خواص درمانی شیر شتر

به گزارش خبرنگار سلامت گروه علمی فرهنگی هنری خبرگزاری صدا و سیما ، در سال‌های اخیر با افزایش مطالعات جهانی در حوزه تأثیرات "شیر شتر" از اهمیت بالای این اکسیر مناطق بیابانی رونمایی شده است و ماهانه نشست هایی با موضوع خواص شیر شتر و اثربخشی آن بر بیماری‌های گوناگون برگزار می‌شود.

این در حالی است که کشور ایران به‌عنوان یکی از باسابقه‌ترین کشور‌های جهان در پرورش شتر از قافله سلامت شیر شتر باز مانده است.

کنترل و درمان بیماری ها از جمله دیابت قندی، معده و روده، آلرژی غذایی، سرطان، اوتیسم، بهبود التهاب، سل و ​​هپاتیت ویروسی و با داشتن پروتئین‌های شبه‌انسولین در پروتئین‌های خود، شیر شتر اهمیت ویژه ای در درمان دیابت نیز دارد.

به عقیده کارشناسان، میزان ایمونوگلوبولین‌ها در شیر شتر بالاترین مقدار است و همراه با دیگر پروتئین‌های حفاظتی، نظام ایمنی بدن را ارتقا می‌دهد؛ میزان ویتامین C شیر شتر حدوداً چند برابر بالاتر از شیر دیگر پستانداران است.

شیر شتر به‌دلیل نداشتن پروتئین‌های آلرژی‌زا، شباهت زیادی به شیر مادر دارد و در صورت مصرف به‌صورت شیرخشک امکان تأمین مواد مغذی مورد نیاز نوزادان را دارد و می‌تواند از کم‌خونی ناشی از آهن جلوگیری کند؛ از موارد مهم مزیت‌های شیر شتر تأثیر بسزای این محصول در کنترل و بهبود برخی بیماری‌ها است.

تأثیر شیر شتر در بهبود بعضی بیماری‌ها به‌صورت علمی و عملی اثبات شده است؛ شیر شتر کاربرد‌های متعدد و مفیدی در بهبود اختلالات دیابت قندی، معده و روده، آلرژی غذایی، سرطان، اوتیسم، بهبود التهاب، سل و ​​هپاتیت ویروسی دارد؛ در کشور هندوستان برای پایدار نگه‌داشتن حال بیماران اوتیسم از شیر شتر استفاده می‌شود؛ اهمیت این شیر برای بیماران اوتیسم به‌قدری است که مؤسساتی در شرایط قرنطینه کرونا از طرق مختلف، شیر را به دست کودکان اوتیسم می‌رسانند.

شیر شتر با داشتن پروتئین‌های شبه‌انسولین در پروتئین‌های خود از اهمیت ویژه‌ای برای بیماران دیابتی برخوردار است؛ بر اساس تحقیقات، مصرف مرتب شیر شتر برای بیماران دیابتی نیاز به تزریق انسولین را به‌میزان حدوداً ۳۰ درصد کاهش می‌دهد.

از دیگر فواید شیر شتر ــ خصوصاً محصولات تخمیری شیر شتر ــ در بهبود بیماری‌ها نیز می‌توان به کنترل فشار خون، جلوگیری از گرفتگی عروق، کاهش چربی خون و بهبود سلامت پوست اشاره کرد؛ شیر شتر در کنترل دیابت بارداری نیز مؤثر است بنابراین، شیر شتر نه‌تن‌ها غذا نیست بلکه به‌عنوان درمانی مکمل برای بیماری‌ها و همچنین در افراد سالم نیز به‌کار می‌رود.

شیر شتر دارای پروتئین‌های شبه‌انسولین است که احتمالاً توسط ذرات ریز چربی موجود در شیر شتر حفاظت شده‌اند؛ این پوشش موجب می‌شود تا پروتئین‌های موجود در شیر با کمترین آسیب ممکن به معده برسد و بازدهی جذب انسولین آن برای مصرف بدن افزایش یابد البته دیگر ترکیبات منحصربه‌فرد موجود در شیر شتر نیز منجر به بهبود ترشح انسولین و عملکرد آن در بدن می‌شود.

در کشور‌های پروش‌دهنده شتر به‌صورت سنتی شیر شتر را به‌عنوان یک مکمل ضددیابتی طبیعی می‌شناسند و تا جایی که بنده اطلاع دارم در زمان حاضر یک مرکز در هند به‌صورت تخصصی برای درمان کمکی دیابت و عوارض آن توسط متخصصان به تجویز شیر شتر می‌پردازد.

در کشور‌های اروپایی نیز استفاده از شیر شتر جهت بهبود دیابت در حال افزایش است. باتوجه به شرایط گرانی دارو و محدودیت دسترسی به چنین داروهایی، شیر شتر در صورت تأمین می‌تواند مکمل کمکی برای بیماران دیابتی باشد و باعث کاهش ۳۰ درصدی مصرف انسولین روزانه شود.

در یک لیتر شیر شتر به‌طور متوسط حدود ۵۲ واحد انسولین وجود دارد و به بیماران دیابتی توصیه می‌شود روزانه نیم لیتر مصرف شیر شتر در دو نوبت داشته باشند؛ بر اساس تحقیقات، طول دوره استفاده از شیر شتر از ۲ هفته تا ۲ سال متغیر است.

در یکی از دوره‌های مطالعاتی به‌روی تأثیر شیر شتر، بعد از دو سال قند خون تحت کنترل قرار گرفته است که مسئله مهم، کاهش حدود ۳۰ درصدی مصرف انسولین در بیماران دیابتی است البته نوع شیر مورد استفاده اثرات متفاوتی بر بیماران مختلف دارد و تأکید می‌شود حتماً نکات مهم در مورد نحوه حرارت دادن آن رعایت شود تا ترکیبات مؤثر آن از بین نرود.

اهمیت و تأثیرگذاری شیر شتر در سلامت افراد به‌نحوی است که در صورت آشنایی اقشار مختلف و مصرف آن در کشور، امکان گسترش و تولید میزان بالاتری از این محصول وجود دارد؛ در صورت شکل‌گیری بازار این ترکیب منحصربه‌فرد طبیعی و به‌دلیل انطباق اقلیم گرم و خشک ایران و شرایط پرورش شتر، امکان افزایش تعداد نفرات شتر در کشور وجود دارد؛ در زمان حاضر در ایران حدوداً ۱۸۰ هزار نفر شتر وجود دارد که امکان افزایش آن تا حدود ۷۰۰ یا ۸۰۰ هزار نفر شتر در مراتع طبیعی وجود دارد.