منِ روییده در تو


منِ روییده در تو

چه کسى مى فهمد غم کوهى که تماشاگر باران غم است؟ گریه کردم آرى مثل ماهى در حوض که کسی اشک مرا درک نکرد سد ماتم شده اندوه بزرگى در من تهنشینى غم ات در پس این سینه ى تنگ خرد مى شد همه ى جان منشاعر:نیلوفر علمی

چه کسى مى فهمد
غم کوهى که تماشاگر باران غم است؟
گریه کردم آرى
مثل ماهى در حوض
که کسی اشک مرا درک نکرد
سد ماتم شده اندوه بزرگى در من
تهنشینى غم ات در پس این سینه ى تنگ
خرد مى شد همه ى جان من انگار که قند!
چشم کور همگان تا که نبیند اشکى
پى به تاریکى روح ات نبرد
تو نماندى ور نه
شرح این درد براى تو که خود صد شعرى
کار یک لحظه سکوت است همین
و قسم بر گل و خاک
ریشه ام در تو دوید و دل من دانه ى یک عشق نهان
تا نباریدى و من دانه ى پنهان زمین
خفه ام مى کند این خاک بیا
من به امید طلوعى از تو
من به امید کمى بارانت
دفن این خاک شدم
کرم هاى بد ترس
در همین نزدیکى از تو وفادار ترند
خوب من
در کجا مثل مرا یافته اى؟
در بیابان که باران شده اى؟
گفته بودم که من از تاریکى
و از این خاک و از این دفن شدن مى ترسم
"کاش پیدا بشوى
سخت تو را محتاجم"

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه شعرنو

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!



بیشترین بازدید یک ساعت گذشته


اعدام برای کارگردان شیطان صفت / 2 دختر هنرجو را در تله شوم خود انداخت + جزییات