دیدنی‌های کشور پرو کدامند؟

درباره لیما، پایتخت کشور پرو:

لیما پایتختی تاریخی و زیبا محسوب می‌شود. در شهر لیما از طرفی چشم‌انداز اقیانوس آرام را خواهید دید و از طرف دیگر ساختمان‌های تاریخی به جا مانده از دوران استعمار اسپانیا! از آنجایی این کشور برای سالها مستعمره اسپانیا بوده فرهنگ اسپانیایی را در زوایای مختلف شهر خواهید دید از غذا گرفته تا زبان مردمان پرو متاثر از اسپانیاست. میدان‌های بزرگ و خیابان‌های پهن و بناهای دو و سه طبقه به سبک اروپایی قدیم در نگاه اول که وارد لیما می‌شوید جلب توجه می‌کند.

یکی از دیدنی‌های لیما، پایتخت پرو کلیسای سن‌فرانسیسکو است. این کلیسا سال‌ها از گزند زلزله و دیگر بلایا در امان مانده تا امروز. کلیسای سن‌فرانسیسکو در سال 1991 سرانجام در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد. معماری سبک باروک اسپانیایی در تمام زوایای این بنا دیده می‌شود. یکی از ویژگی‌های سبک باروک در معماری وجود تزئینات عجیب و غریب و بسیار در بناست.

عجیب‌ترین قسمت بازدید از کلیسای سن‌فرانسیسکو زیرزمین کلیساست جایی که حدود 25هزار اسکلت مرتب و منظم کنار هم چیده شده‌اند! بنظر می‌رسد اوایل ساخت این کلیسا از زیر زمین به عنوان محل دفن اجساد استفاده می‌شده. با نظمی باور نکردنی استخوان‌های و سر اسکلت‌ها کنار هم چیده شده‌اند.

میرافلورس یکی از محله‌ها یا بهتر بگوییم بخش‌های شهر لیما است. همانطور که گفتیم شهر لیما پایتخت پرو در کنار اقیانوس آرام قرار گرفته و همین موضوع سبب شده در بخش‌هایی از شهر که در همسایگی اقیانوس است چشم‌انداز فوق‌العاده اقیانوس آرام را ببینید. میرافلورس ساحل بسیار زیبایی دارد و همین موضوع گردشگران بسیاری را همیشه به سمت این بخش از شهر می‌کشاند. محله میرافلورس محله اعیان نشین شهر لیماست. این بخش از شهر بسیار مدرن است و می‌توانید مراکز خرید و رستوران‌های شیک در آن پیدا کنید.

از محله میرافلورس زیاد دورنشوید چون این محله با وجود بخش‌های مدرن جاذبه‌ای تاریخی را در دل خود جای داده. یک بنای خشت و گلی پلکانی در این محله قرار گرفته که حدود 1800 سال پیش ساخته شده است. زیگورات محل دفت اجساد بوده البته با رتبه بندی. به این شکل که افراد سرشناس در طبقات بالاترر دفن می‌شدند و می‌گویند در کنار آنها وسایل عجیب و غریبی در یک سبد می‌گذاشتند مثل چاقو، پول، سوزن، نخ و...

شهر پاراکاز در کشور پرو:

پاراکاز شهری در ساحل غربی پرو است. شهر پاراکاز برای سواحل زیبایش مانند ال‌کاکو معروف است. اگر قصد رفتن به جزیره زیبای بالاستاس را دارید،مسیر را تا پاراکاز درست آمده‌اید. شهر پاراکاز سواحل بسیار تماشایی دارد.

بالاستاس معروف به جزایر گالاپاگوس کوچک است چون از نظر جانوارانی که در آن هستند شباهت‌های بسیاری با گالاپاگوس در اکوادور دارد. در بالاستاس شیردریایی، نوعی پنگوئن بومی این منطقه و پلیکان زندگی می‌کنند. با قایق می‌توانید گشتی اطراف بالاستاس بزنید و در سواحل آن از تماشای گونه‌های جانوری که به سادگی در هر جای دیگری نمی‌توان دید، لذت ببرید.

کویر ایکا از عجایب کشور پرو

شهر کویری ایکاها حتما باید در لیست دیدنی‌های پرو باشد چون یکی از عجیب‌ترین مناظر را خواهید دید. بهترین مسیر برای رسیدن به کویر ایکا این است که از پاراکاز راهی این منطقه شوید. حدود 1 ساعت بین کویر ایکا و شهر پاراکاز یا پاراکاس فاصله است. اگر نام کویر ایکا را در اینترنت جستجو کنید عکس های عجیب و غریبی خواهید دید. کویر و شنزاری نسبتا وسیع که در وسط آن یک واحه بسیار سرسبز قرار گرفته! کنار هم قرار گرفتن یک واحه سرسبز و جذاب در دل شنزاری خشک مهمترین جاذبه کویر ایکا است. این واحه هواکاچینا نام دارد و می‌توانید با رساندن خود به بالای یکی از تپه‌های شنی اطرافش هواکاچینا را از بالا ببینید. راه بالا رفتن از تپه‌های شنی ایکا، ماشین‌های بوگی هستن. علاوه بر ماشین سواری روی تپه‌های شنی ایکا می‌توانید روی شن‌ها اسکی کنید و حسابی لذت ببرید.

شهر کوزکو دیدنی‌های کشور پرو:

مطمئنا هر مسافری بخشی از سفر خود به پرو را به شهر کوزکو اختصاص می‌دهد. شهر کوزکو سابقه تاریخی غنی دارد، قدمت این شهر به تمدن اینکاها برمی‌گردد؛ حالا کوزکو را به خاطر بقایای به جامانده از دوره اینکاها و آثار معماری زمان مستعمره اسپانیایی‌ها می‌شناسند. حدود 800 سال پیش پادشاه اینکاها کوزکورا به عنوان پایتخت خود اینکاها انتخاب کرد. خیابان‌های کوزکو اغلب سنگفرش شده‌اند و میدان اصلی آن پلازا دی آرماس است. فضای کوچه پس کوچه‌های کوزکو صمیمیت خاص کشورهای آمریکای لاتین را دارد و نوای موسیقی در اغلب کوچه‌ها به گوش می‌رسد. برای خرید سوغات در کوزکو مشکلی نخواهید داشت و در تمام کوچه پس کوچه‌های شهر اغلب مغازه‌های فروش سوغات را پیدا می‌کنید.

در شهر کوزکو آثار استعمار اسپانیایی‌ها نیز کاملا در ساختمان‌های شهر دیده می‌شود. کوزکو دروازه ورود به ماچوپیچو است و همین موضوع اهمیت بیشتر شهر کوزکو را نشان می‌دهد. خوب است بدانید یکی از شلوغ‌ترین زمان‌ها در کوزکو ماه جولای میلادی است. در تماشای شهر کوزکو بازدید از معبد Qorikancha را از دست ندهید. معبد کوریکانکا یکی از معابد مهم از دوران اینکاهاست. آنها این معبد را متعلق به خدای خورشید می‌دانستند.

روستای اولان تای‌تامبو:

روستای زیبای اولان تای تامبو در دره مقدس و دقیق در مسیر رسیدن به مچوپیچو قرار دارد. این روستا در جنوب پرو و در میان کوه‌ قرار گرفته و رودخانه زیبای ارووبامبا از آن می‌گذرد. در این روستا بقایایی از دوره اینکاها به چشم می‌خورد که حتما تماشای ان را باید در برنامه سفرتان بگذارید. یک قلعه نسبتا عظیم با تراسی وسیع روی یک تپه و پلکانی که به خاطر بزرگی آن از فاصله دور هم نمایان است. بخش اصلی این مجموعه شامل معبد خورشید است.

ماچوپیچو از عجایب کشور پرو:

ماچوپیچو شهری ساخته دست بشر است که هنوز بخش‌های بسیاری از آن در ذهن دانشمندان و باستان‌شناسان مبهم و ناشناخته است. برای رسیدن به ماچوپیچو از کوزکو راهی دره مقدس شوید تا به ماچوپیچو برسید. از دره مقدس تا رسیدن به ماچوپیچو حداقل 6 ساعت با ماشین زمان نیاز است. در عبور از دره مقدس مزارع سرسبز پرویی‌ها را خواهید دید که اهمیت بسیاری از نظر کشاورزی برایشان دارد. مسیر تا رسیدن به ماچوپیچو بسیار جذاب است و از میان کوه‌های آند عبور می‌کند پس حسابی از آن لذت ببرید. خودتان را برای دیدن لاماها و آلپاکاها که حیوانات اندمیک این منطقه هستند هم آماده کنید.

ماچوپیچو در قرن پانزدهم میلادی به دست مردمان تمدن اینکا ساخته شد. وقتی اسپانیای‌ها به پرو حمله کردند، این شهر تقریبا سالم ماند چون در ارتفاع ساخته شده بود و به آسانی قابل دسترسی و رویت نبود. مردم ماچوپیچو پس از حمله آن را ترک کردند و شهر ماچوپیچو برای حدود 400 سال پنهان باقی ماند. تاریخ شناس آمریکائی به نام هیرام بینگهام در سال 1911 ماچوپیچو را کشف کرد و دنیا را شگفت زده کرد. سازه‌های سنگی و چشم‌انداز زیبای این شهر برای هر گردشگری جذاب است. به همین دلیل یکی از پرطرفدارترین جاذبه‌های گردشگری در دنیا، ماچوپیچو در کشور پرو است.

خطوط نازکا در دل صحرای پرو:

خطوط نازکا یکی از اسرارآمیزترین خطوط دنیاست. سالها راز خطوط نازکا پنهان مانده بود تا اینکه دانشمندی به نام رایشه همه چیز درباره نازکا را برملا می‌کند و کتابی درباره آن می‌نویسد. رایشه با پول کتابش برای مناطقی که خطوط نازکا در آنها بود نگهبانانی گرفت و بعدها این خطوط در میراث جهانی یونسکو ثبت شد. بسیاری معتقد بودند مردم باستان امکان طراحی چنین خطوطی را با ابزارهای اولیه ندارند و این خطوط بدست فضایی‌ها کشیده شده اشت. نکته دیگر اینکه دیدن این تصاویر از پایین و زمانی که در کنار آنها ایستاده‌اید امکان پذیر نیست. شما باید از بالا این تصاویر را ببینید تا نقش آنها برای‌تان به وضوح دیده شود. به همین دلیل عده‌ای گمان می‌کردند خطوط نازکا علامتی برای فرود آدم‌های فضایی است. «اریک فون دنیکن» – نویسنده سوئیسی و جنجالی کتاب ارابه خدایان – ادعا کرده که این خطوط در حقیقت فرودگاهی برای سفینه‌های فضایی بیگانه بوده! اکثر این خطوط صاف و چند کیلومتری هستند اما در بین آنها تصاویری نمادین از انسان و حیوان به چشم می‌خورد.

پیشرفت تحقیقات نشان داد که این اشکال به دست تمدن نازکا و در واقع زمینی‌ها ایجاد شده و نه فضایی‌ها. مردمان این تمدن برای نزول باران در گذشته خدای خود را عبادت می‌کردند و این اشکال را برای خدای خود پیش‌کش می‌کردند تا برای آنها باران نازل کند.‌ تصاویر نازکا در زمینی به مساحت 500 کیلومترمربع طراحی شده است.