تایر و لاستیک فرمول یک

همه ما تا به الان تایر و لاستیک های رنگارنگ پیرلی را در فرمول یک دیده ایم، اما تفاوت آنها با یکدیگر چیست و برای استفاده از آنها چه قوانینی وجود دارد؟

تایرها یکی از اصلی ترین و ضروری ترین بخش های یک خودروی فرمول یک هستند و تنها بخشی از این خودرو هست که با زمین اتصال دارد و استراتژیست ها و رانندگان تیم پیاپی به دنبال این هستند که از کدام نوع تایر برای فرآیند پیش روی خودشان استفاده کنند.

برای بیشتر مسابقه ها، تیم استراتژی کاملا آگاهانه ای دارد که از چه ترکیبی از تایرها برای استفاده در هر مرحله از آخر هفته و برای چندین دور به کار بگیرند.

مسئله انتخاب تایر و لاستیک ها به چندین عامل بستگی دارد

سختی سطح پیست، دمای پیست و دمای هوا.

شما خیلی از اوقات می شنوید که یک راننده باید تایر ها و لاستیک های خود را در دمای عملیاتی قرار دهد (get heat in the tyres)، اما این مسئله به این سادگی نیست که صرفا این تایرها را برای چسبندگی بیشتر گرم کرد، هر نوع تایر برای خودش یک دمای عملیاتی بهینه دارد.

اگر آنها بیش از اندازه گرم باشند، تاول (blister) خواهند زد و قسمت هایی از لاستیک ها کنده می شوند. اگر بیش از اندازه سرد باشند می توانند باعث ایجاد پدیده “دانه دانه شدن یا همان grainings” شوند که می تواند سبب افزایش سایش و فرسایش شود.

اگر لاستیک ها در شرایط ایده آل و دمای عملیاتی مورد نظر خودشان باشند آنوقت می توانند بهترین عملکرد خودشان را نشان دهند و اگر نه که واقعا کار راننده سخت خواهد شد.

حال این تمام چیزهایی بود که شما نیاز داشتید در مورد تایرها بدانید…

اینفوگرافی جزئیات ترکیب لاستیک های فرمول یک 2019 و 2020

به سراغ انواع تایر ها و لاستیک ها برویم

همه می دانند که دو نوع تایر و لاستیک داریم، تایرهای خشک (اسلیک) و تایرهای بارانی و 5 نوع تایر خشک و 2 نوع تایر بارانی داریم.

در گذشته، برای هر تایر یک رنگی را داشتیم که در دیواره تایر کشیده شده بود که کاملا برای طرفداران واضح و شفاف می شد که خودرو دارد از چه تایری استفاده می کند. اما، برای فصل 2020 ما لاستیک هایی را با نام C1 تا C5 داریم که رنگامیزی شده اند و نسخه C1، سخت ترین نوع و C5 نرم ترین نوع این دسته بندی می باشد. ویژگی این تایرها نیز کمی نسبت به گذشته تغییر کرده است و طوری طراحی شده است که مقاومت نسبت به بیش گرمایش افزایش یافته و پیوستگی بیشتری را در هربار استفاده نیز داشته باشد.

تایر C1

C1 یعنی ترکیب اول و سخت ترین نوع تایرها در دسته بندی 2020 می باشد. این نسخه برای پیست هایی طراحی شده که بیشترین بارگذاری انرژی را در تایرها دارد که اصولا شامل پیچ های سریع، سطح های ساینده یا با دمای محیط بالا می شود. این تایرها برای رسیدن به دمای عملیاتی کمی فرایند زمانبرتری را نسبت به دیگر نسخه ها دارند و اما بیشترین دوام را در اختیار راننده می گذارد و فرسایش کمی دارد. یک رنگ سفید در دیواره تایر ها نشان از این نسخه دارد.

تایر C2

ترکیب دوم، یا همان تایر مدیوم قدیم، یک ترکیب همه کاره که در رده تایرهای سخت می باشد و در پیست هایی که سرعت/دما و بارگذاری انرژی بالایی دارند به خوبی کار می کنند.

این تایر از خودش یک بازه کارایی ساده تر و وفق پذیری فوق العاده بالایی با پیست های متفاوتی را داشته باشد. این نوع تایر ها یک بند رنگی سفید یا زرد را دارد.

تایر C3

این تایر معادل همان تایر سافت می باشد و اصولا بالانس فوق العاده خوبی را بین عملکرد و دوام ایجاد می کند. این نسخه، یک نسخه فوق العاده وفق پذیر بوده که می تواند به عنوان نرم ترین ترکیب در پیست های پر تنش و استرس و یا به عنوان سخت ترین ترکیب در پیست های کم تنش و استرس می باشد. این نوع ترکیب، سه احتمال نمایش دارد و می تواند بند های رنگی سفید/زرد و یا قرمز را داشته باشد.

تایر C4

این ترکیب تقریبا به مانند ترکیب التراسافت هست که پیشتر مورد استفاده قرار می گرفت و در پیست های تنگ و پیچ در پیچ عملکرد خوبی را دارد. خیلی زود گرم می شود و پیک عملکردی بالایی را دارد اما نقطه ضعف آن، کوتاهی عمر این ترکیب می باشد. اما این ترکیب، الان نسبت به گذشته کمی مورد تغییر قرار گرفته و می توان استفاده های گسترده تری را با بهبود پیوستگی عملکرد آن تجربه کرد. این ترکیب با بند رنگی زرد یا قرمز نشان داده می شود.

تایر C5

نرم ترین ترکیب در دسته بندی پیرلی معادل همان هایپرسافتی می باشد که پیشتر مورد استفاده قرار می گرفت. سریعترین ترکیبی که پیرلی تا به الان ساخته است. این تایر مناسب برای پیست هایی با چسبندگی مکانیکی بالایی می باشد و سرعت و چسبندگی بالاتر و دوام کمتری را نسبت به بقیه ترکیب های ساخته شده پیرلی دارد. استخراج تمام توان این تایرها نکته کلیدی استراتژی مسابقه می باشد و تنها این تایر را با رنگ قرمز می بینید.

تایر های بارانی

لاستیک های بارانی و خیس با یک باز طراحی مجدد که الگو آج ها و ساختارهایی تازه را به خودشان گرفته اند. این مسئله باعث شد که راندمان بهتری را پیدا کنند و وفق پذیرتر باشند. به همین دلیل، دیگر نوع های مختلفی از لاستیک های بارانی و خیس موجود نیست و تنها یک نوع لاستیک بارانی و یک نوع لاستیک خیس مناسب برای تمامی پیست ها و تمامی شرایط وجود دارد.

برخلاف تایرهای اسلیک، رنگ انها تغییر نکرده است و کماکان با برند سینتوراتو(Cinturato) که به عنوان ادای احترام به این نام برای تمامی تلاش های ایمنی و کنترلی که از دهه 50 میلادی صورت گرفته شناخته می شوند.

لاستیک وت و اینترمدیت پیرلی

تایر بارانی (اینترمدیت Intermediate “رنگ سبز”)

تایرهای اینترمدیت، به عنوان یک تایر همه کاره در مسابقات بارانی به شمار می آید و می تواند در پیستی که هیچ آب ساکنی را ندارد یا پیستی که در حال خشک شدن می باشد مورد استفاده قرار بگیرد. این تایر 30 لیتر بر ثانیه آب را در سرعت 300 کیلومتر بر ساعت پاشش می کند. ترکیب جدیدی ایجاد شده که بازه کاری را افزایش داده و یک پل خوبی را بین تایرهای خشک و کامل بارانی ایجاد کرده است.

تایر های خیس (وت Wet “رنگ آبی”)

تایرهای تمام بارانی وت بهترین راه حل برای بارش های سنگین باران هستند. این تایرها می توانند 85 لیتر بر ثانیه آب را در سرعت 300 کیلومتر بر ساعت پاشش کنند. پروفایلی جدید برای این ترکیب با هدف افزایش مقاومت نسبت به پدیده “aquaplaning” که می تواند چسبندگی بیشتری را در بارش سنگین باران بدهد در نظر گرفته شد. قطر این ترکیب 10 میلی متر بیشتر از انواع ترکیب های اسلیک می باشد.

پدیده آکواپلن شدن aquaplaning یا hydroplaning :

این پدیده زمانی رخ می دهد که یک لایه آب بین تایرهای یک خودرو/هواپیما یا هر وسیله حمل و نقل دیگری که با چرخ راه می روند با زمین ایجاد می شود و سبب از دست رفتن کشش و پایداری می شود که می تواند منجر به عدم پاسخگویی خودرو به ورودی های کنترل شود. (به تعریف ساده وقتی در باران شدید لاستیک چسبندگی خود را از دست می دهد و راننده کنترلی روی خودرو ندارد.)

قوانین استفاده از لاستیک ها

حال ما در مورد انواع لاستیک ها نیز اطلاعاتی را کسب کردیم و باید سراغ به قوانین استفاده آنها برویم:

برای فصل 2020، هر تیمی می تواند از 13 ست تایر اسلیک برای هر خودرو استفاده کند اما آنها تنها مجاز هستند که تنها سه تا از پنج ترکیب را انتخاب کنند. برای مثال در مسابقه اول فصل 2020، در اتریش هر تیمی ترکیب هایی را از C2، C3 و C4 انتخاب کرد. انتخاب هایی که یک تیم دارد می تواند برای هر کدام از دو خودرویش متفاوت باشد. برای هر خودرویی هشت ست تایر سافت (ترکیب های قرمز)، سه ست مدیوم (زرد) و دو ست هارد (سفید) در دسترس می باشد.

پیرلی 2 ست را که احساس می کند باید برای مسابقه در دسترس باشد را انتخاب می کند و همینطور نرم ترین ست در دسترس را نیز برای آخرین قسمت مرحله تعیین خط کنار می گذارد.

تیم ها می توانند 10 تایر از سه ست در نظر گرفته شده برای هر گرندپری را انتخاب کنند. راننده ها باید حداقل از دو ست متفاوت در یک مسابقه خشک استفاده کنند.

در هر آخر هفته، تیم ها تایرهای خودشان را به پیرلی پس می دهند و باز می گردانند. اولین ست پس از 40 دقیقه از تمرین اول، یک ست در پایان تمرین اول، دو ست در پایان تمرین دوم و دو ست در پایان تمرین سوم باز گردانده می شود. این قضیه منجر می شود که تیم ها تنها هفت ست را برای مرحله تعیین خط و مسابقه در دسترس داشته باشند.

تیم ها باید تایرهای انتخابی خودشان را هشت هفته پیش از مسابقات اروپایی و 14 هفته پیش از مسابقاتی که باید با پرواز هواپیما صورت بگیرد به فیا گزارش دهند. تصمیم تیم ها تا دو هفته پیش از مسابقه محرمانه نگه داشته می شود.

نکته پایانی و بیشتر بدانید درباره لاستیک های فرمول یک

خودروهای فرمول یک محور عقب هستند و قطر های برابری دارند اما لاستیک های عقب عریض تر هستند. قدرت موتور از چرخ های عقب به جاده منتقل می شود و چسبندگی بهتری را تحت شتاب دارد.