از 77 تا 777...
زمانیکه دشمنان قسمخورده ملت ایران تلاش داشتند میداندارِ اغتشاشات اخیر شوند، صدایی ناکوک از داخل بلندشد؛ بیانیه77 فعال سیاسی اصلاحطلب باعنوان دفاع از حق اعتراض و محکومیت خشونت، منتشر شد.
روزهایی که بیانیهها و مواضع آمریکایی ـ اروپایی و تبلیغات رسانههای لندنی و سعودی، تلاش داشت میداندار اغتشاشات اخیر شود، صدایی ناکوک از داخل بلند شد؛ موضوع مربوط به بیانیهای با امضای ۷۷ فعال سیاسی اصلاح طلب با عنوان دفاع از حق اعتراض و محکومیت خشونت بود.
بیانیهای با آدرسهایی غلط که هم نظام را به تصمیمگیری در پستوهای حکومتی و بیتوجهی به قانون متهم میکند و هم در کلمات و جملاتی عجیبتر، حق آگاهی و مشارکت مردم و نمایندگان آنها را در اداره کشور انکار میکند. از شلیک بیمهابای تفنگی مینویسند که از محل بیتالمال تامین شده، اما از تخریب بیتالمال و آتش زدن اموال مردم و خانهها و تولیدیهای آنها و حتی تیراندازی به رهگذران و انسانهای بیگناه، اشارهای نمیکند.
بیانیهای که در نهایت مصطفی تاج زاده که در جریان ماجرای کوی دانشگاه در سال ۷۸، معاون سیاسی وزیر کشور در دولت اصلاحات و در فتنه ۸۸ جزو بازداشت شدگان بود، مسئولیتش را برعهده گرفت.
بیانیه ۷۷ نفره که حالا با بیانیهای ۷۷۷ نفره پاسخ گرفته است؛ ۷۷۷ استاد و شخصیت دانشگاهی که آنها هم میگویند به وضع سیاسی و اجتماعی حساس اند، اما جای حق و باطل را جابهجا نمیکنند و در گذر از رویدادهای سخت تنها نظاره گر نیستند و مردم را هم تنها نمیگذارند.
دغدغه این ۷۷۷ نفر این است که شما به بن بست رسیده اید و نظام به بن بست نرسیده است وظیفه ما این بود که داشتههای داخلی خود را به رخ بکشیم و تحلیل ما این است که شما به بن بست رسیده اید و نظام استکباری به بن رسیده و آینده در اختیار مستضعفین است و انقلاب به اهدافش خواهد رسید.
بیانیهای ۷ صفحهای که هم مبانی نظری بیانیه ۷۷ امضائی، از خواستگاه و ریشه فکری امضاکنندگان تا عوامگرایی دروغین را نقد میکند و هم در تایید حق اعتراض و محکومیت جنگ خیابانی قلم میزنند.
امضاکنندگان بیانیه ۷۷۷، استادانی هستند که با آگاهی از معرفت و شناخت ایرانیان از فتنه سال ۸۸ تا اغتشاشهای ۴۸ ساعته آبان ۹۸، چاره کار و حل مشکلات را در توجه مسئولان به داخل، در دست گرفتن فرصتها و دوری از شرطی کردن اقتصاد کشور به مذاکرات و وعده و وعیدها میدانند.