همسرم بدون نظر من تصمیم گیری می کند

شوهرم در زمان تصمیم‌گیری برای مسائل زندگی نظر مرا نمی پرسد و خودش تصمیم گیری می کند، اصلا با من مشورت نمی‌کند. مدرک من دیپلم دارم و او کارشناسی ارشد. او همیشه فکر میکند بیش تر از من می داند در صورتی که بارها به حرف من رسیده، من 31 ساله و شوهرم 41 ساله است. احساس بی‌فایده بودن در این زندگی دارم. چه کنم؟

برخی همسران خود را همه چیز تمام می دانند

بطور کلی برخی ها به دلیل غرور یا خودشیفتگی خود را نسبت به دیگران یا افراد خاصیر برتر می دانند، این خود برتر پنداری باعث می شود تا احساس کنند اگر در تصمیمات نظر دیگری را بپرسند، دیگران در مورد آنها اینطور فکر کنند چیزی نمی داند،برعکس این موضوع نیز صادق است افرادی که درصد زیادی از تصمیمات آنها درست و به جا بوده به این باور رسیده اند که چون چند تصمیم آنها نتیجه مطلوب داشته دیگر نیاز به نظر خواستن نیست.

باید اعتماد به نفس خودتان را بالا ببرید، حرفهای تازه برای گفتن داشته باشید در ذیل به چند مهارت لازم اشاره می شود

کسب مهارت های جدید

ابتدا توانمندی و مهارت‌های خودتان را تقویت کنید. به دنبال کسب مهارت‌های جدید باشید مثل یادگیری زبان‌انگلیسی و حتی آن چه را دارید به روز کنید مثل مهارت آشپزی و دسر، خودآرایی و کسب مهارت‌هایی که اول برای خودتان و بعد برای همسرتان مهم است.

تفکر نقادتان را تقویت کنید

اخبار روز را دنبال کنید و سعی کنید تحلیل خبر را هم در اینترنت جست‌وجو و مطالعه کنید تا تفکر نقاد شما تقویت شود و در بقیه مسائل از آن بهره بگیرید. همچنین ورزش را فراموش نکنید چراکه در حفظ سلامتی و روحیه شما خیلی موثر است. مطالعه کتاب‌های مورد علاقه‌تان و نیز در باره رشته تحصیلی همسرتان، آشنایی با برخی اصطلاحات را در برنامه‌تان بگذارید. داشتن اطلاعات عمومی (اخبار روز) و اطلاعات تخصصی به شما اعتبار سخن می دهد.

مهارت گفت‌وگو و فن بیان را بیاموزید

عوامل تاثیر گذار بر سخن به نکات ظریفی در کلام و زبان بدن نیاز دارد بنابراین در پی کسب آن نکات باشید. خلاصه این مهارت‌ها عبارتند از: آغاز صحیح مکالمه (جلب توجه شنونده)، استفاده از واژه‌هایی متناسب با موقعیت ارتباط(موضوع صحبت، پایگاه اجتماعی طرف گفت‌وگو و موقعیت زمانی و مکانی گفت‌وگو)، کاربرد مناسب عوامل فرازبانی مانند سرعت، شدت(بلندی و کوتاهی صدا)، مکث و زیر و بمی صدا، کاربرد صحیح نشانه‌های غیرکلامی(حرکات بدن و ژست‌های چهره)، رعایت نوبت در سخن گفتن، استفاده مناسب از خرده مهارت توضیح دادن، استفاده مناسب از مهارت پرسیدن و ... .

نویسنده : صدیقه معدنی | کارشناس‌ارشد روان‌شناسی