تهران، از قدیم تا اکنون

ویزای تایلند

تاریخ تهران

نخستین‌بار در نوشته‌های تئودوسیوس یونانی مربوط به سده دوم پیش از میلاد، نام تهران به عنوان یکی از توابع ری آمده است. اما در مورد سند فارسی آن می‌توان به کتابی از ابوسعد سمعانی اشاره کرد. او در کتابش از ابوعبدلله محمد ابن حامد تهرانی رازی نام برده که اهل تهران ری بوده است.

وجه تسمیه تهران

در مورد علت نام‌گذاری تهران روایت‌های مختلفی وجود دارد؛ برخی می‌گویند تهران همان (ته ران) است و به دلیل این‍که در میان کوه‌های اطراف دشتی گودمانند به نظر می‌رسیده به این نام خوانده شده است. برخی از پژوهشگران پسوند ران را به معنای دامنه گرفته‌اند و شمیران و تهران را بالادست و پایین دست خوانده‌اند. برخی نیز بر این باورند که نام تهران شکل تغییر یافته «تهرام» به معنای منطقه گرمسیری است.

تاریخ ساخت شهر تهران

تاریخ دقیقی از شکل‌گیری تهران در دست ما نیست؛ اما ساخت این شهر در سال ۹۶۱ ه.ق به‌ دستور شاه طهماسب صفوی را می‌توان آغاز آن نامید. برای تهران حصاری به‌ طول ۶کیلومتر با ۱۱۴ برج به‌ تعداد سوره‌های قرآن و چهار دروازه ساخته شد و نام حصار شاه طهماسبی را گرفت. در دوره شاه عباس و دیگر شاهان دوران صفوی تغییر و تحول تهران در همان محدوده حصار شاه طهماسبی باقی ماند. اما پس از به حکومت رسیدن آغا محمدخان قاجار و پایتختی ده کوچک تهران، این شهر کم‌ کم گسترش یافت. توسعه تهران در دوران محمد علی شاه، مظفرالدین‌شاه، و احمدشاه قاجار تا به‌ قدرت رسیدن رضاشاه در محدوده حصار ناصری باقی ماند.
بعدها، با تصویب قانون بلدیه اولین طرح تهران تحت عنوان نقشه خیابان‌ها در ۱۳۰۹ ه.ش. عملی شد. بسیاری از بناهای قدیمی و حصار تهران تخریب شدند و تا ساختمان‌های جدید ساخته شوند.
حالا این شهر ۸ میلیون نفری پیش روی ماست. شهری که کمتر نشانی از گذشته‌ها برایش مانده است. از آن روزها، تنها چنارهای بلند و عکس‌های قدیمی مانده‌اند...
با ما باشید تا به تماشای تصاویر برنا قاسمی، عکاس خلاقی که گذشته و حال تهران را به تصویر کشیده بنشینیم.

آشنایی با بخش‌های مختلف تهران

دروازه شمیران سال ۱۳۱۲

دروازه شمیران یکی از دروازه‌های شمالی تهران و مسیر عبور تهران به شمیرانات بوده است. دروازه شمیران جدید به دستور ناصرالدین‌شاه در انتهای جنوبی پل چوبی ساخته شد.

ساختمان تلگرافخانه ۱۳۱۵ (ساختمان مخابرات کنونی)

ساختمان تلگرافخانه که هیچ شباهتی به ساختمان کنونی ندارد، در سال 1307 خورشیدی در میدان توپخانه ساخته شد. اما بعد از سال‌ها این بنا تخریب و ساختمان 14 طبقه مخابرات کنونی ساخته شد.

خیابان ولی‌عصر سال ۱۳۱۰ (روبروی پارک ملت)

خیابان ولی‌عصر تهران با طول 17/9 کیلومتر بلندترین خیابان خاورمیانه است. این خیابان که از میدان راه‌آهن شروع و تا میدان تجریش ادامه پیدا می‌کند، در میان درختان واقع شده و یکی از زیباترین خیابان‌ها نیز به شمار می‌رود. این خیابان در زمان رضاشاه ساخته شد و در آن زمان به خیابان پهلوی خوانده می‌شد. بعد از آن به خیابان مقدس و امروز به خیابان ولی‌عصر خوانده می‌شود.

میدان تجریش سال ۱۳۱۰

تجرش در گذشته، طجرشت خوانده می‌شد. میدان تجریش در شهرستان شمیرانات از گذشته‌های دور پررونق و شلوغ بود. جال است بدانید در گذشته‌های دور مردم تجریش به زبان تاتی صحبت می‌کردند که هنوز برخی به آن آشنایی دارند.

سردر باغ ملی ۱۳۰۵

سردر باغ ملی قبل از برج آزادی نماد شهر تهران بود. این اثر به جا مانده از دوران قاجار هنوز چشم هر بیننده‌ای را خیره می‌کند.

میدان فردوسی سال ۱۳۴۵

میدان فردوسی هنوز هم یکی از میادین مهم شهر به شمار می‌رود. وزارت آموزش و پرورش، دانشکده کامپیوتر، دانشکده علوم سیاسی، بوستان فردوس، بیمارستان، دادگستری و... در نزدیکی این میدان قرار دارد. حتما گذارتان به این میدان خورده است؛ بد نیست شکل قدیمی آن را در این تصویر ببینید.

دروازه دولت ۱۳۱۲

دروازه دولت امروز شباهتی به محله دولت، یکی از محله‌های قدیمی تهران ندارد.

بلدیه تهران سال ۱۳۱۰

موسیو گاسپار ایپکیان، شهردار ارمنی در میانه‌های سال 1300 تا 1302 دستور ساخت عمارت بلدیه را داد. این عمارت که در ضلع شمالی میدان توپخانه (میدان سپه) ساخته شد امروز اثری از آن دیده نمی‌شود.

خیابان لاله‌زار ۱۳۳۵

خیابان قدیمی لاله‌زار، روزگاری نماد نوگرایی و هنر مدرن و شانزه لیزه تهران بود. یکی از خیابان‌های مهم و مرکزی شهر که بسیاری از تتاترها، رستوران‌ها، سینماها، خیاط‌خانه‌ها و فروشگاه‌های معروف در این خیابان قرار داشتند. ناصرالدین‌شاه بعد از بازگشت از سفر اول فرنگستان دستور ساخت خیابان لاله‌زار را داد.

وقت سفارت انگلیس