تئاتر قبل از کرونا هم زنده نبود!/مسکن‌ها انفجار را عقب می‌اندازند

داوود بنی اردلان کارگردان و مدرس تئاتر درباره شرایطی که قرار است از این پس تئاتر با آن روبرو شود به خبرنگار مهر گفت: متاسفانه تئاتر کشور ما قبل از بحران کرونا هم زنده نبود که بعد از کرونا نگران مرگ آن باشیم. شاهد بودیم که از میان ۱۴۵ اجرایی که هر شب در تماشاخانه‌های مختلف به صحنه می‌روند حدوداً ۱۰ اجرا می‌توانند به سرمایه اولیه شان برسند.

وی ادامه داد: تئاتر ایران نظریه‌پرداز ندارد تا از دل نظریاتش به معنای واقعی کلمه تئاتر شکل بگیرد و سیاست‌گذاران هم در طول این سال‌ها تفکر و برنامه‌ریزی مدونی برای تئاتر نداشته‌اند. در واقع تئاتر قبل از کرونا با تنفس مصنوعی سرپا بود پس اتفاق چندان ویژه ای نیفتاده که فکر کنیم دچار بحران خواهیم شد چون از قبل هم این بحران وجود داشته است.

کارگردان «نیمه تاریک ماه» درباره حمایت‌های دولتی که از تئاتر دریغ می‌شود، بیان کرد: در سال‌های گذشته جامعه تئاتر کوچک‌تر از امروز بود، حمایت‌های دولتی از اجراهای تئاتری صورت می‌گرفت و دانشگاه‌های هنر نیز تا این اندازه دانشجو نمی‌پذیرفتند به همین دلیل فکر می‌کردیم که وضعیت تئاتر خوب است. متاسفانه پارسال تنها دانشکده هنر دانشگاه آزاد ۷۰۰ نفر ورودی داشته است؛ خب قرار است سرنوشت این همه دانشجو در دنیای تئاتر چه شود. پس با وجود نبود حمایت‌های مالی دولت از هنرمندان در صورت باز شدن تماشاخانه‌ها با بحران شدیدتری روبرو خواهیم شد.

بنی اردلان در پایان درباره برپایی رویدادهای تئاتری در دوران کرونا تصریح کرد: برگزاری جشنواره‌های مختلف مجازی در روزهای کرونایی تنها می‌توانند به عنوان یک مسکن عمل کنند و به مدت کوتاهی هنرمندان را از لحاظ روحی و مادی تامین کنند اما با سپری شدن این دوران بازهم با بیکاری تعداد بیشماری از جامعه تئاتر روبرو هستیم در حالی که این مسکن‌ها تنها انفجار را عقب می‌اندازند.