پیش از آنکه لامبورگینی خودروی GT 400 را بسازد چیزی کاربردیتر یعنی تراکتور میساخت. معمولاً آغاز به کار لامبورگینی در مزرعه و ساخت تراکتورهای آن در هیاهوی تولید سوپرکارهای جذاب و چشمگیر گم شده اما بخش تراکتورهای لامبورگینی که با نام تراتوری شناخته میشود همچنان فعال است.
تراکتورهای لامبورگینی از سال ۱۹۴۸ تاکنون بسیار تغییر کردهاند و واضح است که بهبودهای زیادی در ماشینآلات کشاورزی لامبورگینی دیده میشود. به تازگی Fleet Logging نگاهی به تاریخچه تکامل تراکتورهای لامبورگینی طی این سالها داشته و موفقیتها و تغییرات آنها را برجسته کرده است.
اولین مدل (سال ۱۹۴۸)اولین تراکتور لامبورگینی خیلی ژنهای این شرکت را در خود نداشت. این شرکت مجبور بود از ضایعات دوران جنگ و همچنین پیشرانهها و دیفرانسیلهای خودروهای نظامی و کامیونها در این تراکتور استفاده کند.
L33 (سال ۱۹۵۱)آغاز نه چندان جذاب لامبورگینی سریعاً تغییر کرد. در سال ۱۹۵۱ بود که لامبورگینی تراکتور L33 را به عنوان اولین محصول کامل خود معرفی کرد. البته پیشرانه ۶ سیلندر ۳.۵ لیتری این تراکتور ساخت شرکت موریس بود.
DL 30 (سال ۱۹۵۲)یک سال بعد شاهد معرفی محصولات جدیدی همچون DL 30 بودیم که از پیشرانههای تایپ DW415 MWM بنز سود میبرد. این تراکتور همچنین دارای طراحی نرمتر و جلوپنجرهای جدید بود. در آن سال ایتالیا با تصویب قانونی کشاورزان را به خرید این تراکتورها تشویق کرد.
DL 25 C (سال ۱۹۵۵)چند سال بعد لامبورگینی اولین تراکتور کراولر خود را جایگزین نمونههایی با چرخ های عادی کرد. این تراکتور هم با پیشرانه دیزلی MWM و هم با پیشرانه خود لامبورگینی در دسترس بود.
لامبورگینتا (سال ۱۹۵۸)لامبورگینتا از چراغهای جلوی متفاوت، طراحی بهتر و پیشرانه دو سیلندر ۲۲ اسبی سود میبرد. این تراکتور دو سال پس از افتتاح کارخانه جدیدی برای تولید تراکتورهای لامبورگینی عرضه شده بود.
۲R DT (سال ۱۹۶۲)دهه ۶۰ میلادی شاهد معرفی پیشرانههای هوا خنک و سیستم چهار چرخ محرک در تراکتور لامبورگینی ۲R DT بود. در سال ۱۹۶۲ همچنین لامبورگینی شروع به تولید خودروهای اسپورت کرد. GT 400 در همین سال و میورا نیز در سال ۱۹۶۴ اعلام وجود کردند.
R 230 (سال ۱۹۶۶)لامبورگینی تغییرات چندانی را در این تراکتور اعمال نکرد. R 230 از کاپوت جدید و طراحی متفاوت جلوپنجره سود میبرد. از نظر فنی باید گفت R 230 اولین تراکتور لامبورگینی با گیربکس سنکرونیزه استاندارد بود.
R 480 (سال ۱۹۶۸)لامبورگینی سبد محصولات خود را در سال ۱۹۶۸ و با ارائه مدل R 480 پرقدرتتر گسترش داد. این تراکتور از طراحی بهتر با خطوط تیزتر و جلوپنجرهای خاص سود میبرد.
R 684 DR F (سال ۱۹۸۰)در دهه ۷۰ میلادی تغییرات زیادی رخ نداد و تراکتور R 684 DR F مشابه مدلهای پیشین بود. نهمین تراکتور لامبورگینی از جلوپنجره جدید با چراغهایی در زیر آن سود برده بود.
۱۳۰۶ DT (سال ۱۹۸۳)سه سال بعد از R 684 DR F بود که دهمین تراکتور لامبورگینی با تکنولوژی جدید، پیشرانههای ماژولار آبخنک و… معرفی شد. لوگوی لامبورگینی در این تراکتور به روی جلوپنجره منتقل شده و چراغهای مربعی هم پایین جلوپنجره خودنمایی میکردند.
۱۳۵ فرمولا (سال ۱۹۸۹)لامبورگینی همچنان به بهبود طراحی ساختههای خود ادامه داده و درعینحال ابعاد جلوپنجره را کوچکتر میکرد. در سال ۱۹۸۹ همچنین شاهد معرفی سیستم تزریق سوخت و کنترلهای الکترونیکی در تراکتور لامبورگینی بودیم.
رانر سریز (سال ۱۹۹۳)در دهه ۹۰ میلادی لامبورگینی تراکتورهای کوچک رانر سریز را معرفی کرد. این تراکتور از طراحی متفاوت جلوپنجره سود میبرد که بیشتر مناسب مزارع کوچک جلوه میکرد.
RF سریز (سال ۲۰۰۷)لامبورگینی همچنان به تولید تراکتورهای خود ادامه داده و سیزدهمین تراکتور خود را با نام RF سریز معرفی کرد. این تراکتور از شکلی روانتر و نرمتر و البته بسیار مدرنتر سود میبرد.
CF سریز (سال ۲۰۱۰)سری CF لامبورگینی شاهد بازگشت کراولر به چرخ های آن بود و محصولی نسبتاً متفاوت جلوه میکرد.
نیترو سریز (سال ۲۰۱۳)نیترو سریز جدیدترین تراکتور لامبورگینی است. این تراکتور دارای چراغهای جلوی چهارتایی پروژکتور مانند، کابینی بلندتر و دماغهای تیزتر است. این تراکتور در سال ۲۰۱۴ برنده جایزه طراحی بخش تراکتورها شده است.