بررسی هواوی Y7p

«هواوی Y7p» یکی از جدیدترین گوشی‌های میان‌رده‌ی هواوی به حساب می‌آید که اوایل سال ۲۰۲۰ میلادی معرفی شد. این گوشی در برخی از بازارها با نام Y7p و در برخی دیگر با نام «پی ۴۰ لایت ای» (P40 Lite E) عرضه می‌شود، البته از نظر قیمت و مشخصات سخت‌افزاری، شباهت زیادی به سری پرچم‌دار P40 ندارد؛ بنابراین هواوی آن را در بیشتر کشورهای جهان (از جمله ایران) با نام Y7p عرضه می‌کند.

پیش از آنکه بررسی هواوی Y7p را آغاز کنیم، نگاهی به مشخصات فنی این گوشی می‌اندازیم:

آیا گوشی هواوی وای ۷ پی انتخاب هوشمندانه‌ای در این بازه‌ی قیمتی محسوب می‌شود یا خیر؛ سوالی که قصد داریم در مقاله‌ی پیش‌رو پاسخ دهیم. با زومیت در بررسی هواوی Y7p همراه شوید.

جعبه‌گشایی هواوی Y7P

طراحی و کیفیت ساخت

بررسی میان‌رده‌ی جدید هواوی را از بدنه‌ی آن آغاز می‌کنیم. پیش از هر چیز باید بدانید که هواوی Y7p در دو رنگ به‌فروش می‌رسد: مشکلی و آبی «آرورا». رنگ مشکلی گوشی کاملا مشکی است و با تغییر زاویه نور می‌توانید رنگین‌کمان خفیفی را روی آن ببینید. ولی رنگ آبی آرورا (آرورا به‌معنی شفق قطبی)، با تغییر زاویه‌ی نور، طیف رنگ آبی تا سبز را با جذابیت زیادی منعکس می‌کند.

انتخاب رنگ امری کاملا سلیقه‌ای به‌شمار می‌آید؛ رنگ مشکی، سنگین است و جلب‌توجه نمی‌کند. همیشه هم گوشی‌های مشکی‌ طرفداران خاص خودشان را دارند. در سمت دیگر، رنگ آبی جلوه‌ی زیادی دارد و اگر می‌خواهید همه را جذب زیبایی گوشی خود کنید، باید به سراغ این رنگ بروید. هواوی Y7p با بدنه‌ای بزرگ و نمایشگری عریض، فقط ۱۷۶ گرم وزن دارد؛ بنابراین جزو گوشی‌های سبک محسوب می‌شود. به‌لطف توزیع مناسب وزن در بدنه، گوشی کاملا ارگونومیک است و با یک دست هم می‌توانید کم‌وبیش با آن کار کنید.

نخستین باری که گوشی را در دست می‌گیرید، به احتمال زیاد تصور می‌کنید که هواوی Y7p هم مثل گوشی‌های گران‌قیمت از چارچوب فلزی با روکش‌های شیشه‌ای ساخته شده است؛ اما هم بدنه، هم قاب پشت گوشی از پلاستیک ساخته شده‌‌اند. البته برخلاف اکثر گوشی‌های اقتصادی بازار که از بدنه‌ای با پلاستیک بی‌کیفیت بهره می‌برند، هواوی برای ساخت Y7p، خساست به خرج نداده و از مواد اولیه باکیفیتی استفاده کرده است.

در بخش جلویی وای ۷ پی، نمایشگر کشیده‌ی ۶٫۳۹ اینچی با حاشیه‌هایی باریک به‌چشم می‌خورد که بیش از ۸۲ درصد از کل فضای جلوی گوشی را دراختیار دارد. به‌جای بریدگی‌های آشنای نمایشگر، دوربین سلفی Y7p درون حفره‌ای در گوشه‌ی سمت چپ نمایشگر دیده می‌شود. این نمایشگر که هواوی آن را Punch FullView Display می‌نامد، معمولا روی گوشی‌های رده‌بالا مثل «هواوی نوا ۵» پیدا می‌شود؛ چراکه تولید آن هزینه‌ی زیادی دارد. هواوی هیچ صحبتی در مورد جنس شیشه روی نمایشگر نمی‌کند و مشخص نیست که نمایشگر Y7p از شیشه‌های مقاوم شرکت گوریلا گلس بهره می‌برد یا خیر؛ بنابراین پیشنهاد می‌کنیم که حتما برای گوشی خود یک محافظ نمایشگر تهیه کنید.

در نمای پشتی گوشی، سه دوربین به‌صورت عمودی در گوشه‌ی سمت چپ قرار گرفته‌اند که دوربین اصلی، دوربین واید و دوربین تشخیص عمق را شامل می‌شود. فلش LED و نوشته «دوربین سه‌تایی ۴۸ مگاپیکسلی» هم در زیر این سه دوربین قرار دارند. درکنار این سه دوربین، حسگر اثرانگشت Y7p قرار دارد. باتوجه‌به بدنه‌ی عریض گوشی، انتظار داشتیم که حسگر اثرانگشت کمی پایین‌تر باشد تا ارگونومی بهتری داشته باشد؛ اما سرعت و دقت حسگر اثر انگشت وای ۷ پی کاملا رضایتمان را جلب کرد.

در نظر داشته باشید که قاب پشت گوشی استعداد زیادی در نشان‌دادن اثرانگشت و چربی دست دارد و مقاومت زیادی هم در برابر خط و خش ندارد؛ بنابراین اگر زیبایی گوشی برایتان مهم است، پیشنهاد می‌کنیم که از محافظ ژله‌ای موجود در جعبه‌ی گوشی استفاده کنید.

روی لبه سمت راست، کلید پاور و کلیدهای کنترل صدا قرار دارد. کلیدها کمی سفت هستند، ولی در عوض وقتی گوشی را در جیبتان قرار دهید، به‌صورت تصادفی فشرده نمی‌شوند. در سمت دیگر و روی لبه‌ی سمت چپ، شکاف کارت حافظه و سیم‌کارت تعبیه شده است. خوشبختانه، این شکاف می‌تواند دو سیم‌کارت و یک کارت حافظه را به‌صورت هم‌زمان در خود جای‌ دهد. در شرایطی که اکثر گوشی‌ها از شکاف سیم‌کارت دوم برای کارت حافظه هم استفاده می‌کنند، این موضوع یکی از برتری‌های Y7p در مقایسه با گوشی‌های هم قیمت آن محسوب می‌شود.

روی لبه‌ی بالایی، میکروفن دوم قرار دارد و لبه‌ی پایینی هم از جک ۳٫۵ میلی‌متری هدفون، میکروفن اصلی، اسپیکر و درگاه USB میزبانی می‌کند؛ البته کمی جای تأسف دارد که هواوی برای گوشی جدید خود، درگاه منسوخ‌شده microUSB را در نظر گرفته است.

نمایشگر و اسپیکر

وای ۷ پی همانند نسخه‌ی معمولی و پرایم به نمایشگر HD+ مجهز شده است؛ اما در این گوشی روزلوشن ۱۵۶۰ × ۷۲۰ پیکسل و نمایشگر کشیده‌تر و کمی بزرگ‌تر شده است. پنل نمایشگر ۶٫۳۹ اینچی این گوشی از نوع IPS LCD بوده و به‌جای بریدگی در بالا، حفره‌ای در سمت چپ آن برای دوربین سلفی درنظر گرفته شده است. تراکم ۲۶۹ پیکسل در هر اینچ برای یک گوشی ۶.۴ اینچی پایین‌تر از مقداری است که تصاویر شارپی را به نمایش بگذارد؛ این مسئله را در دو گوشی دیگر سری Y7 نیز دیده بودیم.

روشنایی نمایشگر هیچگاه نقطه‌ی قوتی برای میان‌رده‌ها و گوشی‌های اقتصادی هواوی نبوده است. روشنایی حداکثر نمایشگر در حالت آزمایش با الگوی ۵۰ و ۱۰۰ درصد سفید به ترتیب ۲۸۵ و ۳۰۲ نیت است. با درنظرگرفتن روشنایی ۲.۶ نیتی رنگ مشکی کنتراست Native چیزی در حدود ۱۱۰ محاسبه می‌شود. این روشنایی خوانایی نمایشگر در زیر نور خورشید را چالش‌ برانگیز می‌کند؛ تنظیم خودکار نیز تأثیر در بیشینه‌ی روشنایی نمایشگر ندارد.

خطای نمایش رنگ ۵.۵ آن هم در فضای sRGB نتیجه‌ی خوبی به حساب نمی‌آید؛ البته تغییر حالت به Warm باعث بهبود وضعیت سردی رنگ‌ها، به‌خصوص سفید می‌شود و خطا را به ۴ کاهش می‌‌دهد. دمای رنگ میانگین برای سفید در آزمایش‌های ما در حالت عادی ۹۲۱۴ کلوین به دست آمد و انحراف شدید تعادل رنگ‌ها به سمت آبی نیز مشاهده شد بنابراین توصیه می‌کنیم که حالت Warm را برای بهبود وضعیت فعال کنید.

اسپیکر تک‌کاناله‌ی هواوی Y7p در لبه‌ی پایین گوشی قرار دارد و مطابق انتظار چه از حیث بلندی صدا، چه شفافیت شایسته‌ی هیچ ستایشی نیست و در بهترین حالت، حتی برای محصولی در دسته‌ی میان‌رده، می‌توان متوسطِ رو‌به‌پایین دانست. از سوی دیگر، گوشی در پوشش فرکانس‌های زیر و میانی نیز چندان رضایت‌بخش عمل نمی‌کند. در هر صورت وجود درگاه جک ۳٫۵ میلی‌متری هدفون، اندکی از نارضایتی‌مان می‌کاهد.

نرم‌افزار و رابط کاربری

بی‌شک نرم‌افزار، بحث‌برانگیزترین بخش‌ از گوشی هوشمند Y7p محسوب می‌شود؛ محصولی اندرویدی که به‌واسطه‌ی تحریم‌های اعمال‌شده بر شرکت سازنده‌اش، نمی‌تواند سرویس‌های گوگل را دراختیار کاربر بگذارد. Y7p نخستین محصول HMS-محور هواوی است که به‌صورت رسمی در بازار کشورمان به‌فروش می‌رسد. HMS یا سرویس‌های موبایل هواوی خلأ سرویس‌های گوگل همچون فروشگاه پلی‌استور، موقعیت جغرافیایی و API اعلانیه‌ها را در گوشی اندروید Y7p پر می‌کنند.

وای ۷ پی به‌صورت پیش‌فرض با سیستم‌عامل اندروید ۹ پای و رابط کاربری EMUI 9.1.1 به‌فروش می‌رسد. از جمله‌ی مهم‌ترین ویژگی‌های EMUI 9.1 می‌توان به فایل‌سیستم EROFS با افزایش ۲۰ درصدی نرخ خواندن تصادفی، ۲ گیگابایت فضای ذخیره‌سازی اضافه‌تر نسبت به گذشته، امنیت بیشتر ازطریق ایزوله‌سازی حافظه‌ی read-only، قابلیت GPU Turbo 3.0 سازگار با ۲۵ بازی محبوب، کاهش ۱۰ درصدی مصرف انرژی پردازنده و بهینه‌سازی تجربه‌ی بازی مداوم اشاره کرد.

در نگاه نخست رابط کاربری گوشی هیچ با آنچه همواره با گوشی‌های هواوی تجربه کرده‌ایم، هیچ تفاوتی ندارد و همان حس‌وحال گذشته را به‌ارمغان می‌آورد. قابلیت‌های متنوع، ساختاری مشابه iOS و آیکن‌های رنگی EMUI بی‌تغییر مانده است؛ اما با کمی نگاهی جزئی‌تر، متوجهِ جایگزینی پلی‌استور با اپ‌گالری هواوی، کروم با مرورگر هواوی و حذف فولدر آشنای Google از صفحه‌ی هوم گوشی می‌شویم، درحالی‌که با سوایپ به راست نیز به‌جای گوگل فید، صفحه‌‌ای متفاوت با امکان نمایش تعداد قدم‌های کاربر، جدیدترین مخاطب‌ها و محتوای گالری، مخاطب‌های منتخب و کارت‌هایی همچون SmartCare برای نمایش مدت‌زمان استفاده از هر اپ ظاهر می‌شود.

هواوی درکنار راهکار ناوبری قدیمی اندروید مبتنی‌بر سه کلید هوم، بازگشت و اپلیکیشن‌های اخیر، امکان استفاده از ژست‌های حرکتی را دراختیار کاربر می‌گذارد، بدین‌ترتیب که با سوایپ از کناره‌های نمایشگر، می‌توان به عقب بازگشت، با سوایپ از لبه‌ی پایین به‌سمت بالا، وارد صفحه‌ی هوم شد یا با مکثی کوتاه، به فهرستی افقی از اپلیکیشن‌های اجرا‌شده‌ دسترسی داشت و در نهایت برای دسترسی به منوی همبرگی اپلیکیشن‌ها نیز باید از کناره‌های بالایی نمایشگر سوایپ کرد. براثر فقدان دستیار دیجیتال گوگل، اکنون سوایپ به‌سمت بالا از گوشه‌های نمایشگر، حالت استفاده‌ی یک‌دستی (One-handed mode) را فعال می‌سازد.

پیش‌تر در مقاله‌‌ی جداگانه‌ای به‌صورت مفصل، عملکرد سرویس‌های موبایل هواوی (HMS) در سازگاری با اپلیکیشن‌های مختلف و وضعیت اپلیکیشن‌های مهم گوگل همچون گوگل مپ، یوتیوب، جیمیل و کروم به‌همراه اپ‌های محبوب ایرانی را روی گوشی Y7p بررسی کردیم. مطابق انتظار بسیاری از اپلیکیشن‌های گوگل کارکرد صحیحی روی Y7p ندارند؛ اما وضعیت در مورد اپ‌های دیگر چندان بغرنج نیست.

بررسی سازگاری اپلیکیشن ها با هواوی HMS

دوربین

مجموعه‌ی دوربین‌های پشتی وای ۷ پی، تفاوتی با نمونه‌های به‌کاررفته در وای ۹ اس یا حتی آنر ۹ ایکس ندارند. دوربین پشتی در گوشی اقتصادی هواوی از ترکیب ماژول اصلی ۴۸ مگاپیکسلی، ماژول ۸ مگاپیکسلی با لنز اولتراواید و ماژول عمق‌سنج ۲ مگاپیکسلی بهره می‌برد؛ اما دوربین جلو به‌جای ماژول ۱۶ مگاپیکسلی به‌کاررفته در دو محصول دیگر، از حسگر کوچک‌ترِ ۸ مگاپیکسلی برای ثبت‌ عکس‌ها یا ویدئوهای سلفی استفاده می‌کند.

نرم‌افزار دوربین وای ۷ پی تفاوتی با میان‌رده‌های دیگر هواوی ندارد؛ با اسکرول روی نوار باریکی می‌توان بین حالت‌های مختلف استفاده از دوربین شامل فیلم‌برداری (با وضوح حداکثری 1080p و نرخ ۶۰ فریم‌برثانیه)، عکاسی خودکار، پرتره و البته حالت Night جابه‌جا شد؛ مهندسان هواوی حالت مجزایی برای پیاده‌سازی افکت بوکه روی سوژه‌های بی‌جان موسوم به Aperture نیز در نظر گرفته‌اند. با لمس آیکون More روی نوار یادشده می‌توان به تعدادی حالت دیگر، شامل عکاسی حرفه‌ای (با امکان تغییر سطح ایزو، نوردهی و سرعت شاتر)، HDR، اسلوموشن (با وضوح 720p و نرخ ۴۸۰ یا ۱۲۰ فریم‌برثانیه) و تایم‌لپس دسترسی داشت.

در لبه‌ی انتهایی رابط کاربری دوربین وای ۷ پی، نوار دیگری با کلیدهای تنظیمات، هوش مصنوعی، فلش و HiVision‌ دیده می‌شود که مورد آخر برای تشخیص سوژه از غذا و کالری آن گرفته تا نقاشی‌های مشهور کاربرد دارد. براساس ادعای هواوی، الگوریتم AI می‌تواند بیش از ۲۲ دسته‌بندی و ۵۰۰ صحنه را به‌صورت بی‌درنگ شناسایی و پارامترهای عکاسی را به‌صورت خودکار تنظیم کند. با فعال‌بودن AI، وای ۷ پی تنها اجازه‌ی ثبت عکس‌های ۱۲ مگاپیکسلی را می‌دهد. براساس تجربه‌ی ما با روشن‌بودن AI، رنگ‌ها اندکی اشباع و گستره‌ی دینامیکی پایدارتر است.

دوربین اصلی ۴۸ مگاپیکسلی وای ۷ پی در پسِ لنزی با F/1.8 و فاقد لرزش‌گیر اپتیکال تصویر قرار دارد. مطابق انتظار، دوربین اصلی از فیلتر Quad Bayer برای تجمیع داده‌های هر ۴ پیکسل مجاور و ثبت عکس‌های ۱۲ مگاپیکسلی با پیکسل‌های ۱/۶ میکرومتری استفاده می‌کند. عکس‌های وای ۷ پی با دوربین اصلی را چه از حیث سطح جزئیات، چه گستره‌ی دینامیکی، می‌توان متوسط ارزیابی کرد و نمی‌توان آن‌ها را در ردیف بهترین‌های دسته‌ی میان‌رده دانست.

دوربین اولتراواید ۸ مگاپیکسلی وای ۷ پی نور محیط را از لنزی با دیافراگم F/2.4 عبور می‌دهد. عکس‌های این دوربین به‌لحاظ گستره‌ی دینامیکی و سطح جزئیات، یک‌سروگردن از دوربین اصلی پایین‌تر هستند. عکس‌های پرتره‌ی وای ۷ پی با وضوح ۸ مگاپیکسلی ثبت می‌شوند و وظیفه‌ی سنجش عمق برای پیاده‌سازی بهتر افکت بوکه به‌کمک ماژول ۲ مگاپیکسلی صورت می‌گیرد.

وای ۷ پی از حالت Night با نوردهی تا ۶ ثانیه برای ثبت عکس‌های روشن‌تر با جزئیات بیشتر بهره می‌گیرد؛ اما عملکرد این الگوریتم اندکی ناپایدار است. عکس‌های شبِ وای ۷ پی گاهی روشن و با جزئیات مناسب هستند، گاهی به‌شدت سافت از کار درمی‌آیند و گاهی نیز شاهد شارپ‌شدن بیش‌از‌حد سوژه هستیم؛ اما در مجموع گستره‌ی دینامیکی عکس‌ها نسبت به‌ حالت Photo بهبود می‌یابد. دوربین اولتراواید از حالت Night بهره‌ای نمی‌برد و مطابق انتظار در تاریکی عکس‌های ناامیدکنند‌ه‌ای تولید می‌کند.

هواوی می‌توانست به‌جای استفاده از ماژول‌های ناکارآمدی همچون دوربین اولتراواید و دوربین تشخیص عمق، هزینه‌ی مازاد را صرف بخش‌های دیگر گوشی کند یا حتی دوربین اصلی بهتری در محصول اقتصادی‌اش به‌کار گیرد.

دوربین ۸ مگاپیکسلی سلفی، نور را از دریچه‌ی لنزی با دیافراگم F/2.0 جذب می‌کند. مادامی‌که نور کافی وجود داشته باشد، عکس‌های سلفی Y7p برای اشتراک‌گذاری در شبکه‌های اجتماعی مناسب خواهند بود؛ اما بی‌شک در زمینه‌ی سطح جزئیات و گستره‌ی دینامیکی، نمی‌توان آن‌ها را شگفت‌انگیز دانست.

کارایی و عملکرد

از سال گذشته تاکنون بسیاری از مدل‌های مقرون‌به‌صرفه‌ی گروه هواوی به‌‌دلیل تحریم‌های آمریکا، در بازارهای جهانی با پردازنده‌ی Kirin 710F روانه‌ی بازار شده‌اند، این موضوع حتی در مورد مدل HMS-محور Y7p نیز صدق می‌‌کند. متأسفانه در وب‌سایت HISILICON، زیرمجموعه‌ی هواوی و سازنده‌ی تراشه‌های سری Kirin، هیچ اطلاعاتی درباره‌ی کرین 710F دردسترس نیست؛ اما ظاهرا برخلاف آنچه نام پردازنده القا می‌کند، کرین 710F نسخه‌ای ارتقا‌یافته از کرین ۷۱۰ به‌حساب نمی‌آید و تنها تفاوت آن با مدل یادشده به استفاده از راهکار FCCSP (بسته‌بندی در مقیاس تراشه‌ی Flip Chip) برای بسته‌بندی ماژول‌های پردازنده بازمی‌گردد و در حقیقت پسوند F نیز از نام همین راهکار گرفته شده است.

برخلاف پردازنده‌ای همچون اسنپدراگون ۷۱۰ که از هسته‌های قدرتمند‌ترِ A75 و A55 بهره می‌برد، Kirin 710F از ترکیب ۴ هسته‌ی ۲.۲ گیگاهرتزی A73 با ۴ هسته‌ی ۱.۷ گیگاهرتزی A53 به‌عنوان پردازنده‌ی مرکزی استفاده می‌کند. پردازنده‌ی کرین 710F برای پردازش‌های گرافیکی نیز از ماژول Mali G51 MP4 کمک می‌گیرد. مشخصات یادشده برای محصولی که جزو دسته‌ی اقتصادی به‌حساب می‌آید، کافی به‌نظر می‌رسد؛ اما بی‌شک بهترین انتخاب ممکن نیست.

باتری

هواوی می‌گوید Y7p با باتری ۴۰۰۰ میلی‌آمپرساعتی‌اش بالغ بر ۲۲ ساعت پخش ویدئو، ۱۱۱ ساعت پخش موسیقی یا ۲۰ ساعت وب‌گردی را پوشش می‌دهد. باتری ۴۰۰۰ میلی‌آمپرساعت براساس استانداردهای کنونی نیز نسبتا حجیم به‌حساب می‌آید؛ اما براساس تجربه‌ی گذشته‌مان از بررسی محصولاتی با ظرفیت باتری مشابه، دستیابی به اعداد ادعا‌شده از سوی هواوی اندکی دشوار به‌نظر می‌رسد. درهرصورت فقدان سرویس‌های گوگل و تأثیر EMUI مبتنی‌بر سرویس‌های خود هواوی بر شارژدهی گوشی و مدیریت منابع آن جالب توجه خواهد بود.

زومیت آزمون پخش ویدئو را در شرایطی اجرا می‌کند که روشنایی نمایشگر روی ۲۰۰ نیت قرار دارد و کلیه‌ی اتصالات بی‌سیم به‌همراه صدای اسپیکر دستگاه قطع شده‌اند. Y7p در این شرایط، ویدئوی معیار زومیت با وضوح HD را به‌مدت ۱۹ ساعت و ۲۰ دقیقه به‌صورت مداوم پخش کرد که به عدد ادعا‌شده از سوی هواوی بسیار نزدیک است و نتیجه‌ی فوق‌العاده‌ای برای گوشی اقتصادی وای ۷ پی به‌حساب می‌آید.

نمایشگر هواوی Y7p با روشنایی ۲۰۰ نیتی و حین شبیه‌سازی کاربری‌های روزمره با آزمون باتری PCMark مدت ۱۱ ساعت و ۵۳ دقیقه روشن می‌ماند؛ بنابراین می‌توان انتظار داشت که در عموم کاربری‌ها، گوشی اقتصادی هواوی نزدیک به دو روز همراه کاربر باشد.

جمع‌بندی

وای ۷ پی عمر باتری فوق‌العاده‌ای دارد، به‌لطف پردازنده‌ی Kirin 710F، در کاربری‌های روزمره عملکرد نسبتا نرم و روانی ارائه می‌دهد، به‌عنوان محصولی اقتصادی در روشنایی روز، عکس‌هایی با رنگ‌ها و جزئیات رضایت‌بخش می‌گیرد و با وجود جنس پلاستیکی‌ بدنه‌، کیفیت ساخت مناسبی دارد. شاید بتوان اصلی‌ترین ضعف سخت‌افزاری وای ۷ پی را روشنایی نه‌چندان زیاد نمایشگرش بدانیم؛ اما چالش‌های نرم‌افزار متعدد وای ۷ پی و در عین‌حال برچسب قیمتی کنونی‌اش، شرایط را برای آن تغییر می‌دهد.

برای عمده‌ی کاربرانی که به استفاده از پلتفرم گوگل عادت دارند، فقدان سرویس‌های گوگل اصلی‌ترین ضعف Y7p است. وای ۷ پی هم‌اکنون در بازار پرآشوب موبایل ایران با قیمت حدودی ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان به‌فروش می‌رسد. در این بازه‌ی قیمتی، رقبای سرسختی، حتی از محصولات خود هواوی، در انتظار این گوشی هوشمند HMS-محور هستند؛ محصولاتی که پاره‌ای از آن‌ها حتی توان سخت‌افزاری بیشتری را نیز نسبت به گوشی اقتصادی هواوی ارائه می‌دهند و البته، سرویس‌های گوگل را نیز به‌همراه دارند.

چنانچه قیمت هواوی Y7p رقابتی‌تر از مبلغ کنونی‌اش می‌بود، می‌توانستیم آن را برای افرادی که به هیچ‌وجه به پلتفرم گوگل وابسته نیستند، گزینه‌ی مناسبی بدانیم.