آرزوی حضرت امام (ره) احیای طب قدیم بود/ طب سنتی–ایرانی پدیده ای واجب و مفید برای سلامت بشر است

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ دومین نشست هم اندیشی حکمای طب سنتی ایرانی با محوریت کرونا با حضور فعالین و دست اندرکاران طب سنتی و ایرانی در سالن همایش های مجتمع فرهنگی ولیعصر(عج) با محوریت وحدت بخشی به اقدامات برای مقابله با کرونا برگزار شد. در همین راستا، دکتر محمدحسن طریقت منفرد؛ وزیر سابق بهداشت و از پژوهشگران حوزه پزشکی در گفتگویی با خبرنگار ما به بیان دغدغه ها و راهکارهای حضور طب سنتی در عرصه درمان و بهداشت پرداخت.

طریقت منفرد در ابتدا به ضرورت برگزاری جلسات طب سنتی پرداخت و گفت: جلساتی که بالاجبار بر اثر وضعیت فعلی برگذار می شود یکی از نعمت هایی است که از تهدیدات فعلی داریم و می توانیم این تهدیدات را به فرصت تبدیل کنیم. ما در امر سلامت گرفتار یک تناقض جدی هستیم. بر اساس تمام اخبار گذشته و امروز سلامت در کنار امنیت مهمترین وظیفه حاکمیت ها است. یک بحث سلامت و امکانات بین المللی است که سازمان بهداشت جهانی محور اصلی آن است و در جایگاه خود وظایفی دارد و ساختاری دارد و الزاماتی دارد.

وی افزود: در حدود 15 سال پیش از انقلاب اسلامی تصادفا مجبور بودم در یکی از کشورهای اروپایی سلامتی را که دنیا به عنوان طب نوین از آن استفاده می کند با تمام وجود لمس کنم. سلامت امروز ما مطابق آن هم نیست چون سلامت در دنیا الزاماتی دارد که ما به آن الزامات توجه نکرده ایم. سلامت ضمن اینکه مهمترین نیاز هر جامعه است مدیریت بسیار پیچیده ای دارد. سلامت در دنیای امروز مدیریت فرا بخشی دارد که دغدغه اصلی آن دغدغه های اجتماعی و اقتصادی و حقوقی و جامعه شناسی است. به همین دلیل در کشورهای موفق مدیریت سلامت فرابخشی است و تصادفا در این سلامت تعارض منافع یکی از معضلات اصلی است و به همین دلیل دنیا به جهت حفظ و احیا شان و منزلت جامعه پزشکی که فرهیخته ترین قشر در دنیا و فرهنگ ما هستند حداقل دخالت جامعه پزشکی را در مدیریت بخش بهداشت و درمان در نظر گرفته است. درحالیکه در کشور ما کاملا برعکس است. ما جامعه فرهیخته پزشکی را در مسائل مدیریتی و به ویژه در مسائل مالی در مقابل مردم قرار داده ایم. جامعه پزشکی در دنیا جایگاه خاصی دارد و بیشتر در کنار بیماران و در جامعه قرار دارد و نه از مسیر اداره و مدیریت بهداشت و در مان و در مقابل بیماران و جامعه. این مساله ای اساسی است و من در مقطعی به همین دلیل رزومه و یا سابقه 44 وزیر بهداشت در 16 کشور اول دنیا را جمع آوری کردم از این 44 وزیر بهداشت 41 نفر غیر پزشک بودند و سه نفر دیگری که از گروه پزشکی در سمت وزیر بهداشت قرار گرفته بودند هیچ وقت فعالیت انتفاعی نداشتند.

طریقت منفرد؛ خاطر نشان ساخت: اگر ما طب نوین را از کشورهای مبتکر آن تقلید کرده ایم که باید حداقل الزامات آنها را مورد توجه قرار می دادیم. گذشته از این موارد در کشور ما انقلابی رخ داده است که تفکر و مواضع متفاوتی نسبت به آنچه در دنیا حاکم است اتخاذ کرد. در سند چشم انداز بیست ساله گفته شده است ایران باید در رابطه با سلامت در دنیا و در منطقه و خصوصا در جهان اسلام حرفی برای گفتن داشته باشد. اینکه انقلاب باید از منظر توحید حرفی بزند تقلید بیشتری از طب نوین نیست. ما منابع و ذخایر ارزشمندی در فرهنگ سلامت خود داریم. آرزوی حضرت امام (ره) احیای طب قدیم بود. برخی فکر می کنند منظور ایشان همان چیزی است که امروز طب نوین غربی نامیده می شود و در حقیقت مدرن شده طب قدیم است. حضرت امام با علم بر طب نوین موجود اصرار داشتند که ما باید از فرهنگ خود استفاده کنیم. به قول برخی این طب از ایران به یونان رفته و از یونان برگشته است و ما در بسیاری از یافته های طب نوین است. حضرت آقا از سال 59 به دنبال احیای طب ایرانی بودند و بالاخره در سیاست های ابلاغی سال 93 بر بازبینی این طب تاکید دارند تا ترویج و گسترش پیدا کند و مهمتر از همه در کشور نهادینه شود.

وی با انتقاد از اقداماتی که تاکنون صورت گرفته؛ گفت: منویات امام و انقلاب در این خصوص کجاست؟! حضرت امام(ره) کتابی به نام شرح بر جنود عقل و جهل، که این کتاب راهنمای بسیار مفیدی برای شکل دادن به طب توحیدی است که می تواند مهمترین راه ایجاد سعادت و سلامت برای بشر باشد. این ها چه زمانی باید عملیاتی شود؟! بنابراین مشکل، مشکلی پایه ای است. طب نوین در دنیای امروز جایگاه دارد و اگر الزامات آن رعایت شود می تواند بسیار مفید واقع شود. اگر نهادی ملی و نه صنفی در کار باشد. حاصلی که ایران باید از قیام و انقلاب و استقلال خود باید به دست بیاورد به اعتقاد من جدی گرفته نشده و حتی شروع نشده است. هشداری که امروز کشور و بلکه دنیا با آن روبرو است باعث شود، آن اتفاقاتی که قرار است برای حفظ و احیای سلامتی کشور و ملت عزیزمان و بلکه تمام مستضعفین دنیا رخ بدهد، روزی شکل عملی به خود بگیرد.

وی با تاکید بر اهمیت طب ایرانی گفت: در چهل سال گذشته که به کشور بازگشته ام قسمت اعظم انرژی من صرف مسئولیت های اجرایی در بسیاری از نهادهای سلامت کشور شده است. به علت عدم ورود به طب سنتی و بی اطلاعی از این طب نمی توانم اظهار نظر جدی داشته باشم ولی همینقدر می دانم که حتی سازمان بهداشت جهانی عقیده دارد سلامت بشر بدون استفاده از طب سنتی کشورهای باستانی به طور کامل مقدور نیست. یعنی ما در بحث سلامت پاپ تر از پاپ شده ایم. چیزی که مبتکرین طب نوین به دنبال آن هستند و بعضا تا بیش از 90% موارد در مراحل اولیه از طب سنتی استفاده می کنند ولی ما همچنان منکر این هستیم ضمن اینکه اگر طب نوین که در جایگاه خود قابل احترام است و خدمات زیادی به جوامع ارائه می دهد پدیده ای نسبتا جدید است، طب سنتی کشورهای باستانی بسیار قدیمی تر و با تجربه تر و پر محتواتر هستند. بخشی از طب قدیم امروزه توسط کشورهای صنعتی مورد استفاده قرار گرفته است اگر ما به خودمان برگردیم انقلاب ما وادارمان می کند حرفهای جدیدی برای گفتن داشته باشیم. ولی اگر هنوز به انقلاب باور نداریم حداقل باید ببینیم دنیا و کشورهای مبتکر علم نوین چقدر به طب سنتی باور دارند که بخشی از فرهنگ کشورهای باستانی است.

تعارض منافع باعث اختلافات طب سنتی و نوین است

طریقت منفرد، در ادامه به موانع شکل گیری بستر مناسب برای گسترش طب سنتی پرداخت و عنوان کرد: باید قبول کنیم که طب در چهل پنجاه سال گذشته تجاری شده و مافیای حاکم بر سلامت بر دنیا قوی تر از مافیای نفت و تسلیحات و... است. چرا باید خود را رها کنیم و دانسته و ندانسته تسلیم مافیای موجود جهانی شویم. اولین کاری که دنیای مترقی کرده است جلوگیری حتی المقدور از تعارض منافع است. یعنی فراهم کننده خدمت که جامعه پزشکی است و جایگاه فرهیخته ای دارد در مدیریت دخالت جدی نداشته است چون پزشک قشر فرهیخته و با نفوذ و مورد نیاز است. اگر این قشر در مورد حیاتی ترین نیاز مردم گرفتار تعارض منافع با بیماران شود مشکلاتی بوجود می آید که ما امروز گرفتار آن هستیم. در دنیای موفق، بیماران غالبا با پزشک رابطه مالی ندارند.

وی با اشاره به اقداماتی که در دوره وزارت بهداشت خود صورت داده، عنوان داشت: من قبل از انقلاب نمی توانستم به ایران برگردم و طب جدید را بدون تعارض منافع تجربه و لمس کردم به شدت آرزو داشتم این تعارض منافع برداشته شود من توفیق خدمتی کوتاه در وزارتخانه داشتم ولی سعی کردم در این مدت کوتاه اولا به قوانین مترقی کشور در خصوص سلامت که اجرا نشده اند برگردم و بستر اجرای آن را فراهم کنم. هر قانونی آیین نامه ای اجرایی دارد این آیین نامه بعضا باید از کابینه بگذرد و تمهیدات آن به دست بیاید. از طرفی چون توفیق اشراف به طب سنتی را نداشتم ولی در اروپا با طب چینی آشنا شدم و در ایران به ذخایر ارزشمند خودمان در طب سنتی پی برده ام سعی کردم در این مدت کوتاه بستر اجرایی این طب را احیا کنم و معاونت طب سنتی تاسیس شد که مثل معاونت درمان می توانست جایگاه مستقلی داشته باشد و دانشگاه جامع طب سنتی به تصویب شورای انقلاب فرهنگی رسید و مسئول آن مشخص شد و آیین نامه های متعددی برای طب سنتی تدوین شد که با این آیین نامه ها بتوانیم تکلیف طب سنتی را مشخص کنیم و بر این پدیده نظارت داشته باشیم. اگر آیین نامه ای نباشد نظارتی وجود ندارد متاسفانه همه این ها اقدامات توسط دولت بعدی به درخواست وزارت بهداشت تماما لغو شد. متاسفانه این امر باعث شد پدیده میمون طب سنتی به دلیل نداشتن آیین نامه و ضوابط بعضا مورد سو استفاده قرار بگیرد. مافیای جهانی به این سواستفاده نیاز دارد تا به عنوان مستمسک از آن استفاده کند و جایگاه ذی قیمت طب سنتی را لکه دار کند.

وزیر سابق بهداشت درباره عدم توجه به طب سنتی گفت: من نمی خواهم در این رابطه کسی را زیر سوال ببرم ولی می خواهم بگویم این پدیده ای واجب و مفید برای سلامت بشر است که در دنیا مورد حداکثر استفاده واقع شده است و ما به شدت به آن بی توجه هستیم و تا امروز اجازه نداده ایم این پدیده به طور جدی جایگاه خود را پیدا کند.

انتهای پیام/ ا