تسلیم نشدنی‌ترین دوقلو‌های عجیب دنیا! + تصاویر

از هر چند نوزاد، معدودی از آن‌ها دوقلو می‌شوند و از هر ۲۰۰ هزار دوقلو، یک مورد به هم چسبیده هستند که از همان تعداد کم هم تا ۶۰ درصد مرده به دنیا می‌آیند و حدود ۳۵ درصد دیگر هم زیاد زنده می‌مانند و بعد از چند روز از دنیا می‌روند. به همین دلیل تعداد دوقلو‌های به هم چسبیده که تا سن بالا زنده بمانند بسیار نادر است و همین آمار نشان می‌دهد چرا این قدر لاله و لادن بین ایرانی‌ها و دیگر مردم دنیا مورد توجه و علاقه بودند. در ادامه با تسلیم نشدنی‌ترین دوقلو‌های جهان آشنا می‌شوید.
پیرترین دوقلو‌های به هم چسبیده
راب و دانی گیلون
وضعیت: از جناغ سینه تا کشاله ران به هم وصل بودند
راب و دنی گیلون ۶۸ سال روبه روی هم زندگی کردند و چند وقت قبل در حالی که عنوان پیرترین دوقلو‌های به هم چسبیده دنیا را تصاحب کرده بودند فوت کردند. راب و دانی وضعیت بسیار عجیبی داشتند، آن‌ها از جناغ سینه تا کشاله ران به هم وصل بودند و حتی سیستم گوارشی مشترکی داشتند. همین اعضای مشترک زیاد و عجیب باعث می‌شد با بیماری هر کدام از آن‌ها جان دیگری هم به خطر بیفتد. وضعیت عجیبی که در نهایت با عفونت یکی، فوت هر دو را در پی داشت. در لحظه‌ای که به دنیا آمدند پزشکان به پدرشان گفتند آن‌ها تا فردا زنده نخواهند بود، اما در اتفاقی نادر تا به حال بیشتر از هر دوقلوی به هم چسبیده دیگری زندگی کردند. البته اکنون چند دوقلوی به هم چسبیده دیگر هستند که امیدواریم بیشتر از راب و دانی زندگی کنند. این دو از سه سالگی توسط پدرشان به سیرک فروخته شدند و مخارج زندگی خانواده ۱۱ نفره شان از این راه تامین می‌شد. آن‌ها به رغم این که هوش خوبی داشتند، اما هیچ آموزش رسمی ندیدند و برای همین ارتباطات اجتماعی ضعیفی داشتند و خیلی وقت‌ها هم به شدت با هم درگیر می‌شدند. این موضوعات ارزش تحصیلات و زندگی پرشور لاله و لادن را بیشتر مشخص می‌کند. دوقلو‌هایی که اگر اصرارشان به عمل جداسازی نبود خیلی بیشتر زندگی می‌کردند. جالب است بدانید راب و دانی در سیرک کار خاصی نمی‌کردند، بلکه فقط داخل یک کانتینر شفاف بودند و زندگی می‌کردند و مردم به تماشای زندگی خاص آن‌ها می‌آمدند. رفتاری که چندان انسانی و قشنگ نبود.
شیواناث و شیورام ساهو
وضعیت: چسبیده از کمر، دو پای مشترک
شیواناث و شیورام ساهو، دوقلو‌های هندی در سال ۲۰۰۲ به دنیا آمدند. این دوقلو‌های به هم چسبیده برای حرکت‌کردن روی چهار دست و دو پایشان قرار می‌گیرند و همچون عنکبوتی شش‌پا به این‌سو و آن‌سو می‌روند. توانایی دوقلو‌های هندی در انجام کار‌های روزمره از جمله حمام‌کردن، لباس پوشیدن و غذاخوردن، پزشکان و مردم را شگفت‌زده کرده‌است. تولد شیواناث و شیورام در دهکده کوچک‌شان جنجال زیادی به پا کرد. برخی از افراد محلی آن‌ها را به‌عنوان موجود مقدسی می‌پرستیدند و گروهی آن دو را فرزند شیطان می‌نامیدند. پزشکان می‌گویند جداکردن دوقلو‌ها امکان‌پذیر است، اما عوارض جدی برای شیواناث خواهد داشت. شیورام می‌تواند هر دو پا را داشته باشد و به‌مرور به زندگی عادی بازگردد، اما شیواناث بدون پا باقی خواهدماند و تا پایان عمر نیازمند مراقبت ۲۴ ساعته خواهدبود. در هر حال این دو برادر از وضع موجود راضی‌اند و مصمم هستند که هرگز از هم جدا نشوند. پدرشان هم با این موضوع موافق است.

دوقلو‌های ویتنامی که چند وقت قبل در ۱۳ ماهگی از هم جدا شدند آخرین نمونه موفق عمل جداسازی دوقلو‌های به هم چسبیده بودند. هرچند در طول تاریخ دوقلو‌های بسیار خاصی داشتیم که عکس‌های بی کیفیت یا توصیفات عجیب درباره آن‌ها دیده و شنیده می‌شود، اما به نظر می‌رسد کم کم و با پیشرفت علم بتوان موارد خاصی را که زنده می‌مانند، در سن کم جدا کرد؛ مثل دوقلو‌های ویتنامی که در یک عمل طولانی و پیچیده و با دخالت حدود ۱۰۰ متخصص و جراح از هم جدا شدند و تا سه ماه هم تحت مراقبت‌های ویژه بودند.

لاله و لادن بیژنی
وضعیت: چسبیده از ناحیه سر، اشتراک در بخشی از مغز
لاله و لادن، معروف‌ترین دوقلوی ایرانی و یکی از مشهورترین دوقلو‌های به هم چسبیده جهان در سال ۱۳۵۲ در شهر فیروزآباد استان فارس به دنیا آمدند. دو خواهر پس از تولد به بهزیستی و از آن‌جا به بیمارستان سپرده شدند. دکتر علیرضا صفاییان لاله و لادن را در سال ۱۳۵۴ به فرزندی پذیرفت و برای آن‌ها شناسنامه مجزا گرفت. لاله و لادن ۱۵ ساله بودند که از وجود خانواده اصلی‌شان در شیراز و هویت واقعی خود مطلع شدند. بهزیستی آن‌ها را از خانواده صفاییان جداکرد و سازمان ثبت‌احوال شناسنامه‌های دیگری با اسامی لاله و لادن بیژنی برای دوقلو‌ها صادر کرد. با اصرار والدین اصلی دوقلوها، مراجع قانونی از لاله و لادن خواستند در حضور پدر و مادرشان و خانواده صفاییان، یکی از آن‌ها را انتخاب کنند که دختران نپذیرفتند و از آن پس در خانه‌ای مستقل به زندگی ادامه دادند. لاله و لادن که در کنکور دو شهر مجزا برای ادامه تحصیل پذیرفته شده بودند، با تلاش پدرخوانده‌شان توانستند مجوز تحصیل در رشته حقوق دانشگاه تهران را بگیرند. مشکل اصلی لاله و لادن زمانی آشکار شد که با در دست داشتن مدرک کارشناسی حقوق و تسلط بر زبان انگلیسی و رایانه، موفق به پیداکردن کار نشدند. همان زمان تصمیم گرفتند به هر قیمتی از هم جدا شوند.

پروفسور سمیعی و پزشکان آلمانی سال‌ها قبل هشدار داده بودند که عمل جداسازی بسیار پرمخاطره است و امکان جداسازی لاله و لادن را به‌دلیل نتیجه قطعی مرگ یکی از دو خواهر یا هر دو، رد کرده بودند. اما لاله و لادن که از موفقیت جداسازی دوقلو‌های نپالی که مانند آن‌ها از سر به هم چسبیده بودند به دست «کیت گوا» جراح سنگاپوری در سال ۲۰۰۱ باخبر شده بودند، از او خواهان عمل جراحی مشابهی برای خود شدند. پس از انجام آزمایش‌ها و معاینات، سرپرست گروه جراحی تأکید کرد امکان مرگ یا فلج شدن آن دو وجود دارد و تمام این موارد برای آن‌ها توضیح داده شد. لادن، همان دختر قدبلندتر که از روبه‌رو طرف چپ قرار داشت، می‌خواست به شهر خود برگردد و به وکالت بپردازد. لاله هم می‌خواست در تهران بماند و روزنامه‌نگار شود.

این اولین عمل جداسازی دوقلو‌های به هم‌چسبیده بالغ در جهان بود که در روز ۱۷ تیرماه ۱۳۸۲ آغاز شد و تخمین زده می‌شد چهار روز طول بکشد. ۵۲ ساعت از عمل جراحی گذشته بود و گروه جراحی ۱۲۵ نفره بیش از ۸۰ درصد بافت‌ها را از یکدیگر جدا کرده بودند که خون ریزی شروع شد. گردش خون در بدن لادن مختل شد و متاسفانه جان سپرد. بلافاصله تلاش پزشکان برای نجات لاله که به حالت اغما فرورفته‌بود شروع شد. یک ساعت و نیم بعد، با وجود تزریق خون و تلاش بسیار پزشکان، لاله هم درگذشت. گزارش درگذشت آنان به صورت خبر فوری در بیشتر رسانه‌ها پخش شد و مردم گوشه و کنار جهان را اندوهگین کرد. حضور مردم در مراسم تشییع جنازه آن‌ها به حدی بود که ترافیک جاده فیروزآباد قفل شد. پس از مرگ این دوقلوی محبوب ایرانی، حرف و حدیث‌هایی درباره سرپرستی آن‌ها مطرح شد که در نهایت فایده‌ای به حال این دو خواهر دوست داشتنی نداشت.