بررسی سورپرایز پرسپولیس در رندترین تاریخ سال

برای طرفدارانی که روزهای بسیار پرتنش و جنجالی فصل نقل و انتقالات را سپری کردند، هیچ چیز به اندازه تمدید قرارداد با گل‌محمدی سرمربی‌شان خوشحال کننده نبود. آن ها به درستی نگران از دست رفتن فاکتوری بودند که در طول چهار سال، عامل اصلی موفقیت این تیم را تشکیل می‌داد: ثبات. پس از این که گابریل کالدرون تنها شش ماه روی نیمکت سرخ ها دوام آورد، جدایی یحیی گل‌محمدی هرآنچه که در این سال ها در پرسپولیس، رشته شده بود را پنبه می‌کرد اما حالا یک تمدید قرارداد دو ساله آبی شده بر آتش فسخ یک طرفه قراردادها.

یحیی و پرسپولیس؛ تنش چگونه از بین رفت؟

نگرانی پرسپولیسی‌ها البته پر بیراه هم نبود. از روز قبل دربی که شایعه پیشنهاد سپاهان به گل‌محمدی فاصله اردو تا ذهن اهالی فوتبال را با سرعت نور پیمود تا زمانی که یحیی در مصاحبه ایستاده با خبرنگاران از نامه قطع همکاری صحبت کرد، روابط به جایی رسیده بود که جدایی نه تنها به عنوان یک احتمال بلکه در قامت اتفاقی نزدیک شمرده می‌شد.

درباره علت این موضوع صحبت های ضد و نقیض بسیاری هستند که شاید قابل طرح و استناد هم نباشند اما هرچه که بود، رابطه بین مهدی رسول پناه و سرمربی پرسپولیس به شکلی جلو می‌رفت که هر لحظه به نقطه جوش نزدیک می‌شد و سرانجام انتشار فایل صحبت های مدیرعامل سرخ ها که مخفیانه ضبط شده بودند، معادله را به سمتی برد که نفر جدا شده، نه سرمربی جوان بلکه شخص اول مدیریت این باشگاه باشد.

البته این تنها گزارش وضعیتی است که در جریان بود، وگرنه بی‌گمان احتمال داشت که حتی در صورت ادامه حضور رسول پناه نیز یحیی گل‌محمدی به دلایل مختلف در پرسپولیس بماند؛ از جمله این که به اعتقاد بسیاری، حضور در این تیم برای او اوج آن چیزی است که در فوتبال باشگاهی ایران می‌تواند داشته باشد و همچنین علت های احساسی نظیر علاقه شخصی به پرسپولیس. با این حال حتی در این صورت هم رابطه طرفین به شدت سرد، شکننده و غیرقابل پیش‌بینی و برنامه‌ریزی بود که امکان تصور آینده ای روشن را سخت می‌کرد.

به هر حال یحیی نیز در دوره سومین مدیرعامل پس از حضورش، قراردادی دو ساله با سرخ ها به امضا رسانده است. درست مانند برانکو ایوانکوویچ که پس از نژادفلاح و طاهری، در شرایطی که بسیاری، جدایی او را قریب الوقوع تصور می‌کردند، با حمیدرضا گرشاسبی قراردادی دو ساله بست. هرچند که تشابه سه مدیرعامل دوره برانکو (نژادفلاح، طاهری و گرشاسبی) با نفرات حال حاضر (انصاری فرد، رسول پناه و سمیعی) شاید چندان مشابهت درستی نباشد.

از زمانی که جعفر سمیعی به عنوان مدیرعامل و ابراهیم شکوری در پست مدیر اجرایی هدایت باشگاه پرسپولیس را برعهده گرفته اند، اگر این تیم یک ناکامی در روز آخر نقل و انتقالات را داشته اما دستکم پروژه حفظ سرمربی و سه بازیکنش را به خوبی پیش برده. این دو توانسته اند انتظار قبلی گل محمدی که تغییر قراردادش بود را با افزایش مدت آن عملی کنند و با این اقدام، قرمزها می‌توانند اطمینان داشته باشند که گل محمدی خود در مقام مامور جلوگیری از حواشی ظاهر شود.

* برنامه او برای ۱۴۰۲ چیست؟

حالا سرخ ها که در آخرین تاریخ رند صده جاری یک سورپرایز ویژه را تجربه کرده‌اند، منتظر برنامه یحیی گل‌محمدی برای لیگ بیست و یکم و بیست و دوم هستند. اما شاید پیش از آن، باید خود را آماده هر نتیجه‌ای کنند که ممکن است در فصل جاری رخ دهد. نباید فراموش کرد که برانکو ایوانکوویچ پس از صعود به فینال آسیا۲۰۱۸، اولا بازی نهایی را واگذار کرد، دوما در مرحله گروهی لیگ قهرمانان۲۰۱۹ حذف شد و سوما ضعیف‌ترین قهرمانی اش را به ثبت رساند.

باتوجه به این که سرمربی پرسپولیس در صحبت های خود، اعلام کرده که فینال لیگ قهرمانان آسیا در «اولویت» قرار دارد، شاید بسیاری از هواداران این تیم خود را آماده قهرمانی کرده باشند و اینطور تصور کنند که کادرفنی با یک برنامه جادویی، پیروزی در بازی نهایی را تضمین کرده و اگر اینطور نشود، یک خسران بزرگ خواهد بود. در حالی که این تصور با واقعیت تطابق چندانی ندارد و رقم خوردن هر نتیجه ای در ورزشگاه الجنوب ممکن است و باتوجه به موضوع مورد بحث یعنی تمدید قرارداد گل‌محمدی، شکی نیست که واکنش‌های پس از بازی نهایی، تاثیر جدی بر پایبندی طرفین به این قرارداد خواهد داشت.

هر اتفاقی که در این زمینه رخ دهد، تمدید با یحیی گل‌محمدی و اصلاح قرارداد او در آستانه مهم‌ترین بازی تاریخ این باشگاه، اعتماد به نفسی ویژه برای این سرمربی موفق خواهد بود. تیم او در این بازی چه برنده بشود و چه شکست خورده زمین را ترک کند و همچنین چه در پایان لیگ جام قهرمانی را تصاحب کند یا به نتیجه دیگری برسد، انتظار واقعی طرفداران پرسپولیس از سرمربی کنونی این تیم، ادامه روندی است که قرمزها را مدعی قهرمانی لیگ و نماینده ثابت ایران در لیگ قهرمانان آسیا کرده که بدون تردید این روند چه در استقلال و چه پرسپولیس و چه دیگر تیم های پرطرفدار، به نفع فوتبال ملی نیز هست.