متن نوحه دهه اول محرم + شعر عاشورا و روضه حضرت ابوالفضل العباس (ع)

متن نوحه و مداحی دهه اول ماه محرم

در این بخش روزانه متن نوحه و مداحی مخصوص دهه اول محرم، اشعار زیبا در مورد عاشورا و امام حسین و روضه حضرت ابوالفضل را قرار داده ایم و امیدواریم که مورد توجه شما قرار بگیرد.

مداحی مخصوص محرم

آب قحط و ابر قحط و آسمانت خشک شد
چشم براه عمو ماندی زبانت خشک شد

جان باقیمانده ام شد یک تبسم تیر دید
آخرین لبخند هم روی لبانت خشک شد

حرمله دست مرا هم دوخت بر قنداقه ات
بازویم می داد وقتی که تکانت خشک شد

خواستی بابا بگویی حرمله مهلت نداد
تار های صوتی ات سرخ و دهانت خشک شد

تیر نگذاشت که یک جمله به اخر برسد
هیچ کس حدس نمی زد که چنین سر برسد

پدرش که چیز زیادی نمی خواست،فرات
یک دو قطره، ضرری داشت به اصغر برسد

خوب شد عرش همه خون گلو رو برداشت
حیف خون نیست بر این خاک ستمگر برسد

***

کشتی به گل نشسته اومده
با حال خسته اومده
توبه شکسته ولی با دل شکسته اومده
ای جانم
تویی راحت و روح و روانم
تویی کشتی امن و امانم
تویی علت هر ضربانم
من لی غیرک حسین حسین حسین

با این که خودم می دونم که بدم
راهم دادی که اومدم
آقا در خونه تو گدایی رو خوب بلدم
ای شاهم
روی دوشمه بار گناهم
خجالت می کشم رو سیاهم
پناهم بده که بی پناهم
من لی غیرک حسین حسین حسین

من بی تو کویر خشک هوسم
پرنده ای در قفسم
مردن برات عشق منه بذار به عشقم برسم
ای یارم
تویی تو همه کس و کارم
چی میشه بشه آخر کارم
پای شش گوشه تو مزارم
من لی غیرک حسین حسین حسین

نوحه کوتاه امام حسین

بسم الله روضه خون اومد ماه جنون
باز جمعیم دور هم چند خط روضه بخون
بسم الله سینه زن بازم سینه بزن
تو ماه غربت ارباب بی کفن
ذکر عالمین(حسین) 4
غرق شور و شین(حسین) 4
فبک للحسین (حسین)4

***

شب اول محرم سینه زنت آرزوشه
با دستای یه پیرغلامت پیرهن سیاه بپوشه
تو کوچه ها با پرچمت امید به زندگی میاد
دوباره بوی نذری از روضه های خونگی میاد
سلام بر پرچم و علم
سلام بر شعر محتشم
سلام بر محرم
شب اول محرم سینه زنت آرزوشه
با دستای یه پیرغلامت پیرهن سیاه بپوشه
سلام بر پرچم و علم
سلام بر شعر محتشم
سلام بر محرم
دم هیئتا با گریه میگه مادر تو زهرا
قبول باشه حسنیایی عزاداریتون ایشالا
دوباره روضه رفتنا بی ریا ترین عمل شده
دوباره هر محله ای پر علم کتل شده
سلام بر کربلای تو
سلام بر نوکرای تو
سلام بر محرم
شب اول محرم سینه زنت آرزوشه
با دستای یه پیرغلامت پیرن سیاه بپوشه
سلام بر پرچم و علم
سلام بر شعر محتشم
سلام بر محرم

مداحی مذهبی زیبا

بخون ای اکبر ناظم از علی اکبر و قاسم
از روضه شش ماهه از قمر بنی هاشم
سقای دشت کربلا اباالفضل
دستش شده از تن جدا اباالفضل
بسم الله دم بگیر پاشو پرچم بگیر
با ذکر یا حسین هوش از عالم بگیر
بسم الله محتشم بنویس از درد و غم
شعری با جوهر اشک اهل حرم
مجلس عزاست (حرم) 4
روضه ها بپاست (حرم) 4
روضه خون خداست (حرم)4
ذکر عالمین (حسین) 4
غرق شور شین (حسین)4
فبک للحسین (حسین)4

***

همه چی از یه شب روضه شروع شد

که چشام با علم تو رو به رو شد

دیگه اختیار چشماموم نداشتم

و همین گریه برا من آبرو شد

حالا این گریه ثمر داده

به دلم مهر تو افتاده

پدرم غلام این خونه ست

به من هم میگن غلامزاده

اربابم حسین اربابم حسین

مادرم تو رو برا من آرزو کرد

پیرهن مشکی روضه مو رفو کرد

گفت براش نوحه بخونم از غریبی

خوندم و دوباره گریه رو شروع کرد

یه عمری هستی هوادارم

به فدای تو کَس و کارم

بابی انت و امی یا

ایها الارباب دوست دارم

اربابم حسین اربابم حسین

بدنت رمق نداره بین گودال

داره نیزه ها می باره بین گودال

با قد خمیده و دل شکسته

مادری قدم میذاره بین گودال

می سوزی در تب حسین جانم

بمیره زینب حسین جانم

مادرت مویه کنان داره

میگه زیر لب حسین جانم

متن نوحه ماه محرم

ماه روضه اربابه دل فاطمه بی تابه
از تو آسمون چشما داره می باره خونابه
کرببلا غوغا شده واویلا واویلا
صاحب عزا زهرا شده واویلا واویلا
در خیمه قحط آبه واویلا واویلا
روز مرگ ربابه واویلا واویلا
بسم الله آسمون از غم شو واژگون
وای از حال حسین وای داغ جوون
بسم الله نوکرا حیّ علی العزا
امشب روضه بریم گودال قتله گاه
ظالم از جفا (نزن)4
پیش چشم ما (نزن)4
بس کن از قفا (نزن)4
ذکر عالمین (حسین)4
غرق شور و شین (حسین)

فبک للحسین (حسین)

ذوالجنان به حرم برگرد
کردی خون جگرم برگرد
بشنو گریه ی این دختر
دیگه با پدرم برگرد
ای کشته دشت بلا حسین جان حسین جان
گشته سرت از تن جدا حسین جان حسین جان

***

سینه زنی امام حسین تک
بند اول:
اونی که باورمه حسینه ، پادشاه کرمه حسینه
دل نگو خونه غصه هامه، خیلی تنگه حرم حسینه
کی میخواد نشونی ام رو منزلم کربلاست
منِ دریازده آره ساحلم کربلاست
جسم و روحم همه جوره وقف عشق توئن
تنِ من تو هئیته ولی دلم کربلاست
به عقبا، به دنیا، یه آقایی بکن یا، اباعبدالله(اباعبدالله)
برا من دعا کن ، منو اهل خدا کن اباعبدالله(اباعبدالله)
(حسین یا اباعبدالله)

بند دوم:
آرزومه که واست شهیدم شم
تو نمیذاری که ناامید شم
آرزومه توی روز محشر
پیش مادر تو رو سفید شم
تو رو میشناسم به اسطوره ی آزادگی
از تموم زندگیت گذشتی به سادگی
تو حسین بن علی بن ابیطالب و
ما غلام بن غلامتیم خونوادگی
غلامم، امامم، تویی رکن و مقامم اباعبدالله(اباعبدالله)
اسیرم، فقیرم، گدای تو امیرم اباعبدالله(اباعبدالله)
(حسین یا اباعبدالله)

بند سوم:
خیلی قیمت میذاره تو محشر
به خدا خدا به اشک روضه م
کاری کن برات بمیرم آقا
این باشه ثواب اشک روضه م
من اسیر چشمتم باید اسارت برم
قربون سر تو حنجر پاره ت برم
حق تو اینه که من نوکر خوبی باشم
حق من اینه که هر ساله زیارت برم
حیاتم ، مماتم، قتیل العبراتم اباعبدالله(اباعبدالله)
بسه یک اشارت، بده اذن زیارت اباعبدالله(اباعبدالله)

(حسین یا اباعبدالله)

ای حسین فاطمه این کینه هامان را ببین
قلب مجروح درون سینه هامان را ببین
یازده خورشید را کشتند و داغ تو فزون
تکه تکه زین ستم آیینه هامان را ببین
***
گرچه شد خورشید ما در پرده ی غیبت ولی
می رسد نورش ز ماه حضرت سید علی
باز هم هر روز عاشورا و هر جا کربلا
باز هم فتنه، اگرچه هست حجت ها جلی
***
ترس ما کشته شدن یا غارت این خانه نیست
بلکه دنیایی شدن با مسلک کوفی گری ست
گر که بگذاریم امام خویش را تنها به تشویق هوا
فرق ما با آن جنایت پیشگان سفله چیست؟
***
ای حسین فاطمه داغت درون قلب ماست
نهضتت رسواگر روی تمام فتنه هاست
شمر را در هر زمان نومید از قتلی کنیم
که پی خورشید و مه دشنه به دست و بی حیاست

***

متن و سبک نوحه سینه زنی امام حسین علیه السلام

با یاد حسین آنکه بُوَد سیّدُ الاَبرار

تا روز قیامت همه باشند عزادار

شد چَشم دل از موجِ بلا چشمهٔ زمزم

کعبه زِ غَمَش کرده به تن جامه ماتم

اَنوارِ هدایت، خورشیدِ ولایت

شد کشتهٔ راه،قرآن و رسالت

ای معنی ایمان

مولا یا حسین جان…

جِنّ و مَلَک از غم زده برسینه و بر سر

شد کشته زِ کین زادهٔ صِدّیقه اطهَر

زین آه و مصیبت همه را جان شده بر لب

باران عزا بارد از ابرِ دلِ زینب

درگُلشن گودال،پرپرشده لاله

از داغ حسینش،زهرا زده ناله

ای معنی ایمان

مولا یا حسین جان…

یک سویْ فروزان زِ خِیَم آتش کینه

یک سویْ نَوای غمِ بانوی مدینه

یک سویْ بود هلهله و شادی عُدوان

یک سویْ همه آل نبی زار و پریشان

جانِ حرم آمد،زین واقعه برلب

بِین همه دلها،وای از دل زینب

ای معنی ایمان

مولا یا حسین جان…

اشعار غمگین ماه محرم و امام حسین

امام حسین(ع)-ورودبه محرم
شمیم عاطفه در کوچه ها رها شده است
دوباره هر شب من رنگ کربلا شده است
وزیده در همه جا عطر سیب حضرت عشق
قسم به ساحت گریه قسم به ساحت عشق
دوباره شوق حرم تا خدا دلم را برد
به عرش روشن کرب و بلا دلم را برد
دوباره ماه محرم، رسیده ماه عزا
غروب غربت جانکاه سیدالشهدا
صدا صدای قدیمی طبل و زنجیر است
فضا فضای صمیمی ولی چه دلگیر است
خروش ناله‌ی حیّ علی العزا در راه
دوباره قافله‌ی روضه های ثارالله
برات گریه دوباره به چشممان دادند
به ما حسینیه‌ی‌ گریه را نشان دادند
حسینیه است؟ نه، خیمه؟ نه، کربلا اینجاست
مزار خون خدا فی قلوب من والاست
محرم آمده آقا صدایمان کردی
برای عرض ارادت، جدایمان کردی
لیاقتی بده تا روضه خوان تو باشم
عنایتی که فقط در امان تو باشم
بگیر دست مرا وقت خسته حالی ها
پری بده به دلم در شکسته بالی ها
مرا به غربت بی انتهای خود بردی
شبی که گوشه‌ی‌ صحن و سرای خود بردی
هنوز ندبه‌ی غم در رواق تو جاری است
هنوز داغ عطش بین باغ تو جاری است
صدای مرثیه‌ی آب آب می آید
صدای گریه‌ی‌ طفل رباب می آید
هنوز علقمه لب تشنه‌ی لب سقاست
هنوز چشم حرم در مصیبتش دریاست
امید اهل حرم می رود به قربانگاه
و یا به سوی منا می رود ذبیح الله
شکسته قلب حرم، یا مجیب می گوید
نگاه خسته ای أین الحبیب می گوید
از آسمان و زمین تیر و دشنه می بارد
ز هر کرانه فقط تیغ تشنه می بارد
صدای ناله‌ی أمن یجیب می آید
صدای روضه‌ی‌ شیب الخضیب می آید
خمیده خواهری انگار می رود از حال
گمان کنم که رسیده حوالی گودال
میان هلهله‌ی بی امان چه می بیند؟
میان نیزه و تیر و سنان چه می بیند؟
نه سیدالشهدا بر جدال طاقت داشت
نه ذوالجناح دگر تاب استقامت داشت
هوا ز باد مخالف چو قیرگون گردید
عزیز فاطمه از اسب سرنگون گردید
بلند مرتبه شاهی ز صدر زین افتاد
گر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد

اشعار روضه حضرت ابوالفضل العباس (ع)

من آب را وقتی فراهم کرده بودم
دل را تهی از ماتم و غم کرده بودم

قبل از زمانی که بریزد آبرویم
نذرش همه دار و ندارم کرده بودم

آقا اگر در دستهایم بود شمشیر
من شرّشان را از سرت کم کرده بودم

دست مرا بستی تو با حرفت وگرنه…
حیوان صفتها را من آدم کرده بودم

فرصت اگر من داشتم با رخصت از تو
دنیای آنها را جهنم کرده بودم

چیز عجیبی نیست چشمم را دریدند
این صحنه را قبلاً مجسم کرده بودم

با ضربۀ گرزی سرم پاشید از هم
وقتی برای مشک سر خم کرده بودم

تیری سه شعبه زحمت من را هدر داد
با اینکه مشکی پُر فراهم کرده بودم

اشعار روضه حضرت ابوالفضل العباس

روی اسبِ سرکش امواج زین انداخته
آن که روی آب را هم بر زمین انداخته

رود انگشتی ست جاری که ابالفضلِ جوان
پا به دریا برده و بر او نگین انداخته

رود دریای خروشانی شده در پای مرد
مثل ماهی که به زحمت پوستین انداخته

آن ابالفضلی که نَفْسَش هم یقیناً سرکش است
آن چنان نَفْس قوی را این چنین انداخته

طاق ابرویی که زیر گیسویش کرده کمین
تیر بر قلب سپاهِ در کمین انداخته

تو رگِ غیرت بخوانش من کلید قفل ها
قل هو اللهی که بر روی جبین انداخته

در همین نقطه فقط کوهی به کوهی می رسد
روی پیشانیش آن وقتی که چین انداخته

وسعت دیدش وسیع است و به جنگِ یک سپاه
اولین را کشته روی آخرین انداخته

مداحی ورود امام حسین به کربلا

امام حسین(ع)-ورودبه محرم
شمیم عاطفه در کوچه ها رها شده است
دوباره هر شب من رنگ کربلا شده است
وزیده در همه جا عطر سیب حضرت عشق
قسم به ساحت گریه قسم به ساحت عشق
دوباره شوق حرم تا خدا دلم را برد
به عرش روشن کرب و بلا دلم را برد
دوباره ماه محرم، رسیده ماه عزا
غروب غربت جانکاه سیدالشهدا
صدا صدای قدیمی طبل و زنجیر است
فضا فضای صمیمی ولی چه دلگیر است
خروش ناله‌ی حیّ علی العزا در راه
دوباره قافله‌ی روضه های ثارالله
برات گریه دوباره به چشممان دادند
به ما حسینیه‌ی‌ گریه را نشان دادند
حسینیه است؟ نه، خیمه؟ نه، کربلا اینجاست
مزار خون خدا فی قلوب من والاست
محرم آمده آقا صدایمان کردی
برای عرض ارادت، جدایمان کردی
لیاقتی بده تا روضه خوان تو باشم
عنایتی که فقط در امان تو باشم
بگیر دست مرا وقت خسته حالی ها
پری بده به دلم در شکسته بالی ها
مرا به غربت بی انتهای خود بردی
شبی که گوشه‌ی‌ صحن و سرای خود بردی
هنوز ندبه‌ی غم در رواق تو جاری است
هنوز داغ عطش بین باغ تو جاری است
صدای مرثیه‌ی آب آب می آید
صدای گریه‌ی‌ طفل رباب می آید
هنوز علقمه لب تشنه‌ی لب سقاست
هنوز چشم حرم در مصیبتش دریاست
امید اهل حرم می رود به قربانگاه
و یا به سوی منا می رود ذبیح الله
شکسته قلب حرم، یا مجیب می گوید
نگاه خسته ای أین الحبیب می گوید
از آسمان و زمین تیر و دشنه می بارد
ز هر کرانه فقط تیغ تشنه می بارد
صدای ناله‌ی أمن یجیب می آید
صدای روضه‌ی‌ شیب الخضیب می آید
خمیده خواهری انگار می رود از حال
گمان کنم که رسیده حوالی گودال
میان هلهله‌ی بی امان چه می بیند؟
میان نیزه و تیر و سنان چه می بیند؟
نه سیدالشهدا بر جدال طاقت داشت
نه ذوالجناح دگر تاب استقامت داشت
هوا ز باد مخالف چو قیرگون گردید
عزیز فاطمه از اسب سرنگون گردید
بلند مرتبه شاهی ز صدر زین افتاد
گر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد