گمگشته


گمگشته

روحم در کالبدم نمی گنجد ، بی مهابا فقط تو را می خواند و به سویت پر می کشد. دیوانه وار.... در هیاهوی این روزگار بی مهر به تمام کوچه پس کوچه های اطراف سرک می کشد، تا شاید نشانه ای از تو بیابدشاعر:محمد گلبان

روحم در کالبدم نمی گنجد ،
بی مهابا فقط تو را می خواند
و به سویت پر می کشد.
دیوانه وار....
در هیاهوی این روزگار بی مهر
به تمام کوچه پس کوچه های اطراف سرک می کشد،
تا شاید نشانه ای از تو بیابد ،
ولی هرچه بیشتر تکاپو و کنکاش می کند کمتر می یابد .
چقدر بی تو تنهایی سخت است .
انگار نه انگار که...
سالیانی دراز در تنهایی...
میان مردمانی که بویی از محبت نبرده اند زندگی کرده ام .
ندای قلبم را بشنو........
که چنان سراسیمه و بغض آلود ...
همچون کودکی گمگشته
تمنای شنیدن صدای پر مهرِ و آشنای عزیزانش را دارد ،
تا از بند هولناک تنهایی رهایی یابد.
مرا دریااااب...
که بی تو گمشده ام

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه شعرنو

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!



بیشترین بازدید یک ساعت گذشته


لعیا زنگنه راه بهاره رهنما را می رود!/ عکس