اولین علائم تشکیل نطفه


اولین علائم تشکیل نطفه

با آزاد شدن حدود 250 میلیون اسپرم در دهانه رحم یک مسابقه بزرگ شروع می شود و تمام آنها تلاش می کنند تا به تخم برسند.

پیش از آنکه کودک شما رشد خود را شروع کند شما درحال آماده کردن صحنه و مقدمات لازم هستید. در هفته گذشته با افزایش میزان استروژن و پروژسترون به وسیله جریان خون شما تغییرات باشکوهی در رحم شما ایجاد شده و خونی غنی از بافت های پوششی حمایت از تخم بارور شده را شروع می کنند. درهمان زمان در تخمدان ، تخم ها درون مایعه به نام فولیکول درحال رسیده شدن هستند. در ابتدای این هفته شما تخمک گذاری می کنید. یکی از تخم ها از فولیکول خارج شده و از تخمدان خارج شده و وارد لوله فالوپ می شود.
مرحله بعدی پس از تخمک گذاری ( آمادگی برای حاملگی ) بارور شدن تخمک می باشد. با آزاد شدن حدود ۲۵۰ میلیون اسپرم در دهانه رحم یک مسابقه بزرگ شروع می شود و تمام آنها تلاش می کنن د تا به تخم برسند. اما فقط یکی موفق خواهد شد. از بین همه آنها تقریبا ۴۰۰ اسپرم خود را به لوله فالوپ می رسانند و بقیه در طول مسیر خواهند مرد. مسابقه ادامه پیدا می کند تا یکی از اسپرم ها بتوانند خود را به غشای تخم برسانند و از آن عبور کرده و لقاح را به پایان برساند. این مسابقه در حدود ۲۰ دقیقه طول خواهد کشید.
اولین علائم تشکیل نطفه
در طول ده تا ۳۰ ساعت آینده هسته اسپرم با تخم ترکیب می شوند و ترکیبات ژنتیکی خود را به اشتراک می گذارند. اگر اسپرم حاوی کروموزوم Y باشد فرزند شما پسر خواهد شد و اگر حاوی کروموزوم X باشد شما صاحب دختر خواهید شد. طی یک سفر سه تا چهار روزه تحم بارور شده از لوله فالوپ به رحم منتقل می شود. این تخم رشد می کند و به دو سلول تقسیم می شود، سپس این تقسیم شدن ها ادامه پیدا می کند و هر بار تعداد سلول ها دو برابر می شود. یک لایه محافظ به دور این تخم تشکیل شده و بقیه مراحل رشد درون این کیسه محافظ انجام خواهدشد.
در پایان هفت اول شما یک توده کوچک سلولی دارید که درون کیسه ای در رحم محافظت می شود.
مراحل تخمک گذاری و تشکیل نطفه
در لحظه ای که باروری انجام می گیرد یعنی نطفه ی مرد با نطفه ی زن در لوله رحم تماس پیدا می کند و با هم یکی میشوند موجودی جدید به وجود می آید و آبستنی شروع میگردد و زندگی یک انسان آغاز می گردد.
بارداری در چهار مرحله انجام می گیرد :
۱- تخمک گذاری
۲- بارور شدن
۳- تقسیم سلول بارور شده
۴- لانه گزینی

تخمک گذاری
هر دختر خانمی در موقع تولد خود حدود ۲ میلیون تخمک در تخمدان خود دارد ولی موقعی که به سن بلوغ می رسد تعداد تخمک های او کم خواهد شد. فهمیدن این مسئله که آیا تخمک گذاری انجام گردیده است و دقیقاً در چه زمانی انجام می شود، به زن و مرد کمک می کند که برای حامله شدن در زمان های درست نزدیکی جنسی داشته باشند.
در دوران بلوغ تا زمان یائسگی هر خانم هر ماه در وسط دوران قاعدگی یعنی حدود روز چهاردهم قاعدگی تعداد ۱۰۰ تا ۱۵۰ تخمک از کیسه ی کوچکی که آن را فولیکول می نامند آزاد می کند ولی فقط یکی از این تخمک ها تکامل می یابد.
تخمک های آزاد شده با پاهای مژک مانند خود به طرف لوله ی شیپوری حرکت می کند. تخمک ها بسیار کوچک هستند به طوری که با چشم به سختی دیده می شوند. زمانی که تخمک به لوله ی شیپوری رسید اگر در خلال ۱۲ ساعت سلول اسپرم ( نطفه ی مرد) در لوله ی شیپوری حضور پیدا کند به آن نزدیک می شود و در آن نفوذ می کند و باروری انجام میگیرد.
علائم تخمک گذاری :
تخمک گذاری در بیشتر خانم ها هیچگونه علامتی ندارد ولی یک چهارم خانم ها ممکن است دردی در ناحیه ی تحتانی شکم ( ناحیه ی تخمدانها) احساس کنند. موقع تخمک گذاری معمولا مایع سر رحم رقیق می شود تا اسپرم ها به آسانی بتوانند عبور کنند. علامت دیگر تخمک گذاری افزایش درجه ی حرارت بدن است به طوری که حرارت بدن در هنگام تخمک گذاری به ۳۷/۴ تا ۳۷/۶ درجه ی سانتیگراد می رسد.
نطفه ی مرد ( اسپرم ) : از زمان بلوغ در جنس مذکر اسپرم به طور دائم در بیضه ها تولید می شود و به وسیله ی لوله هایی به کیسه ی منی انتقال می یابد. در هر نوبت آمیزش جنسی تعداد ۲ تا ۶ میلی لیتر مایع منی که در هر میلی لیتر آن ۵۰ تا ۱۵۰ میلیون اسپرم وجود دارد در داخل دستگاه تناسلی زن ( واژن ) ریخته می شود.
در هنگام آمیزش جنسی اسپرم هایی که در عمق واژن ریخته می شود به طرف رحم و لوله های شیپوری حرکت میکنند.
مسابقه و پیشی جستن اسپرم ها از یکدیگر :
اسپرم ها پس از وارد شدن در واژن با سرعت ۱۶ کیلومتر در ساعت در داخل مایع قندی که انرژی به اسپرم ها می دهد به طرف رحم و لوله های شیپوری پیش می روند. بعضی از آنها حرکت سریع دارند و در خلال ۴۶ دقیقه مسافت سر رحم تا رحم را طی می کنند.
اسپرم ها دارای سر ، گردن و دم دراز (به شکل بچه قورباغه) می باشند.تعدادی از اسپرم ها در خلال حرکت خود از بین می روند و سر انجام تعدادی در حدود ۲۰۰ اسپرم به لوله های شیپوری می رسند. موقعی که اسپرم ها به لوله ی شیپوری رسیدند چون تخمک به وسیله ی سلولهایی که سطح آن را می پوشاند تغذیه می شود بنابراین اسپرم ها با دم خود سلولهای سطحی تخمک را دور میکنند و با ماده ی چسبنده ای که از خود ترشح می کنند خود را به تخمک می چسبانند و در آن نفوذ میکنند.
موقعی که یک اسپرم در تخمک نفوذ کرد اسپرم های دیگر نمیتوانند وارد تخمک شوند. زمانی که اسپرم وارد تخمک شد دم خود را از دست می دهد و سر آن با هسته ی تخمک یکی میشود و لقاح و باروری کامل می گردد.

اولین علائم تشکیل نطفه
بارور شدن
یکی شدن نطفه ی مرد (اسپرم) با نطفه ی زن ( تخمک) را بارور شدن می نامند. برای بارور شدن باید نطفه ی مرد و نطفه ی زن در یک زمان در لوله ی شیپوری وجود داشته باشند.
اهمیت زمان یکی شدن اسپرم و تخمک ( زمان باروری) : موقعی که اسپرم ها به لوله ی شیپوری می رسند اگر تخمک بالغ وجود داشته باشد اسپرم در تخمک نفوذ پیدا میکند و باروری یا لقاح انجام می گیرد ولی اگر تخمک وجود نداشته باشد اسپرم ها در حدود ۴۸ ساعت به انتظار تخمک زنده می مانند سپس از بین می روند. بنابراین اگر آمیزش جنسی قبل از تخمک گذاری انجام گیرد امکان باروری اسپرم و تخمک وجود دارد و حاملگی رخ خواهد داد.

تقسیم سلول بارور شده
زمانی که اسپرم وارد تخمک میشود دم آن از بین می رود و سر اسپرم بزرگ شده و با هسته ی تخمک یکی می شود و با هم یک سلول تشکیل می دهند. تمام سلول های بدن انسان دارای ۴۶ کروموزوم می باشند. کروموزوم ها الیاف بسیار نازک و ظریفی هستند که داخل هسته ی سلول ها قرار دارند و ژنها که تعیین کننده ی خصیصه های انسان هستند روی این کروموزوم ها قرار گرفته اند.
یکی شدن اسپرم و تخمک که هر کدام دارای ۲۳ کروموزوم هستند موجب می شود که سلول اولیه ی شروع حیات انسان نیز دارای ۴۶ کروموزوم گردد ( ۲۳ کروموزوم از اسپرم و ۳ کروموزوم از تخمک). این سلول اولیه که آن را زیگوت می نامند پس از ۱۲ تا ۲۰ ساعت شبیه سازی می گردد و یک سلول به دو سلول شبیه یکدیگر تبدیل می شود.
سپس در تقسیم دوم به ۴ سلول و در تقسیم سوم به ۸ سلول تبدیل می گردد. تقسیم سلولی ادامه پیدا میکند تا به صورت توده ای از سلول در می آید که اندازه ی آن در حدود نوک مداد می باشد.

لانه گزینی
حدود روز پنجم تا هفتم پس از تخمک گذاری هورمون پروژسترون ترشح میشود تا عروق دیواره ی داخلی رحم را پر خون نماید و جدار رحم برای پذیرش توده ی سلولی آماده گردد. در این زمان توده ی سلولی کمتر از صد سلول دارد و اندازه ی آن حدود ۲/۰ میلی متر است.
توده ی سلولی حدود روز نهم بعد از بارور شدن خود را به رحم می رساند و در سطح داخلی دیواره ی رحم قرار می گیرد و لانه گزینی انجام می گیرد. در بعضی از خانم ها لانه گزینی موجب لکه بینی می گردد. اگر توده ی سلولی در دیواره ی رحم قرار نگیرد بدون این که زن آگاه گردد توده ی سلولی همراه خون قاعدگی دفع می گردد.
این حالت در حدود ۴۰ درصد موارد ممکن است دیده شود به صورتی که توده ی سلولی در رحم لانه گزینی نمیکند و توده ی سلولی می میرد و با خون قاعدگی دفع می گردد. همچنین به طور نادر ممکن است جدار رحم عروق کافی برای تغذیه ی توده ی سلولی نداشته باشد بنابراین سقط انجام می گیرد و زن دچار خونریزی شدید یعنی سقط میشود.
هنگامی که توده ی سلولی در دیواره ی داخلی رحم قرار میگیرد جفت شروع به تشکیل شدن میکند و هورمونی به نام کوریونیک گونادوتروپین حاملگی ترشح می گردد. اندازه گیری همین هورمون مشخص می کند که خانمی باردار است یا نه. برای این که توده ی سلولی در دیواره ی رحم کاملا ثابت گردد مدت زمان حدود ۱۳ روز طول می کشد. در این زمان جنین خود هورمون پروژسترون ترشح می کند تا دیواره ی رحم را برای رشد خود مناسب سازد.

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه سلامت مادر و نوزاد

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!



بیشترین بازدید یک ساعت گذشته


عکس پروفایل شهادت امام علی علیه السلام