اندام تناسلی مردانه، کرخت یا بی‌حس می شود؟

وقتی مردی بخشی از / یا کل حس را در آلت تناسلی خود از دست می‎دهد این به معنی کرخت یا بی‎حس شدن آلت تناسلی است.

آلت تناسلی مردانه دارای پایانه‎های عصبی متعددی است و به طور معمول بسیار حساس است. بی‎حسی ممکن است زمانی بروز کند که فرد برای زمان طولانی در برخی وضعیت‎ها به حالت نشسته باقی می‎ماند. این وضعیت در عین حال ممکن است بر اثر کمبود میزان تستوسترون، دیگر مشکلات مرتبط به سلامت یا بروز آسیب دیدگی رخ دهد.

مشکلات مختلفی می‎توانند به فقدان حس منجر شوند. دوچرخه‌سواری، نشستن به مدت طولانی و صدمات ناشی از خودارضایی برخی از عوامل بی حس شدن آلت تناسلی مردان هستند که معمولا بالا بردن سطح تستسترون می تواند یکی از راه های درمان باشد.

آلت تناسلی زمانی بی‌حس محسوب می‎شود که مرد قادر به حس کردن آنچه پیشتر قادر به حس آن بوده، شامل احساس لمس یا تحریک، نباشد.

علایم بی‎حسی آلت تناسلی می‎تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. در مورد برخی افراد این بی‎حسی شبیه به خواب رفتن پا یا دست است. برای دیگران ممکن است القاء کننده این حس باشد که گویی جریان خون به ناحیه مورد بحث متوقف شده است.

برخی مردم دچار بی‎حسی آلت تناسلی خبر از ناچیز بودن مقدار تحریک می‎دهند در حالی که دیگران حتی در صورت تحریک زیاد باز چیزی احساس نمی‎کنند.

علایم دیگری نیز بسته به علت زیربنایی می‎تواند با بی‎حسی همراه باشد. این علایم شامل موارد زیرند:

- فقدان حس در بیضه‎ها، پرینیوم یا پوست اطراف آلت تناسلی مردانه

- حس سوزش یا مور مور، احساس سوزن سوزن شدن

- احساس سرما در آلت تناسلی یا بیضه‎ها

- آبی یا بنفش شدن رنگ پوست

مشکلات مختلفی می‎توانند به فقدان حس منجر شوند و برخی فعالیت‎ها و عوامل مربوط به سبک زندگی می‎توانند ریسک وضعیت مزبور را افزایش دهند.

موارد زیر می‎توانند باعث ایجاد بی‌حسی در آلت تناسلی شوند.

بروز آسیب دیدگی در خود آلت تناسلی یا اطراف آن می‎تواند باعث ایجاد بی‎حسی در آلت تناسلی شود. این وضعیت می‎تواند بر اثر صدمه دیدن برخی عصب‌ها یا رگ‎های خونی ایجاد گردد.

به طور معمول حساسیت خیلی زود به آلت تناسلی برمی‎گردد؛ در غیر این صورت باید با پزشک مشورت شود.

موارد زیر می‎توانند به فشار بر آلت تناسلی یا کشاله ران یا صدمه دیدن آنها منجر شوند:

دوچرخه‌سواری. پستی و بلندی‎ها و دست‌اندازهای مسیر و سایش با زین دوچرخه می‎تواند باعث صدمه دیدن پرینیوم، بیضه‎ها و آلت تناسلی شود. دوچرخه سواری در عین حال می‎تواند باعث فشار وارد شدن بر کشاله ران شده و به طور موقت عصب‎ها یا عروق خونی را محدود کرده به بی‎حسی آلت تناسلی منجر شود.

نشستن به مدت طولانی. نشستن در وضعیت ناراحت یا بر روی صندلی نامناسب در زمانی طولانی می‎تواند فشار کافی برای صدمه دیدن را به آلت تناسلی یا پرینیوم وارد کرده به آسیب دیدگی منجر شود. پرینیوم نباید وزن بدن را تحمل کند.

تحریک کلی. صابون‎ها و دیگر محصولات بهداشت شخصی احتمال دارد که باعث تحریک پوست حساس آلت تناسلی یا اطراف آن شوند. استفاده از صابون‎های ملایم و هیپوآلرژنیک می‎تواند در این مورد کمک کننده باشد.

سایش ناشی از لباس‎های تنگ و چسبان. زیرلباسی‎های تنگ یا زبر می‎توانند باعث تحریک آلت تناسلی شده سبب ایجاد حس خارش یا مور مور شوند. این نوع لباس در عین حال می‎تواند سبب سرخی پوست به ویژه در ناحیه اطراف سر آلت تناسلی شود.

در طول فعالیت جنسی آلت تناسلی برافراشته انعطاف‌پذیر نیست. سختی ایجاد شده در آلت تناسلی می‎تواند آن را در خطر شکستگی یا کبودی قرار دهد که این خود می‎تواند باعث ایجاد درد، تحریک پذیری، حالت کرختی و تغییر رنگ شود.

سایش شدید یا بیش از حد ناشی از خودارضائی و دیگر اشکال فعالیت جنسی نیز می‎تواند به آسیب دیدگی آلت تناسلی و ایجاد بی‎حسی در آن منجر شود. اگر مردی متوجه کاهش حساسیت در آلت تناسلی خود شده باشد اجتناب از خودارضائی یا امتحان راه‎های دیگر برای وی رویکرد مفیدی محسوب می‎شود.

آسیب در عین حال ممکن است بر اثر استفاده از پمپ ایجاد شود که باعث مکش خون به درون آلت تناسلی برای رسیدن به نعوظ می‎شود. بی‎حسی، کبودی، پارگی، و بروز نقطه‎های قرمز یا بنفش رنگ موسوم به پتشی در این مورد مطرح است.

رینگ‎های آلت تناسلی مردانه می‎توانند برای برخی مردان دچار اختلال نعوظ مفید باشند، اما استفاده بیش از حد از این رینگ‎ها (حلقه‎ها) می‎تواند به بروز کبودی و دیگر انواع آسیب منجر گردد.

تستوسترون یک هورمون مهم با طیف گسترده‎ای از اثرات شامل نقش داشتن در تنظیم توده عضلانی و میل جنسی است. پس از دوره بلوغ سطح تستوسترون به تدریج کاهش می‎یابد و مردان مسن ممکن است دچار کمبود تستوسترون شوند.

به هر حال امکان دچار شدن به کمبود تستوسترون در مورد افراد جوان نیز مطرح است.

وقتی سطح تستوسترون کاهش می‎یابد فرد ممکن است متوجه شود که از فعالیت جنسی لذت کمتری می‎برد. در نتیجه ممکن است این باور اشتباه در فرد ایجاد شود که دچار بی‎حسی آلت تناسلی شده است.

کمبود تستوسترون می‎تواند به بی‎حسی منجر شود، اما معمولاً نه در هنگامی که پای درد در میان است، بنابراین فرد در صورتی که برای مثال آلت تناسلی یا پوسته بیضه در وضعیت تنگنا قرار داشته باشد کماکان احساس مزبور را خواهد داشت.

دیگر علایم کمبود تستوسترون می‎تواند شامل تغییرات خلقی، کاهش میل جنسی و سطح انرژی باشد.

مشکلات عصب در ناحیه آلت تناسلی می‎تواند سبب ایجاد بی‎حسی در بیضه‌ها، پرینیوم و آلت تناسلی شود.

برخی از مشکلات سلامت می‎توانند به عصب‎ها آسیب زده و باعث ایجاد بی‎حسی شوند. فرد ممکن است دچار احساس بی‎حسی در قسمت پایین تنه و کشاله ران گردد.

برخی از این مشکلات شامل موارد زیر است:

- دیابت

- لوپوس

- مالتیپل اسکلروزیس (MS)

- سرطان و درمان سرطان

- بیماری عروقی

بیماری پیرونی یک علت کمتر شایع بی‌حسی آلت تناسلی است.

تجمع بافت مجروح، موسوم به پلاک در ناحیه آلت تناسلی مردان وجه مشخصه این بیماری است. بافت مجروح ممکن است در مقایسه با بافت معمول آلت تناسلی از حساسیت کمتری برخوردار باشد و برخی مردم ممکن است دچار وضعیت حساسیت‌زدایی یا بی‌حسی شوند.

پروستات نقشی مهم در سیستم تولید مثل بازی می‎کند. پروستات مایع حامل اسپرم را تولید کرده و به خروج پرفشار این مایع در هنگام انزال کمک می‎کنند.

آسیب دیدن پروستات برای مثال بر اثر وجود تومور می‎تواند به بروز بی‌حسی، مور مور و دیگر تغییرات در آلت تناسلی منجر شود.

همچنین فرد ممکن است در کنار سایر علایم دچار تکرر ادرار یا بروز مشکل در دفع ادرار گردد.

وقتی بی‎حسی نتیجه وجود آسیب دیدگی باشد به طور معمول با التیام آسیب مزبور برطرف خواهد شد.

وقتی یک اختلال زیربنایی عامل ایجاد بی‎حسی در آلت تناسلی باشد، درمان یا مدیریت مشکل سلامت به طور معمول باعث برطرف شدن علامت خواهد شد.

روش‎های فهرست زیر می‎تواند باعث تخفیف بی‎حسی در آلت تناسلی شود.

از آنجا که نشستن در برخی حالات یا نشستن بر روی سطوح داررای سطح سخت و ناراحت می‎تواند باعث ایجاد بی‎حسی شود، دکتر ممکن است موارد زیر را توصیه کند:

- ایجاد وقفه‎های کوتاه در نشستن در طول روز

- ایستادن، در هر زمانی که امکانش باشد

- تنظیم حالت نشستن

- تغییر مبل و صندلی

در مورد دوچرخه سواران استفاده از زین دوچرخه متفاوت برای پیشگیری از درد و بی‎حسی در اطراف کشاله ران پس از طی مسافت‎های طولانی مفید است.

تغییر زوایه نشیمنگاه دوچرخه نیز می‏تواند باعث جذب میزان بیشتری از شوک و فشار وارد شده از ناحیه مسیر دوچرخه سواری شود.

پزشک به طور معمول برای درمان اختلالات پزشکی درازمدت مثل دیابت، MS و بیماری پیرونی دارو تجویز می‎کند.

پایش و کنترل سطح قند خون می‎تواند به تخفیف علایم در مردم دچار دیابت، که نیاز به داروهای مکمل برای پیشگیری از آسیب دیدگی عصب دارند، منجر شود. در موارد پیشرفته بیماری، دیابت می‎تواند به ایجاد صدمات جدی بر عصب‌ها موسوم به نوروپاتی دیابتی منجر شود.

مردم دچار بیماری پیرونی می‎تواند داروهایی مصرف کنند که باعث از هم پاشیدن بافت مجروح و تشکیل کلاژن در آلت تناسلی می‎شود. این رویکرد می‎تواند به کنترل علایم منجر گردد.

فرد دچار کمبود تستوسترون ممکن است به درمان هورمونی نیاز داشته باشد که می‎تواند به شکل مصرف قرص، تزریق یا استفاده از پچ‎های پوستی انجام شود. مردم باید صرفاً زیر نظر دکتر به گرفتن هورمون اقدام کنند.

بی‎حسی آلت تناسلی مردان اغلب نتیجۀ بروز جراحتی در ناحیه کشاله ران است. فرد ممکن است بر اثر صدمه دیدن ناشی از سکس شدید، دوچرخه سواری در مسافت‎های طولانی یا در نتیجه تروما دچار مشکل مورد بحث شود.

درمان به طور معمول کار نسبتاً ساده‎ای است. استراحت دادن به آلت تناسلی می‏تواند به رفع بی‎حسی ناشی از آسیب دیدگی منجر گردد.

اگر بی‎حسی ناشی از وضعیت یا اختلال مزمن یا اختلالات عصب باشد، دورنما متفاوت بوده اما به طور معمول خوب است.

اگر علایم پس از درمان نیز ادامه یابند باید به پزشک مراجعه کرد. فرد ممکن است پیش از یافتن راهکار مناسب ناچار از آزمودن راهکارهای متفاوت باشد.