ماجرای بازگشت تایسون و عبور از کریس رونالدو! / مو علی: دنیا دست قهرمانهای اینستاگرامی است

به گزارش "ورزش سه"، محمدعلی بیات که در سال های اخیر درخشش ویژه ای در بوکس حرفه ای جهان داشته، در حالی که در آستانه رسیدن به جمع 30 بوکسور برتر جهان قرار داشت، به دلیل شیوع ویروس کرونا شانس مبارزه با دیوید جیمسون در گلاسگو را از دست داد. با این حال این بوکسور آماده که این روزها به ایران برگشته و تمریناتش را هم پیگیری می کند، شیوع ویروس کرونا و تعطیلی مسابقات را یک فرصت بزرگ برای خودش می داند تا بیش از گذشته پیشرفت کند.

محمدعلی که با بوکسورهای ایرانی و سرمربی تیم ملی هم ارتباط خوبی دارد، در گفت و گو با "ورزش سه" با اشاره به تمریناتش در روزهای قرنطینه درباره مسائل مختلفی همچون کری خوانی بین فایترهای مشهور جهان و بازگشت مایک تایسون به رینگ به صحبت پرداخت.

کرونا به من فرصت دوباره ای داد

فعلا تمامی مسابقات کنسل شده و همه دنیا در حالت انتظار قرار دارند. من هم قرار بود 40 روز قبل در اسکاتلند مبارزه کنم که نشد. وقتی که فوتبال برگزار نمی شود، حساب کنید که برگزاری مسابقات ورزشی در هیچ جای دنیا معنی ندارد. من هم به ایران آمدم و تمریناتم را دنبال می کنم. گاهی اوقات تنها و گاهی اوقات با برخی از دوستانم از جمله علی کریمی، بازیکن استقلال به تمرین مشغول هستم. من نمی گویم کرونا چیز خوبی است، اما از اینکه بعد از شیوع این ویروس به ایران آمدم، خوشحالم. این یک فرصت خوب برای تمامی ورزشکاران است. من هم فرصت مناسبی دارم تا روی تکنیک بوکس کار کنم. مربی گرفتم و پشت درهای بسته کسی نمی داند که چه کار می کنم.

باید سطح خودم را از 5 به 10 برسانم

نمی شود چند ماه در خانه بنشینیم و بگوییم کرونا آمده. این یک فرصت خوب برای همه است که بیشتر از قبل تمرین کنند. دویدن و بدنسازی کافی نیست. من باید تکنیک بوکس خودم را تقویت کنم و از 5 به 10 برسم. برای فوتبالیست ها یا هر ورزشکار دیگری هم این فرصت وجود دارد. به ما گفتند ممکن است از سپتامبر مسابقات آغاز شود، اما خیلی بعید است.

بوکس بدون تماشاگران معنایی ندارد

اینکه فکر کنیم بوکس حرفه ای می تواند در سالن خالی از تماشاگر برگزار شود، محال است. البته در چند روز اخیر دیدم که یک مسابقه در UFC را بدون تماشاگر برگزار کردند، اما معنایی ندارد. در ورزش ما همه چیز از تماشاگر می آید، از پول بگیر تا هیجان. شاید در فوتبال و والیبال بتوان چنین کاری کرد، اما در بوکس نه. البته برای من فرقی نمی کند چون می روم در رینگ کارم را می کنم و برمی گردم، اما از نظر حرفه ای جو سالن بوکس با حضور تماشاگران پرهیجان می شود.

تایسون می خواهد سر مردم را گرم کند!

من هم در رسانه ها خواندم و شنیدم که مایک تایسون گفته در 53 سالگی می خواهد برگردد و مبارزه کند. بوکس چیزی در بدن انسان به وجود می آورد که نمی توانی هیچ وقت از آن دور باشی. البته فضای فعلی جهان و قرنطینه هم روی این صحبت های مایک تایسون تاثیرگذار بوده. او با این صحبت ها و فیلم هایی که از خودش منتشر کرده، هم سر مردم را گرم می کند و هم نام خودش را دوباره سر زبان ها می اندازد. شاید در 10 روز اخیر نام مایک تایسون از کریستیانو رونالدو هم بیشتر سر زبان ها بوده. البته پول هم می تواند دیگر انگیزه تایسون برای بازگشت به رینگ باشد. من اعتقاد دارم خیلی بعید است تایسون برگردد و مبارزه کند و این حرف ها فقط جنبه تبلیغاتی دارد.

جنازه تایسون هم ترسناک است

البته این را بگویم که اگر واقعا تایسون در این سن و سال هم برگردد، برای همه طرفداران بوکس در دنیا جذاب است. جنازه او هم برای حریفانش ترسناک است. با این حال بازهم می گویم اعتقاد من این است که پشت این ماجرا یک دیدگاه بیزنسی بوده و فکر نمی کنم بازگشت تایسون به واقعیت تبدیل شود. شما نگاه کنید که ویدیوهای تایسون در این چند روز چقدر بازدید داشته.

کری خواندن جزیی از ورزش ماست

نه تنها الان که در دوران قرنطینه در فضای مجازی خیلی ها کری خوانی می کنند، بلکه همیشه در بوکس و دیگر رشته های رزمی مثل MMA کل کل کردن و کری خوانی جزیی از ورزش است. در ایران خیلی بد جا افتاده و می گویند طرف لات بازی درآورد! در ورزش ما اول باید مغزت کار کند و بعد در رینگ مبارزه کنی. باید از اول از نظر فکری حریفت را شکست دهی. من هم اهل کل کل هستم، اما برای کسی که ارزشش را داشته باشد.

بسته شدن مرزها تقصیر من نیست

من از اول نمی خواستم موضوع اهدای چند دستکش و لباس به ملی پوشان بوکس رسانه ای شود. با این حال باور کنید به قولم عمل کردم و به سرمربی تیم ملی هم گفتم که از 2 ماه قبل این وسایل آماده است. وقتی مرزها بسته است، دیگر تقصیر من نیست. این یک کار دلی بود، اما متاسفانه برخی در این چند وقت سعی کردند کار مرا زیر سوال ببرند و گفتند به قولت عمل نکردی. هر کسی می تواند الان آن وسایل را وارد ایران کند، من خرجش را می دهم. من قول داده بودم، کفش بدهم، اما گرمکن و دستکش هم خریدم. متاسفانه برخی کم لطفی کردند، اما در لایو اینستاگرام حتی وسایل را نشان دادم که آماده است.

چیزی از ارزش بوکسورهای ایرانی کم نشد

با علیرضا استکی، سرمربی تیم ملی ارتباط دارم. او و تیمش چند ماه در مسابقات کسب سهمیه المپیک حاضر شده بودند و نتایج خوبی هم گرفتند. 2 سهمیه به دست آوردند و چند نفر از بچه ها هم باختند، اما چیزی از ارزش هایشان کم نشد. مربی خوبی بالای سر این تیم هست و مطمئنم از همین دوران برای ترمیم اشکالات تیمش استفاده می کند. مطمئن باشید هر کسی زحمت بکشد، نتیجه اش را می بیند.

اینستاگرام پر از قهرمان مجازی شده

متاسفانه برخی فقط در اینستاگرام قهرمان هستند. نمی دانم فالوور گرفتن مگر چقدر ارزش دارد که اینقدر خودشان را به این در و آن در می زنند تا فالوور جمع کنند؟ این روزها قهرمانان مجازی زیاد شدند. انگار هر چقدر بیشتر در اینستاگرام طرفدار داشته باشی، به تو قهرمانی می دهند. می روند با فلان خواننده لایو می گذارند. من قهرمان مجازی نیستم. آن قهرمان های مجازی وقتی 2 باخت بیاورند، دیگر هیچ کس پشتشان نیست.