260 اثر تاریخی در دشت مرودشت شناسایی شد

حمید فدایی دوشنبه ۲۸مهرماه با اعلام این خبر ابراز داشت: با مجوزی که پژوهشکده باستان‌شناسی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری صادر کرد، بررسی‌های باستان‌شناسی و شناسایی آثار باقیمانده در محدوده حرایم تخت‌جمشید در وسعتی بالغ بر ۸۵ هزارهکتار صورت گرفت.

وی نتایج این اقدامات را باهدف تکمیل اطلاعات نقشه باستان‌شناسی بیان کرد و افزود: بررسی‌های باستان‌شناسی منطقه تخت‌جمشید در حدود ۷۰ سال قبل آغاز شد و گرچه در طول سال‌ها پژوهش محوطه‌های فراوانی شناسایی و مطالعه و گاه‌نگاری شد، تکمیل این بررسی‌ها و بازنگری محوطه‌های پیشین، از سال ۱۳۹۶ تاکنون در سه فصل رقم خورده است.

وی ادامه داد: این پژوهش‌ها در محدوده حرایم تخت‌جمشید به سرپرستی وحید بارانی و همکاری دیگر اعضای باستان‌شناس و مستندنگاری پایگاه صورت گرفته و امید است با پیاده‌سازی همه اطلاعات، طی چند ماه آین بتوانیم به نقشه جامع و یکپارچه باستان‌شناسی منطقه دست یابیم.

مدیر پایگاه میراث جهانی تخت‌جمشید با بیان اینکه چنین نقشه‌ای می‌تواند توالی گاه‌نگاری منطقه را ارائه دهد، اظهار کرد: دستیابی به توالی گاه‌نگاری به ویژه در شناخت تاریخی دشت مرودشت حایز اهمیت فراوانی است، بر همین اساس، می توان در حفاظت از محوطه‌های تاریخی به ویژه در ارتباط با اجرای طرح‌های زیرساختی و توسعه‌ای در منطقه اقدام کرد.

کارشناس گروه باستان‌شناسی پایگاه میراث جهانی تخت جمشید و سرپرست بررسی تهیه نقشه باستان شناسی دشت مرودشت، عنوان داشت: این بررسی از تاریخ ۲۵ تیرماه سال جاری تا پایان شهریورماه ادامه داشت و نتایج و دستاوردهای آن در قالب گزارشی به پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ارائه خواهد شد.

وحید بارانی درخصوص شناسایی ۲۶۰ اثر و محوطه تاریخی در نقاط مختلف شهرستان مرودشت بیان کرد: در این فصل، بررسی‌ها بیشتر دامنه غربی کوه حسین، کوه میان‌قلعه، استخر، کوه ایوب، کوه مجدآباد و دشت‌های ابرج و رامجرد را در بر گرفته است.

وی با تاکید بر اهمیت به‌کارگیری اطلاعات به‌دست‌آمده در شناخت بهتر و بیشتر آثار تاریخی، ابراز کرد: با توجه به پراکنش نسبتاً فراوان محوطه‌های باستانی در دشت مرودشت، با تهیه نقشه‌های GIS و نیز پیوست این نقشه‌ها با یکدیگر می‌توان اقدام یک نقشه منسجم باستان شناسی تهیه کرد که به شناخت بهتر و بیشتر الگوهای استقراری در این ناحیه منجر شود.

سرپرست بررسی و تهیه نقشه باستان شناسی دشت مرودشت درباره با پراکنش آثار تاریخی در دامنه کوه‌ها نیز گفت: بیشترین تپه ها و محوطه های باستانی در دامنه کوه به شکل استقرارگاه‌های موقت کوچ‌نشینی و تک‌دوره‌ای و در دشت به شکل تپه‌های بزرگ و کم ارتفاع قرار دارد که توالی فرهنگی از دوره نوسنگی تا دوران اسلامی را شامل می‌شود.

وی ادامه داد: بیشترین گستردگی آثار این فصل مربوط به مناطق کوهستانی بوده است که در این میان باید به غارها و پناهگاه‌های صخره‌ای بازمانده از دوره پارینه‌سنگی تا دوران تاریخی اشاره کرد که در کوه های مجدآباد ،کوه حسین، کوه ایوب و گلدشت علیا گسترده شده‌اند.

بارانی با بیان اینکه آثاری از استودان‌ها و گورستان‌هایی از دوران صفویه تا دوران معاصر مربوط به کوچ نشینان و عشایر منطقه نیز در این فصل شناسایی شده است، اظهار کرد: بیشترین آثار نقوش صخره‌ای در دامنه باختری کوه ایوب به نام سینه کوه قرار گرفته است که این نقوش صخره‌ای توالی فرهنگی از دوران مس سنگ تا دوران اسلامی را در بر می گیرد.

به گزارش ایرنا، دهستان‌های رامجرد، نقش رستم، رودبال، ابرج، مجدآباد، واقع در دشت میان کوهی شمالی و باختری در فصل سوم کاوش‌های باستان‌شناسی تخت جمشید مورد بررسی قرار گرفته‌اند.
فصل سوم بررسی و شناسایی دشت مرودشت به‌منظور تهیه نقشه باستان‌شناسی این شهرستان آغاز شده است و در برگیرنده حریم درجه سه مجموعه جهانی تخت جمشید و شهرستان مرودشت است.
پیش از این، بیست و ششم مرداد ۹۹ اعلام شد اسکلت‌های انسانی و حیوانی در آبراهه‌های این مجموعه جهانی کشف شده است.
ابتدا اعلام شد که ۱۱ اسکلت انسانی و ۲ اسکلت سگ‌سانان در جریان لایروبی آبراهه از دروازه نیمه‌تمام به سمت حیاط صدستون پیدا شده است و بعد دو اسکلت انسانی دیگر نیز نمایان شد که تعداد این یافته‌ها را افزایش داد.
شکل قرارگیری این استخوان‌ها نشان می‌دهد که احتمالا این افراد تدفین نشده‌اند بلکه در جریان زد و خوردی که ممکن است به حمله اسکندر مقدونی به ایران مربوط باشد، کشته شده و در آبراهه‌ها رها شده باشند.
یادمان تاریخی تخت جمشید که متعلق به دوره هخامنشیان است یکی از آثار ثبت شده استان فارس در فهرست آثار جهانی است که در سال ۱۹۷۹ میلادی با شماره ۱۱۴ در سازمان جهانی علمی، فرهنگی ملل متحد (یونسکو) ثبت شد.
سلسله هخامنشیان از سال ۳۳۰ تا ۵۵۰ پیش از میلاد حکومت کردند.
مجموعه جهانی تخت جمشید در شهرستان مرودشت و در فاصله ۵۵ کیلومتری شمال شیراز واقع شده است.