ثروت بدون تربیت؛ عامل گرفتاری انسان در دام غرور

به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، آیت‌الله سیدجعفر سیدان، مدرس حوزه علمیه خراسان شامگاه گذشته، ۱۰ اردیبهشت‌ماه در پنجمین جلسه از مجموعه جلسات تفسیر قرآن ماه مبارک رمضان که از طریق فضای مجازی منتشر شد، با اشاره به آیات سوره «همزه» اظهار کرد: در ارتباط با مسئله حفظ زبان حدیثی از احادیث معراجیه نقل شده که خداوند به پیامبر گرامی می‌فرماید: «سوگند به عزت و جلال خودم، هیچ بنده مومنی چهار چیز را برای من رعایت نمی‎کند، مگر اینکه حتماً او را اهل بهشت می‌کنم، اول آن‌ها این است که زبانش را حفظ کند.»

وی ادامه داد: زبان انسان از هر چیزی برای حفظ و نگهداری مهم‌تر است، آنچه که وسیله راحتی است تا انسان رذائل درونی خود را آشکار کند، زبان است و انسان می‌تواند با زبان خود رذائلی مانند کبر و حسد را نشان دهد و نیازی به مقدمات هم ندارد.

رسیدن به حکمت؛ پاداش حفظ زبان

سیدان تصریح کرد: در یکی دیگر از احادیث معراجیه خطاب به پیامبر گرامی اسلام آمده است وقتی بنده‌ای شکم خود را حفظ و زبان خود را نگهداری کند، خداوند به او حکمت و حقایق استوار وحیانی را عنایت می‌کند، حتی اگر این کسی که زبانش را حفظ می‌کند، کافر باشد.

این مدرس حوزه‌ علمیه خراسان عنوان کرد: حفظ زبان یک چنین زمینه‌ای دارد و درون انسان را روشن می‌کند و برای او برهان می‌شود، حتی اگر انسان کافر باشد، این حکمت و برهان اتمام حجتی برای اوست و در واقع این اثری است که حفظ زبان و شکم دارد.

وی بیان کرد: چیزی که خداوند به فردی که زبان خود را حفظ می‌کند، عنایت می‌دارد این است که این فرد عیب‌های خود را می‌یابد و خداوند او را در مواردی که سایرین متحیر هستند، آگاه می‌کند که شیطان بر او مسلط نشود.

سیدان با اشاره به آیه دوم سوره همزه «الَّذِی جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ»، افزود: در این آیه منشأ عیب‌جویی را مشخص می‌شود، کسی که جمع مال می‌کند، آن را می‌شمارد و یا اینکه می‌گوید برای آینده خود ذخیره می‌کنم، بروز این رفتار و چنین ثروتی برای او غرور می‌آورد و به عیب‌جویی از فقرا و غیر آنان می‌پردازد.

این مدرس حوزه علمیه خراسان خاطرنشان کرد: گاهی انسان ثروتی جمع کرده و می‌تواند از این ثروت خیر بسیاری ببیند، اما این ثروت چنانچه فرد خود را تربیت نکرده باشد، برایش غرور می‌آورد که موجب گرفتاری‌های فراوانی می‌شود. همچنین باید گفت به طور معمول صفات زشت، منشأ جمع کردن ثروت است.

وی گفت: از امام صادق(ع) در رابطه با جمع کردن ثروت در کتاب شریف خصال حدیثی نقل شده است که «ثروت زیاد جمع نمی‌شود مگر با بخل شدید، آرزوهای طولانی، حرص و طمع غلبه‌کننده بر انسان، قطع رحم و ترجیح دنیا بر آخرت» کسی که همت زیادی در جمع‌آوری مال و ثروت دارد، از این پنج منشا نادرست برخوردار است.

انتهای پیام