی کجا می‌ایستد؟ یک منبع آگاه در گفت‌وگو با الاخبار گفت: موضع اخیر نخست‌وزیر که طی آن، وعده داد با قاطعیت بیشتر با خشونت‌ها و تجاوزها برخورد کند، بسیار دیرهنگام اتخاذ شد. این موضعگیری پس از آن بود که این مرد، ضمن فراموش کردن این مسئله که امنیت باید خطر قرمز او باشد، دایما خود را در موضع توجیه قرار داد.

وی افزود: عبدالمهدی بارها تلاش کرد تا با استفاده از پوشش بازیگران منطقه و طرف‌های تاثیرگذار، میدان‌های اعتراض را مهار کند اما هربار مسئولیت هرگونه پیامدی به گردن خود او گذاشته شد.

انتهای پیام/ص